Przenoszenie Windows Phone 7 na HTC HD2 „10 razy bardziej skomplikowane” niż początkowo sądzono

Nikt nie pomyślał o opublikowaniu systemu Windows Phone 7 na platformie HTC HD2 byłoby łatwo, ale w tym poście Da_G, który nad tym pracował, z lutownicą i maszyną JTAG w ręku potwierdza, że ​​w rzeczywistości okazuje się to herkulesowym wyzwaniem.

Czytaj jego ładny techniczny post po przerwie:

Tak, RustyGrom prawie to omówił. Po pierwsze, nazywa się „CE” dla Compact Edition i nie jest to w żaden sposób mylące. System został zaprojektowany tak, aby był jak najbardziej kompaktowy (istnieją przełączniki czasu kompilacji dla wszystkiego, więc możesz wyłączyć prawie wszystkie komponenty, aby uzyskać bardzo „jasny” obraz), oczywiście, w tym sterowniki dla komponentów, których nie ma, byłoby stratą przestrzeni, ponieważ nigdy by się nie przyzwyczaiły. Więc żadne nie są uwzględnione. Po stronie komputera BIOS zapewnia podstawowy poziom funkcjonalności przy użyciu standardowego interfejsu, więc tworzone są ogólne sterowniki, aby podnieść platformę do tego poziomu, a stamtąd można załadować sterowniki specyficzne dla dostawcy.

Jeśli chcesz umieścić urządzenie wbudowane jako komputer stacjonarny i ładować na nim system Windows 7, zaczynasz od w pełni zmontowanego komputera (karta graficzna, płyta główna, procesor, pamięć RAM itp.) – włącz go. Ładuje BIOS, który inicjuje podstawowy sprzęt i zaczyna ładować resztę z dysku twardego. Wbudowane urządzenie ładuje NAND XLDR, który zapewnia tylko obsługę odczytu/zapisu pamięci flash. XLDR następnie ładuje "EBOOT" lub "IPL" do pamięci RAM na typowych urządzeniach. HTC nie używa modelu EBOOT/IPL jako takiego (tu już odchodzimy od „standardu” jeszcze bardziej), a zamiast tego podzielił to na mARM AMSS (niestandardowo zaprojektowany RtOS, który ładuje i uruchamia procesor ARM modemu ) i SPL. Gdy AMSS załaduje SPL do pamięci RAM i ją wykona, SPL inicjuje aARM (apps ARM CPU), wykonuje różne kontrole (czy jesteśmy w trybie aktualizacji? czy musimy udostępnić interfejs flash, aby zaktualizować resztę systemu operacyjnego? po prostu uruchamiamy system operacyjny i odsuwamy się na bok?)

Następnie w końcu przechodzisz przez kod wysoce specyficzny dla urządzenia i przechodzisz do (nieco) bardziej ogólnego jądra/sterowników CE, które są kopiowane do pamięci RAM przez SPL i wykonywane (natywna partycja jądra/XIP)

Czym więc różni się CE7/WP7 od tego modelu? (Jaki model mamy teraz w CE5.x/WM6.x) – mARM AMSS zapewnia inny interfejs i procedurę inicjalizacji. Oznacza to, że żaden ze sterowników WP7 z urządzenia dawcy, z którego moglibyśmy przenieść, nie działałby w ogóle z naszym obecnym AMSS. Co z kolei oznacza brak uruchamiania bez ponownego napisania sterowników/jądra lub AMSS.

Tak więc, aby ponownie porównać go z komputerem stacjonarnym, musimy napisać BIOS, warstwę abstrakcji sprzętu i zestaw sterowników dla każdego komponentu w systemie (prawdopodobnie duża część sterowników będzie zdatna do użytku po wykonaniu reszty )

Czy brzmię już na zmęczonego? Tak, tak. To prawdopodobnie 10-krotnie bardziej skomplikowane, niż początkowo myślałem.

Oto wyprowadzenia JTAG, które należy podłączyć, przy okazji. Po obu stronach płyty głównej znajdują się szpilki, co również jest naprawdę uciążliwe dla mnie ****, ponieważ pierwotnie zamierzałem zamontować zewnętrzny port na HD2, aby móc z łatwością zachować połączenie JTAG, ale w zasadzie musisz usuń całą płytę główną, aby zachować niezawodne połączenie, co naprawdę uniemożliwia uruchomienie jej na aktywnym urządzeniu.

Oczywiście Da_G kontynuuje hackowanie swojego HTC HD2 (powyżej zdjęcia wnętrzności urządzenia podłączonego do JTAG), ale można się zastanawiać (i to może być świętokradztwo) z postępem Androida na HTC HD2. nadal potrzebujesz systemu Windows Phone 7, aby zachować znaczenie urządzeń przez następne 12 miesięcy?

Podziel się z nami swoją opinią poniżej.