Preview: One Piece Pirate Warriors 4 is een koortsdroom die te leuk is

Een kleurrijke kakofonie van bizarre anime-actie. Als onderdeel van onze berichtgeving na de Gamescom stuurden we onze geweldige Alex Atkin naar Bandai Namco VK om hun aankomende line-up van geweldige titels te ervaren. Als eerste: One Piece Pirate Warriors 4.

Ik heb nog nooit een aflevering van One Piece gezien: ik had gehoopt dat One Piece Pirate Warriors 4 een goed inleidend punt zou zijn. Het is misschien de vierde titel in een videogame-aanpassing van een geliefde show met meer dan 900 afleveringen, maar ik keek er naar uit om via deze nieuwe game in de gekke wereld van de serie te worden opgenomen.

Wat een dwaas ben ik geweest.

Toen de demo van 20 minuten waar ik tijd mee had opende, werd duidelijk dat ik zojuist van de plank in het diepe was gelopen. Ik had absoluut geen idee wat er aan de hand was. Ik viel in een raar snoeplandbos met zingende bomen en schaakstukvijanden, en kreeg alleen een korte tutorial over hoe ik de legioenen vijanden voor mij het beste kon doden, ik was weg: geen context, geen verhaal, gewoon gaan. Mijn brein was in opstand gekomen door een glorieus vertoon van pure anime-actie. Ik had geen idee wat er aan de hand was, ik vond het geweldig.

Omdat ik niet bekend was met de One Piece Pirate Warriors-serie en de serie waarop deze is gebaseerd, was mijn tijd met het spel op zijn zachtst gezegd raar. Zonder enige bekendheid met de show, of de context van het spel, had ik geen idee wat ik kon doen of waarom ik het deed, maar het was daarom niet minder leuk. Als er iets was, was het misschien meer.

Zelfs met context ben ik er vrij zeker van dat One Piece Pirate Warriors 4 nog steeds raar zou zijn geweest. Ik ben niet zeker van veel normale manieren om een ​​plaats genaamd Whole Cake Island te bereiken, laat staan ​​van alle normale manieren om met speren tegen levende schaakstukken te vechten. Ondanks dat we niets wisten van wat er aan de hand was, werd het des te beter, omdat het elk over-the-top aspect dat One Piece Pirate Warriors 4 al had, verergerde tot een koortsdroom die een lust voor het oog was.

Zeggen dat One Piece Pirate Warriors 4 overdreven is, voelt als een understatement. Zijn belachelijk over de top. Elke aanval in je arsenaal is verwoestend, in staat om standaardvijanden te doorbreken en neer te halen alsof ze van suikerpapier zijn gemaakt; de flitsende, schokgolf-dichte animaties en lichte terreinvervorming verkopen de kracht die je uitdeelt. Zelfs de art-stijl lijkt over de top te zijn gegaan met de schaduw om alles op te laten vallen, met gedurfde contouren die elke rand definiëren om ze en hun kleuren te laten opvallen, terwijl het spel een meer handgetekende manga-achtige stijl krijgt.

Als je eerder een game in de One Piece Pirate Warriors-serie of een andere Dynasty Warriors-game hebt gespeeld, weet je meteen waar je aan begint. Levels openen zich op een uitgestrekt slagveld met een doel aan de andere kant van de kaart om je een weg naar toe te vechten door hordes ontelbare vijanden en commandanten die de weg blokkeren. Het voelt heel vertrouwd aan bij andere Koei Tecmo- en Omega Force-games, met slechts een paar veranderingen die verder reiken dan het oppervlak om de vermoeide en beproefde formule echt op te schudden.

De grootste toevoeging zijn de nieuwe gigantische personages, die, zoals de naam al doet vermoeden, veel groter en krachtiger zijn dan andere tegenstanders. Aan het einde van de 20 minuten durende demo kregen we te zien wat ze konden doen in een klimatologisch baasgevecht met Big Mom. (Wie is Big Mom, Hell als ik het weet!) Het gevecht bracht een nieuwe dimensie aan het gevecht. Met de enorme schaal van de kolossale matriarch tentoongesteld, moest je nadenken over hoe je haar moest benaderen en tegelijkertijd creatief zijn met je set. Haar aanvallen waren allemaal mooi geanimeerd; enorme effectgebieden maakten het vechten tegen haar een echt spektakel dat haar het waard maakte om reus te zijn. Ze was een echte Groot mama.

Voor de demo voelden we ons goden. De moeilijkheidsgraad was op de laagste stand gezet om ons geen problemen te geven om het te verslaan, maar het plezier werd niet weggenomen alleen omdat het een uitdaging was. Het vernietigen van grommende vijanden was een fluitje van een cent, omdat ze slechts voer waren voor de commandanten die ook vielen zonder een zweet te breken, ondanks hun grotere gezondheidspools, zelfs Big Mom kon zonder veel moeite worden verslagen, omdat het stampen van de knop deed. Er is ons verteld, zoals bij elke Dynasty Warriors-game, dat de echte moeilijkheidsgraden vereisen dat we meer nadenken over onze combo's en aanpak, maar zelfs op easy is het onvervalst plezier.

Te midden van de verwarring en de gemakkelijke moeilijkheidsgraad, voelde het nog steeds ongelooflijk om te spelen. In plaats van een uitdagende spektakeljager te zijn die de kansen tegen je heeft opgebouwd, was het een pure machtsfantasie waarmee je je een weg baant door de vijanden van een leger. Een uitdaging had op sommige punten welkom kunnen zijn, en zal ongetwijfeld in de release van de volledige game zijn, maar zelfs zonder die uitdaging was het een hersenloze vreugde om door talloze vijanden te ploegen.

Het spelen van One Piece Pirate Warriors 4 was ongelooflijk leuk; het was echter niet zonder gebreken. De camera was de grootste boosdoener, omdat hij soms vast kwam te zitten achter het terrein terwijl hij vastzat aan vijanden, maar dit duurde nooit langer dan een seconde, hoe frustrerend het ook was. De audio had ook een paar lussen die konden schuren als je oren ze oppikten, hoewel deze moeilijk op te merken waren omdat het vechten meestal je aandacht vasthoudt. De standaard Dynasty Warriors-problemen blijven bestaan.

De demo die ik speelde was stom, stom leuk. Het voelde als doel ontworpen om zichzelf niet serieus te nemen en ik kan niet wachten om er meer van te spelen. Ik heb nog nooit een van de vorige Pirate Warriors-series gespeeld of de anime gezien. Ik heb geen idee of wat ik speelde slechts een vleugje waanzin was in een verder meeslepend avontuur, maar ik kan niet wachten op meer, en ik hoop dat de koorts droom gaat verder.

Voor meer One Piece-goedheid, lees onze recensie van One Piece World Seeker. Volgens onze gebruikelijke OP-dekking hadden we ook geen idee wat One Piece toen was.