İnceleme: Kalanlar, tekrarlayan gizli diziler için güçlü bir anlatıdan fedakarlık ediyor

Kalanlar'da, görünüşe göre tek bir yaşamda insani olarak mümkün olduğu kadar çok hata yapmak için elinden gelenin en iyisini yapan Edward olarak oynuyorsunuz. Uyuşuk bir kasaba olan Dormont'un eteklerindeki pis bir motele, telafi etmeye başlamak ve potansiyel olarak çok gizli olmayan sevgilisinden ayrılmak için yaptığı bir gezi ile başlayan Edward'ın yolculuğu, özellikle olumlu başlamaz ve kendini gerçekliğin ötesinde kapana kısılmış bulduktan sonra, her şey oradan daha da yokuş aşağı gider.

Kalanlar, klişelere ve ucuz atlayışlara güvenmek zorunda kalmadan ürkütücü bir atmosfer yaratma konusunda mükemmel bir iş çıkarıyor. Oyun, içinde kimse olmadan çalışan bir duş, uygun açıklama için ani telefon görüşmeleri ve uygun olmayan zamanlarda kapıların çarpması gibi bazı kinayeler içeriyor olsa da, hepsi öyle hissettirmeyecek şekilde oynanıyor. Seni korkutmaya çalışıyorum.

Kalanlar'ın gösterişli görünümüne rağmen karanlık, oyunun korkularını getirmede önemli bir rol oynuyor. Karanlığa ayak basmak, her zaman karanlıkta gizlenen ancak tamamen hareketsiz kalan gölgeli yaratıkların ellerinde anında ölüm getirir ve asla kırpışmayan gözleri oyuncuyu delip geçerken bir terör havası verir. Işıkları açmak bu statik gölgeleri anında yok eder, ancak ışığı kapatmak onların hemen yeniden ortaya çıkmasına neden olur. İlk başta gerçekten ayrıldılar mı?

Çoğu bağımsız korku oyunu gibi, karanlıkta yaşayan iblislerle savaşmanın bir yolu yok. Bununla birlikte, oyun, çoğu nesneyi başlatmanıza izin veren özel bir "fırlatma" düğmesine sahiptir; bu, karton kutular ve ofis sandalyeleri fırlatırken hafif bir rahatlama sağlar. çekinmek. Işığı açmaktan başka onları yok etmenin başka yolu yok.

Spoiler alanına girmeden, Kalanlar, temaları birbirine bağlamak için dini motifleri düzgün bir şekilde kullanarak affetme ve kınama kavramını ele alan düşünceli bir anlatı getiriyor. Oyunun başlarında, bir evin ön kapısı kaybolur - ki bu tek başına yeterince korkutucudur - ve anında Goya'nınkiyle değiştirilir. Oğlunu Yiyen Satürn, parçanın tematik bağlamını anlayanlar için anlatısal bir göz kırpma ve dürtme dışında her şey için unutulmaz bir bakış.

Ancak, Kalanlar'ın sağlam bir kurgusu varken, dünya inşa etmek ve bu gergin atmosferi yaratmak için harcanan tüm çaba, oyun döngüsü tarafından engelleniyor; gizli diziler, ölümün korkuyu her şeyden çok bir sıkıntıya dönüştürdüğü senaryolar yaratır. Bahsettiğim soruna benzer bir sorun Layers of Fear 2 incelemem, oyuna somut bir tehdit eklemek, oyuncunun deneyimine yalnızca hayal kırıklığı katar.

Kalanlar'ın gizli sekansları, düşmanın buggy AI'si ve sürekli bir ölüm döngüsünde tuzağa düşmenin oldukça kolay olması nedeniyle biraz daha sinir bozucuydu. Birini yargılamanıza yardımcı olacak kanıt bulmakla görevlendirildiğiniz oyunun daha sonraki çevresel bulmacalarından birini yaparken, bir parça kanıt bulur, törensizce dövülür ve düşmanın yolunda yeniden doğardım.

Düşmandan kaçmak için elinizden gelenin en iyisini yapıp ikiniz arasına yeterince mesafe koymayı umabilirsiniz, ancak bu özel bulmaca nispeten küçük bir binada gerçekleşti, yani sürekli bir ölüm döngüsüyle karşılaşacağım anlamına geliyor. Yapay zekanın ters yöne baktığı son derece sınırlı bir zaman aralığında yeniden doğacak kadar şanslıydım ve yeterince büyük bir nesnenin arkasına saklanabildim. Bu oyunda çömelme düğmesi yok. Sadece düşmanın görüş alanından yeterince uzakta olduğunuzu ummalısınız.

İşleri daha da kötüleştirmek için, oyunun otomatik kaydetme işlevi yalnızca rastgele ve bazen uzun aralıklarla devreye giriyor gibi görünüyor, bu da bazen bir çevresel bulmacayı tamamlayacağınız, gizli bir diziye çekileceğiniz, biraz daha kurcalayacağınız, başka bir diziye çekileceğiniz anlamına geliyor. aniden öl ve yaptığın her şeyi tekrar yapmak zorunda kal. Daha önceki bir çevre bulmacası, avlanırken bir kapı açmak için belirli mumları yakmanızı da sağlıyor ve mumların küçük isabet kutuları yalnızca yaşadığım hayal kırıklığı seviyesine eklendi.

Gizli sekanslarla ilgileniyorsanız ve düşmanların fiziksel olarak sizi kovaladığı korku oyunlarınızı öncelikli olarak tercih ediyorsanız ve arsa ikincil bir şeyse, büyük olasılıkla Kalanlar'ı seveceksiniz. Gizli sekanslar kesinlikle çok daha rafine ve daha az hantal olabilse de, avlanmanın heyecanını sevenler onları yine de yeterince eğlenceli bulacaktır.

Yine de Kalanlar, yeterli düzeyde bir korku sağlamaya çalışırken bazen kendini çok fazla kaptırıyor diye, oyunun korkunç olduğu ya da oynamaya değmediği anlamına gelmez. Nispeten kısa oyun süresi sayesinde – Ölmekte ne kadar iyi olduğunuza bağlı olarak, Kalanlar sıralamasını 5 ila 6 saat arasında tamamlayın – oyun kendini kontrol altında tutmayı başarır, güzel bir şekilde yuvarlatılmış bir şekilde arsasının kontrolden çıkmasına izin vermez. bitirme.

Kalanlar ayrıca oyuncuya yardım eli uzatmada da parlıyor - bazen tam anlamıyla, anahtar öğeler ne almak istediğinizi size bildirmek için sarımsı-yeşil bir tonla yanıp sönüyor. Edward ayrıca, bir şey üzerinde çok uzun süre oyalanırsanız, biraz yardımcı yorum sağlamaya çalışacaktır. Altyazılar da iyi bir boyuttadır ve oyunun menüsünde hızlı gezinmek oldukça zor olsa da, hem denetleyicinin hassasiyetini hem de gamayı beğeninize göre kolayca ayarlayabilir ve özelleştirilebilir bir oyun deneyimine izin verebilirsiniz.

Sonuç olarak, Geride Kalanlar sürükleyici bir anlatıya sahip olsa da, abartılmış gizlilik mekanikleri ne yazık ki psikolojik korku türüne yeni bir şey getirmesini engelliyor. Korku oyunlarından, özellikle Layers of Fear ve Alan Wake gibi oyunlardan hoşlananlar için kesinlikle denemeye değer, ancak devrim niteliğinde bir şey beklemeyin.

Kalanlar bugün dijital olarak çıktı ve PlayStation 4, Xbox One ve Steam üzerinden PC'de mevcut ve 15.99 £/19.99 €/19.99 $'dan perakende satışta. PlayStation 4 ve PC için fiziksel bir Deluxe Edition, 10 Temmuz 2020'de dünya çapında piyasaya sürülecek şekilde ayarlandı. Bir Nintendo Switch sürümü de geliştirme aşamasında.