Microsoft Surface Neo i Duo: dwa ryzykowne zdjęcia księżyca

“Shoot for the moon. Even if you miss it you will land among the stars,” or so the saying goes. With Microsoft’s Surface Neo and Duo, the firm certainly aimed high. These two devices represent the future of where Microsoft thinks computing is going, a future it has been slowly creeping towards ever since it debuted the first Surface. Some of the most exciting thing about moonshots is just how dangerous they are. A little tweak here or there, and you end up space debris, floating forgotten in the void.

Przede wszystkim Neo i Duo różnią się od typowych składaków tym, że nie są jeden kawałek elastycznego wyświetlacza i ergo podatny na pękanie i pękanie — cóż, nie bardziej niż zwykłe urządzenia. Są to dwa różne ekrany, a interakcja między obydwoma ekranami jest obsługiwana wyłącznie przez oprogramowanie. Pomyśl o tym jako o nieco stałej konfiguracji dwóch monitorów. Jeśli chodzi o różnice między nimi, Neo uruchamia system Windows, a Duo działa na Androidzie i to wszystko. Wiele z tego zostało rozlanych na temat tego, jak piękne są te urządzenia. Bez żadnego osobistego doświadczenia tych dwóch, ale z ogólnym doświadczeniem Surface, będę musiał zgodzić się, że Microsoft tworzy piękne produkty sprzętowe i nie wyglądają one inaczej.

Neo i Duo zmagają się z zaletami i wadami nieznanego. Na ramionach dźwigają ogromny ciężar. Są pierwszymi z nowej generacji składanych urządzeń firmy Microsoft. Ich droga do sukcesu jest trochę skomplikowana. Fani Microsoftu powiedzieliby ci, że Neo, Duo i wszyscy są przyszłością Microsoftu, że oni”; naciskaj tak mocno, jak lubisz. Jednak Microsoft to biznes, nie są głupcami ani zakochanymi fanboyami. Jeśli pomysł nie wystartuje na rynku, nie zawahają się go odciąć i odrzucić. To właśnie reprezentują ci dwaj, księżycowy strzał.

Jeśli te składane materiały zawiodą w krótkim okresie, Microsoft odłoży je na półkę i wróci do deski kreślarskiej, jak to często bywa, gdy ambitne projekty nie będą miały oddźwięku.

W przypadku obu z nich, a zwłaszcza Duo, Microsoft również boryka się z presją z zewnątrz. Składane urządzenia z dwoma ekranami stały się kolejną wielką rzeczą w prasie technologicznej, co stawia je w dobrym świetle. Jednak wraz z pojawieniem się urządzeń Samsunga, Huawei i Xioami programiści i klienci mieliby już smak składanych urządzeń, zanim produkty Microsoftu trafią na rynek. Jeśli rynek je odrzuci, Microsoft będzie musiał ciężej pracować, aby pokazać, dlaczego jego produkt jest inny i lepszy niż te już odrzucone. Jeśli rynek zaakceptuje konkurencyjne produkty, takie jak Galaxy Fold i innych rywali, wówczas Microsoft straci przewagę jako pierwszy na rynku i nieuchronnie zostanie porównany ze swoimi bardziej odnoszącymi sukcesy rówieśnikami, zamiast być tym, który przygotuje scenę.

W przypadku systemu Windows 10 X i Surface Neo historia programistów firmy Microsoft jest jednocześnie prosta i złożona. Firma próbowała przenieść programistów na swoją uniwersalną platformę Windows i została poważnie odrzucona. Teraz chce udostępnić uniwersalną platformę Windows programistom, wszystkie aplikacje są aplikacjami Windows i mogą korzystać z interfejsów API platformy UWP, jeśli tak zdecydują. Jednak Microsoft nadal potrzebuje programistów, aby przyjęli nowe interfejsy API i znacząco zmienili swoje aplikacje, aby dwa wyświetlacze Surface Neo nie tylko działały, ale działały sensownie. Microsoft potrzebuje, aby Neo miał więcej niż dwa sklejone ze sobą ekrany, a to, czy to się powiedzie, zależy od programistów. Ale i dotyczy to również Duo, programiści są uparci. Jeśli to nie iOS lub Internet, nie są po to.

Biorąc to pod uwagę, oba te urządzenia mają po swojej stronie jeden bardzo silny czynnik — nowość. Nikt nigdy nie widział na wolności żadnych składanych urządzeń z systemem Windows. Nikt nigdy nie widział takich urządzeń z Androidem. Są fajne, lśniące i śmierdzą niesamowicie. Dla programistów to urządzenie może zachęcić ich do używania go z ciekawości i osobistej miłości. Deweloperzy, którzy kochają urządzenia, zwykle tworzą dla nich bardziej wyspecjalizowane aplikacje, nawet do tego stopnia, że ​​przez jakiś czas pomijają niski udział w rynku i bazę użytkowników. Nawet jeśli aplikacje Windowsowe Microsoftu zawiodły, trudno zaprzeczyć, że programiści, którzy stworzyli najciekawsze aplikacje lub nawet nieciekawe, ale pięknie zaprojektowane aplikacje, byli już zaangażowani i emocjonalnie zainwestowani w platformę. Jednocześnie to samo zamiłowanie do nowości dotyczy również konsumentów. Jeśli Microsoft wypchnie urządzenia użytkownikom i wystarczająco dużo użytkowników zakocha się w nich do tego stopnia, że ​​wystarczająco dużo użytkowników i wystarczająco programistów będzie jednocześnie na platformie, aby była ona wystarczająco szybka, to Microsoft odniósłby sukces. Tak, to jest duże „jeśli”. Tak, dotyczyłoby to innych nieudanych systemów operacyjnych Microsoftu, z których wszystkie oferowały jakąś nowość. W przypadku telefonów z systemem Windows i tabletów z systemem Windows RT użytkownicy mieli alternatywy. W przypadku składanych, tak nie jest. Przynajmniej jeszcze nie.

Podsumowując, Neo i Duo to dwa fajne nowe urządzenia. Deweloperzy nie budowali wcześniej dla takich urządzeń. Jeśli uda im się podbić serca konsumentów, firma będzie miała przewagę pierwszego gracza na płynnym, powstającym rynku. Coś, co powinien docenić z poprzednich romansów z telefonem komórkowym. Nic z tego nie oznacza, że ​​Microsoft ma gwarancję sukcesu lub porażki. W końcu najgorszą rzeczą, jaką możesz o nich powiedzieć, jest to, że „Próbowali”.