Review: Ghost Recon Breakpoint is een saaie en uitbuitende ervaring die parodie in verlegenheid brengt

 De stealth-em-up van Ubisoft keert terug met Ghost Recon Breakpoint, een saaie en uitbuitende ervaring die parodie doet schamen.

De open-wereldformule van Ubisoft werd eerder oud. Herhaaldelijke torenklimmen en een menagerie van bases om vast te leggen in bijna elke titel die de uitgever uitbracht, zorgden ervoor dat elke opeenvolgende titel in talloze series moe en saai aanvoelde. Met Wildlands' opvolger Breekpunt, Ubi is terug naar zijn oude trucs in misschien wel de droogste titel die de uitgever ooit heeft uitgebracht.

Geadverteerd als een spannende overlevingstitel waarin de titulaire Ghosts (die inderdaad op verkenning gaan) worden opgejaagd, BreekpuntDe daadwerkelijke executie kan niet verder van de waarheid zijn. Er is inderdaad een nachtelijke bosopening waar je squadron wordt neergeschoten door de altijd geweldige Jon Bernthal, maar tien minuten later verberg je je in een grot die zich uitstrekt met andere soldaten. Het is een grotere façade dan Halo 5's AWOL Master Chief!

In plaats van een spannende overlevingstitel te zijn, is Breakpoint gewoon meer van hetzelfde... Alleen saaier. Alles in Breekpuntis al eerder gedaan: de uitgestrekte open wereld op het eiland Auroa is niet bijzonder mooi om naar te kijken of interessant in zijn geografische samenstelling, maar het is precies wat Ubisoft wilde dat het zou zijn: groot, indrukwekkend en vol bases om vijanden doden in.

In tegenstelling tot de doordachte straten van Waakhonden 2 of de prachtige Egyptische locaties van Assassin's Creed Origins, is het eiland Auroa op zijn best teleurstellend. Zelfs vergeleken met de cultureel beledigende interpretatie van Bolivia in Ghost Recon Wildlands, van cultuur is hier geen sprake. Het is ongelooflijk slapdash. In Breakpoint kun je zelfs door solide vensters schieten. Ze breken niet, maar je kunt er dwars doorheen schieten.

Als je een fan bent van Wildlands die gewoon meer inhoud wilden om in te schieten, te rijden en rond te rennen, Breakpoint heeft je gedekt. Er wordt hier stevig geschoten: geweren voelen pittig en krachtig aan, zelfs zonder ze te nivelleren en te schuren voor hulpstukken. De meeste vijanden gaan in een of twee hoofdschoten neer, hoewel lichaamsschoten afhankelijk zijn van het uitrustingsniveau dat je vijand had uitgerust. Op typische Ubisoft-manier zitten er veel bugs in de weg die je pogingen om een ​​basis over te nemen totaal kunnen verpesten, maar dat is het minste van de problemen van de game.

Er zijn nieuwe overlevingsmechanismen toegevoegd, maar die voelen helemaal niet nodig. Drinkwater dat in beekjes wordt gevonden en in uw vertrouwde kantine is ondergebracht, kan worden gebruikt om uw langzaam wegvloeiende uithoudingsvermogen aan te vullen. Dat is een interessante monteur! Jammer dat je uithoudingsvermogen bij de dood wordt gereset, waardoor het nutteloos wordt. Je kunt naar voren gaan en jezelf bedekken op lokaal terrein om op te gaan in. Het is niet nuttiger dan gewoon naar voren te gaan en het duurt maar een paar seconden als je eenmaal beweegt.

Het werkt als een barebones plunderaar, zij het een ongelooflijk uitbuitende. Alles, en we bedoelen alles, binnen Ghost Recon Breakpoint kan worden gekocht met echt geld. Wapens, voertuigen, hulpstukken, munitie, skins. Alles is te koop aangeboden in een titel die de enige verzilverende functie is om items te kunnen vinden. Ubisoft heeft op de een of andere manier de meest walgelijke roofzuchtige titel gemaakt die we tot nu toe hebben gezien. Beweeg over de lanceringsdag Battlefront 2, Ubi heeft je verslagen!

Voor degenen die gewoon een eenvoudige coöp-shooter wilden met wat politieke intriges, Breekpunt is nog steeds een ramp. The Punisher and The Walking Dead-acteur Jon Bernthal levert een geweldige prestatie, maar zijn optredens kunnen een uiterst verachtelijke en hands-down raspende ervaring niet redden.

Er is geen reddend Ghost Recon Breakpoint. Het is een walgelijk roofzuchtige ervaring rond een uitgestrekte wereld met de ziel van een zakelijke PowerPoint. Het heeft alle functies die moderne open-wereldgames hebben, maar met niets van het hart. Als Ubisoft ernaar streefde om de meest saaie ervaring mogelijk te maken, goed gedaan, dan hebben ze hun doel met vlag en wimpel bereikt.