Jay and Silent Bob: Mall Brawl review: grappige retro-actie die een beetje bot is

Een Jay en Silent Bob-videogame? Wie zou betalen om dat te spelen?

Er is iets prachtig ironisch als het gaat om Jay en Silent Bob van Kevin Smith. De progressie van het vervaagde duo van rondhangaars buiten een van de beroemdste gemakswinkels van de cult-cinema, tot een hoofdbestanddeel van Smith's filmografie, maakt allemaal deel uit van wat hun grap zo heerlijk stompzinnig maakt. Dit vreemde, naar zichzelf verwijzende proces is iets dat Jay en Silent Bob behouden wanneer het wordt vertaald in pixels. 

Dit wordt duidelijk bij het spelen van Jay and Silent Bob: Mall Brawl, een retro-geïnspireerde 8-bits creatie die schijnbaar is gemaakt met als doel de nep-prequel te zijn van de aanstaande Jay and Silent Bob: Chronic Blunt. Bedoeld of niet, deze hele affaire parodieert het idee van Streets of Rage en het opnieuw ontworpen vervolg, dat als een grap erg merkwaardig is

Zoals eerder vermeld, is Jay and Silent Bob: Mall Brawl 8-bit, net als oude Nintendo-games van weleer. Het bijzondere aan Mall Brawl is echter het feit dat het niet alleen gestileerd is om een ​​NES-spel te zijn, het is er ook een, wat betekent dat het ook een release op cartridge heeft gekregen, evenals een aantal moderne platforms. Hoewel dit zeker punten oplevert voor authenticiteit, werkt het ook als een achilleshiel.

Als je bekend bent met het beat em up-genre, zou het een makkie moeten zijn om in deze gepixelde opvolger van de gebeurtenissen van Mallrats te springen. Spelers nemen de rol aan van Jay en zijn hetero-levensgenoot en zullen merken dat ze vechten tegen een leger van lakeien terwijl ze door het kwaadaardige winkelcentrum van de game gaan. Drie knoppen zijn alles wat nodig is om de zachte portie uit het personeel van de ijssalon te schoppen en de paashaas neer te slaan, met de mogelijkheid om te springen in het geval dat je wordt overvallen door een wandelende chocoladekrakeling. 

 

Toegegeven, de gameplay hier is simplistisch - meestal bestaande uit het stampen van de spring-, kick- en punch-knoppen om combo's op te bouwen. Vijanden zullen af ​​en toe wapens laten vallen, die vervolgens kunnen worden gebruikt of in hun gezicht kunnen worden gegooid. Het is bijzonder grappig om de skateboards van sommige punkers te pakken en ze vervolgens te gebruiken om ze in een alternatieve pulp te slaan. Gezondheidsitems worden ook door sommige vijanden gedropt, meestal onder het mom van voedsel. Wie houdt er niet van om de vijf-secondenregel te gebruiken om te genieten van een smakelijke vloerburger?

 

Mall Brawl biedt een aardige hoeveelheid fanservice voor degenen die bekend zijn met Smith's View Askewniverse, met verschillende referenties die je zeker zullen doen grinniken. Het lijdt echter geen twijfel dat veel van de grappen van het spel over de hoofden van andere spelers zullen gaan, waardoor het allemaal meer op willekeurige dwaasheden lijkt. Hoe dan ook, Interabang Entertainment heeft uitstekend werk geleverd met wat ze wilden bereiken: een trouw 8-bits eerbetoon aan mensen als Double Dragon doordrenkt met de humor van Kevin Smith. 

Een van de belangrijkste problemen met Mall Brawl is de nogal ontwrichtende moeilijkheidsgraad, wat een soort van catch-22 is omdat het authentiek retro is. Sommige elementen van klassieke moeilijkheidsgraad worden verzacht door de toevoeging van save-slots die de voortgang behouden en de mogelijkheid om te schakelen tussen Jay en Bob zodat ze hun gezondheid kunnen herwinnen. Sommige ergernissen, zoals irritante hitbox-plaatsingen, zijn echter een ongelukkige eigenaardigheid van de stijl van het spel. Hoewel retro-geïnspireerde mechanica niets is om te fronsen, betekent dit wel dat je een paar oneerlijke klappen op de kin moet nemen. Volg de regels in het boek en je bent in een mum van tijd waar je heen wilt.

Er is een bepaald niveau in dit spel dat fungeert als een echte stink-palm, enigszins bedervend plezier van het spel in het algemeen. Als kind zou je er zin in hebben om naar buiten te gaan om te spelen, terwijl je als volwassene waarschijnlijk moet gaan liggen. De sectie in kwestie doet denken aan levels zoals de Turbo Tunnel in Battletoads, waarbij spelers in een winkelwagentje door een genadeloze automatisch scrollende supermarkt rijden, bezaaid met gevaarlijke oude dames en fruitkar-tropen. Hoewel dit waarschijnlijk bedoeld was als nieuw en leuk, werkt het in plaats daarvan als een onbedoelde vorm van marteling, die veel te lang duurt en een blijvend effect op je netvlies heeft.

Helaas kon ik vanwege onze huidige lockdown-situatie de lokale coöpmodus voor 2 spelers niet proberen, waar deze games meestal uitblinken. Als de games waarop Mall Braw is gebaseerd iets te bieden hebben, zal de coöp waarschijnlijk een leuke tag-team-ervaring zijn. De luchtige toon van het spel is het meest geschikt voor een bier-ondersteunde couch-collab met vrienden, aangezien er weinig in de weg staat van specifieke individuele zelfontplooiing.

Jay and Silent Bob: Mall Brawl zorgt voor een geweldige NES-game, die het misschien een geweldige aanvulling op je retro-collectie maakt, maar misschien meer nieuw overkomt als je het op moderne hardware speelt. Genieten van deze game is een kwestie van context - als je op originele NES-hardware speelt, zul je waarschijnlijk meer vergevingsgezind zijn voor overgeërfde onhandige mechanica. Ongeacht hoe je speelt, er zit veel hart in deze vechtpartij in het winkelcentrum, met veel te bieden voor retro-enthousiastelingen en fans van Kevin Smith. Aangezien veel spelers het zullen ontvangen als een gratis pre-orderbonus voor het pre-orderen van Jay and Silent Bob: Chronic Blunt Punch, zal het ongetwijfeld veel spelers aan het lachen maken, ondanks die irritante reis voor boodschappen. 

 

Score - 6.9