Bright Memory: Infinite Review: East meets West in deze korte maar leuke blockbuster-shooter

Je zult dit niet vinden in de officiële synopsis of website, maar ik ben geneigd te geloven dat het "Oneindige" waarnaar in de titel van dit spel wordt verwezen verwijst naar de hoeveelheid klootzakken die het je laat ontketenen. Een first-person shooter waarmee je ook een katana kunt hanteren? Gevestigd in een toekomstige versie van een oude Chinese provincie, zittend onder de schaduw van een zwart gat? Bright Memory: Infinite het leest zeker als het ideale spel van een angstige 14-jarige aan de oppervlakte. Hoe bizar de gepresenteerde evenementen ook zijn, de titel van het paradepaardje van FYQD Studio levert een shotgun-explosie aan strakke actie. Ga er alleen niet naar toe in de verwachting dat het heel lang zal duren.

Een van de beste dingen aan deze glanzendere, iets uitgebreidere versie van het origineel Bright Memory is gewoon hoe snel het je in de war brengt. Spelers met affiniteit voor verhalende of goed getekende personages zullen het hier grotendeels niet vinden. In plaats daarvan word je in een missie geduwd om een ​​bovennatuurlijke ramp te voorkomen, waarbij je de teugels op je neemt als SRO-agent Shelia. De meeste mensen zouden waarschijnlijk wegrennen van een zwart gat, maar zij rent ernaartoe. Niet zo helaas voor haar, staat haar een litanie van gezichtsloze soldaten in de weg. Tijd om aan het werk te gaan!

Je begint de procedure - zoals alle goede FPS-games - met een betrouwbaar aanvalsgeweer. Omdat dit echter de nabije toekomst is, pakt het een echte klap uit vanaf het begin van deze 2 uur durende reis tot het einde. De handeling van het schieten in Bright Memory: Infinite voelt gewoon goed, met alle vier de wapens die een echte kick geven en de korte uitbarstingen van spektakel leveren die ons waren beloofd toen de game voor het eerst werd onthuld toen Xbox-serie X presentatie bijna twee jaar geleden. Gecombineerd met Shelia's vermogen om te glijden, dubbel te springen en in de lucht te springen, is het altijd een schot in de roos om gezichtsloze boeven neer te schieten.

Het helpt dat elk wapen vrij snel wordt uitgedeeld, zij het in een goed tempo. Omdat dit een relatief kort spel is, kun je het in één keer uitspelen, Bright Memory: Infinite verspilt geen tijd door u al uw vernietigingsinstrumenten te geven. Dit omvat elk van de alt-fires van het pistool, zoals tracker-kogels en plakbommen, die je helpen als je in de problemen zit. Even nuttig is echter natuurlijk je katana en verschillende exo-armvaardigheden. Met de eerste kun je vijanden van ver weg pakken, de grond beuken naar de hel en zelfs EMP-pulsen sturen naar iedereen die dom genoeg is om je in de weg te lopen, waardoor ze over het scherm vliegen. Wanneer je deze verschillende gevechtsaspecten in tandem- en kettingcombinaties gebruikt, word je echt een eenmans Zwitsers zakmes.

Ongeacht de gekozen verzendmethode, de actie van Bright Memory: Infinite speelt zich buitengewoon filmisch af. De enige uitzondering hier is dat jij het bent die de coole shit doet die je normaal gesproken Hollywood-helden op het grote scherm zou zien doen. Het is des te indrukwekkender als je bedenkt dat het grotendeels het werk is van slechts één ontwikkelaar, Zeng Xiancheng van FYQD, die hard aan het werk is geweest om Oneindig lijken een beetje op een volledig spel. Wees gewaarschuwd: als je dit aangaat, verwacht je zelfs een 5-6 uur Call of Duty-achtige achtbaan je zult teleurgesteld zijn. Dit is in hoge mate een geval van kwaliteit die wint van kwantiteit.

Het mag dan maar uit 7 hoofdstukken bestaan ​​(waarvan één een filmpje is), maar in die korte tijd Bright Memory: Infinite biedt de ultieme met bloed doordrenkte extravaganza, en laat je verlangen naar meer. Zelfs als het soms het slachtoffer wordt van bepaalde FPS-tropen - de verplichte stealth-sectie en autosequentie zijn er bijvoorbeeld beide - maakt het dit meer dan goed door je creatief te laten kiezen hoe je de nieuwste handschoen van vijanden vernietigt. Dit wordt natuurlijk nooit saai vanwege de korte looptijd, maar ook de mogelijkheid om je exo-arm, wapens en katana-vaardigheden te upgraden met behulp van verzamelbare "reliekhouders" die door de levels zijn verspreid.

Shelia is dus niet traag als het erom gaat soldaten, oude krijgers en goddelijke keizers tot pulp te maken, maar haar helpen in de strijd is een indrukwekkende reeks traversale vaardigheden. Zoals gezegd, is het een traktatie om ontwijkingen en glijbanen te gebruiken om uit de weg te gaan van gevaar. Minder succesvol zijn echter de weinige keren dat je wordt gevraagd om op een richel te klauteren of een uiterst nauwkeurige muursprong uit te voeren. Dit doen is gewoon niet zo gemakkelijk als het misschien zou moeten zijn als je bedenkt hoe gelikt andere gameplay-aspecten zijn, en vaak merkte ik dat ik onhandig tegen hetzelfde stuk muur sprong in de hoop dat Shelia een been omhoog zou krijgen. Gelukkig vinden deze gevallen meestal plaats buiten gevechtsontmoetingen en zijn er maar weinig tussen.

Bright Memory: Infinite doet het beter in zijn baasgevechten. Hoewel kort, voelt elke gebeurtenis die je tegenkomt als een echte gebeurtenis, niet in de laatste plaats vanwege de gevarieerde aard van hun aanvalspatronen en basis in het bovennatuurlijke. Je bent misschien gewoon een verbeterde agent met een verzameling geweren en een zwaard, maar dit draagt ​​alleen maar bij aan de "David en Goliath"-kwaliteiten van het gevecht. De waarheid is dat de meeste niet al te lastig zijn om je hoofd rond te krijgen op de standaard moeilijkheidsgraad. Dat gezegd hebbende, de uiteindelijke vorm van de laatste baas levert een paar trucs op die je vermogen om goed te denken op de proef stellen. Ik kon niet stoppen met verschuiven en kronkelen in mijn stoel om de verwoestende aanvallen te ontwijken, maar uiteindelijk kwam ik er.

Ik zou nalatig zijn om niet te zeggen hoeveel van een kijker Bright Memory: Infinite is ook. Veel hiervan is te danken aan het feit dat de game momenteel alleen pc is (en Xbox-serie X versie is in de pijplijn), maar zelfs met slechts een GeForce GTX 1070 kon ik zulke kleine visuele flair waarderen, zoals de bliksemflitsen in de lucht, regendruppels die op het scherm landen en talloze glanzende oppervlakken. Ik had alleen wat vertraging als de actie op het scherm extreem hectisch werd, hoewel ik me voorstel dat veel hiervan zal worden gladgestreken via updates en die met een stevigere gaming-installatie.

Is Bright Memory: Infinite korter dan ik had gewild? Ja, maar dit doet niets af aan de bombastische sensatie die het biedt in de korte tijd dat het blijft hangen. Er zijn hogere moeilijkheidsgraden voor spelers die verschillende outfits willen ontgrendelen of ook de eindtijden willen nastreven, dus het is niet zo dat de game sowieso een eenmalige ervaring is. De combinatie van strakke FPS-vuurgevechten en creatieve melee-gevechten maakt Bright Memory: Oneindig het wachten waard, zeker een opwindende indicatie van de geweldige dingen die Zeng Xiancheng en FYQD Studio in de toekomst zullen bereiken.