Xbox Series X review: een nieuwe hond die nog steeds trucjes leert

Microsoft's next-gen Xbox Series X voelt als een substantiële machtssprong over zijn drie jaar oude mid-gen refresh, maar halfbakken functies en een gebrek aan boeiende exclusieve software zorgen voor een nieuwe doos die zelden nieuwe trucs verbergt.

Ik heb een paar weken met de Xbox Series X doorgebracht en voor het grootste deel van mijn tijd met de console was het een soepele rit naar een redelijk middelmatige start van de volgende generatie gaming. Hoewel op papier de krachtigste Xbox ooit gemaakt een drastische sprong in pure macht is over de toch al krachtige Xbox One X, laat de nieuwe console zelden zien hoe groot die sprong in technologie games kan zijn.

Voor het grootste deel is dit te verwachten bij de lancering van een nieuw systeem, maar de lancering van Xbox volgt een griezelig vergelijkbaar patroon als de lancering van de Xbox One, vooral in vergelijking met zijn concurrent. Terwijl PlayStation 5 heeft Spider-Man, Demon's Souls en Godfall om de basisvoordelen te laten zien die een nieuwe console-lancering kan brengen, heeft Xbox alleen upgrades van bestaande bestaande titels om mee te pronken. Maar zelfs in 2013 had Xbox een aantal betwistbare moordende software - Dead Rising 3 en Ryse: Zoon van Rome zou enorm zijn gedowngraded om op Xbox 360 te werken.

Helaas vertrouwt Xbox Series X op een litanie van upgrades voor reeds bestaande software. De beschikbare upgrades laten wel een verbetering zien ten opzichte van Xbox One X. Forza Horizon 4, State of Decay 2, Gears 5 en Gears Tactics zijn op de een of andere manier nog mooier dan voorheen, en de toevoeging van 120fps-modi aan titels als Halo: The Master Chief Collection, Ori and the Will of the Wisps, CoD Warzone en meer zullen ongetwijfeld geweldige ervaringen zijn voor degenen met de displays om ze uit te voeren.

De geweldige achterwaartse compatibiliteit van Xbox is ook volledig van kracht voor Xbox Series X, en het is een perfecte ervaring. Hoewel de concurrent ook een fantastisch aanbod heeft met een handvol incompatibele titels en ten minste één game die lijdt aan grafische inconsistenties, is de interpretatie van Xbox om Xbox-, Xbox 360- en Xbox One-games naar de toekomst te brengen fantastisch.

Echter, net als alle belangrijke functies van Xbox voor de volgende generatie, is achterwaartse compatibiliteit niet op de plaats waar Xbox beweert dat het in de toekomst zal zijn. Door manipulatie door de achterwaartse compatibiliteitstechnici bij Microsoft, zal Xbox het bijwerken van Xbox One-titels zoals Fallout 4 om te draaien op hogere framerates en resoluties die niet mogelijk waren op de laatste generatie. Een maand na de lancering en we hebben deze nog niet gezien verbeterde achterwaarts compatibele games op de console.

Een andere fantastische functie op Xbox Series X is Quick Resume, als het werkt. Tijdens de pre-releaseperiode voor onze Xbox Series S-recensie, Quick Resume was een bijna perfecte functie. De meeste games die beschikbaar zijn om te spelen ondersteunden het en, ondanks het ontbreken van een duidelijke indicator voor welke games in Quick Resume zaten, was het een functie die je niet kon stoppen met gebruiken zodra je de voordelen ervan had ervaren.

Na de lancering is Xbox Series X Quick Resume echter gehinderd zonder duidelijke datum wanneer de functie voor een heleboel games zal worden hersteld. Sommige games die het niet gebruiken, zijn bizar: waarom wel? Yakuza: Like A Dragon de functie ondersteunen, maar de 2017 Dead Rising-remaster niet? Het is een functie die geweldig aanvoelt als hij werkt, waardoor je binnen enkele seconden tussen een handvol titels kunt wisselen, maar als zoveel titels de functie niet ondersteunen, voelt het alsof je Russisch roulette speelt met je opgeslagen gegevens.

Dat gezegd hebbende, de Xbox Series X is zo'n duidelijke boost boven de console van de laatste generatie dat je nooit meer terug wilt naar Xbox One of zelfs Xbox One X. De gebruikersinterface is extreem pittig, overdrachtssnelheden zijn razendsnel, games lopen en er beter uitzien en elk aspect van de laatste generatie Xbox voelt ongetwijfeld beter op deze machine. De toevoeging van een SSD maakt het laden een fluitje van een cent en de verbeterde controller – die we al uitgebreid hebben behandeld in ons Series S-stuk – is een fantastische, maar kleine verbetering ten opzichte van de norm.

Net als het ontbrekende vlaggenschip, exclusief Halo Infinite, heeft de Xbox Series X het gevoel dat het meer tijd nodig heeft om te bakken. De indrukwekkende beloften van verbeterde achterwaartse compatibiliteit hadden hier bij de lancering moeten zijn, Quick Resume-indicatoren genoodzaakt bent om toegevoegd te worden en een next-gen exclusieve game, high-end update met next-gen only ray-tracing, of zelfs een minimale technische demo zoals Xbox One X's Insect had zeker beschikbaar moeten zijn om het systeem op zijn best te laten zien .

In zijn huidige vorm is Xbox Series X een fantastische machine die games ongelooflijk goed draait bij een koele temperatuur en een fluisterstil geluidsprofiel. Het is een doos met ruimte om te groeien en alles te bewijzen. De hardware voelt geweldig aan, maar de release voelt gehaast aan. Voor nu is het de beste Xbox One-verbetering die je zou kunnen wensen, maar het heeft zijn eigen software nodig om echt te schitteren.