بررسی: WWE 2K20 یک قطار غرق شده فنی است که هنوز روح دارد

WWE 2K20 که در یک بارندگی شدید از مشکلات فنی پوشش داده شده است، یک قطار غرق شده است که هر چه بیشتر به دنیای همیشه دوست داشتنی کشتی کج می پردازید همچنان به طرز مبهمی لذت بخش خواهد بود.

 

به عنوان اولین بازی رسمی دبلیو دبلیو ای از سال 2000 که به طور کامل توسط یک توسعه دهنده خارج از مجموعه کهنه کار Yukes ساخته شد، محدودیت ناشر 2K20 به عنوان یک فرنچایز سالانه مطمئناً به چیزی که می توانست یکی دیگر از ورودی های این سری باشد آسیب زده است. با کمتر از یک سال توسعه عنوان بدون 19 سال تجربه که Yukes داشت، توسعه دهنده پیش از این Visual Concepts به تنهایی چگونه عمل کرده است؟ خیلی خوب نیست

مانند هر عنوان کشتی، اولین شیرجه من به عنوان تازه شده یک تنه ساده بود. بدون قوانین خاص، بدون عرصه های شیک، فقط دو کشتی گیر به میدان می روند. در عنوانی که به عنوان یک بازی مبارزه ای طراحی شده است، ابتدا باید مبارزه را آزمایش کنیم: عالی نیست.

در حالی که بی انصافی نیست اگر بگوییم ساختار جنگی بازی های کشتی کج هرگز به راحتی به شکل بازی های ویدیویی ترجمه نشده است، برداشت 2K20 از ورزش سرگرمی به طرز عجیبی ناتمام است. بوی گوشه‌های بریده‌شده و مکانیک‌های صیقل‌نشده می‌دهد، اما با مشکلات توسعه‌ای که گریبان‌گیر این بازی شده، سخت است که تیم سازنده را به طور کامل مقصر دانست.

برای کسانی که دو مورد آخر را در این فرنچایز طولانی بازی کرده اند، 2K20 به طور قابل توجهی بدتر از بسیاری از عناوین مدرنی است که موفق شده است. انیمیشن ها به دور از صاف بودن هستند، سایه بان های پوست صاف و به طرز وحشتناکی پلاستیکین به نظر می رسند، تعداد انگشت شماری عرصه بی جان به نظر می رسند. به طرز عجیبی، توقف بازی و استفاده از دوربین رایگان حلقه برجسته نشان داد که بیشتر مدل‌های داوری بسیار دقیق‌تر از خود کشتی‌گیران بودند.

جلوه های بصری کاهش یافته یک چیز است، اما سیستم های جنگی در سال گذشته دچار مشکلات مشابهی شده اند. در حالی که معکوس‌ها در بازی‌های WWE هرگز کاملاً قابل پیش‌بینی نبوده‌اند، جدیدترین سیستم 2K20 کاملاً شکسته شده است. دشمنان از معکوس نکردن یک حمله برای چند دقیقه در یک زمان به معکوس کردن مداوم هر حمله‌ای که به سمت آنها می‌زنید می‌رسند، همان کار برای شخصیت شما. برای چند دقیقه در یک زمان، اعلان برگشت ممکن است هرگز ظاهر نشود. ما در طول یک مسابقه بدون اینکه بتوانیم به عقب برگردیم، آسیب دیدیم.

تشخیص ضربه استاندارد نیز به طرز عجیبی شکسته می‌شود: مشت‌ها یا چنگال‌هایی که درست در مقابل شخصیت‌ها اجرا می‌شوند، گاهی اوقات به هم متصل نمی‌شوند، در حالی که حملات از چند متر دورتر برای ضربه مستقیم از راه دور منتقل می‌شوند. گاهی اوقات یک شخصیت فقط برای اینکه روی رینگ، داور، هوا یا شخصی که می‌خواهد به آن حمله کند گیر کند، مشت می‌زند.

و با وجود تمام کاستی های فنی، هنوز روحی برای WWE 2K20 وجود دارد که بازی های وحشتناک دیگر، مانند Ghost Recon Breakpoint، هرگز نمی تواند مطابقت داشته باشد. حالت داستانی به طرز وحشتناکی نوشته شده است که سفر شخصیت‌های Red و Tre را نشان می‌دهد - یا در مورد ما Monstro و Flanjeus. سعی می‌کند احمقانه باشد، حتی اگر شوخی‌ها و چیدمان‌ها کاملاً ترسناک باشند، اما احتمالاً آنقدر مشغول خندیدن به ساخته‌های الدریچ خود خواهید بود که نمی‌توانید به آن توجه کنید.

متأسفانه، سیستم‌های ساخت عمیق این سری هنوز در پشت جعبه‌های غارت و دیوارهای پرداخت قفل شده‌اند که اگرچه خوشبختانه برای خرید نیازی به پول واقعی نیست، اما همچنان بسیاری از خلاقیت‌های خالص را که باعث شده مردم سریال را دوست داشته باشند، قفل می‌کنند. اما وقتی وارد بازی می‌شوید و شروع به ساخت جنگنده‌های وحشتناک، مجموعه‌های حرکتی، ورودی‌ها، میدان‌ها و موارد دیگر می‌کنید، سخت است که از جنبه‌های تجربه لذت نبرید، حتی اگر اشکال‌ها شما را از تجربه عنوان آن‌طور که باید باز دارند.

واضح است که WWE 2K20 به زمان بیشتری در فر نیاز دارد. خروج Yukes به وضوح بر توسعه سالانه سریال تأثیر گذاشته است، تأثیری که ناشر 2K باید به آن پی می برد و حساب می کرد. حتی با وجود باگ‌ها و خرابی‌های بی‌شمار، هنوز روحی در اینجا وجود دارد که به سختی می‌توان آن را خاموش کرد و با وجود همه ایراداتش، حداقل می‌دانیم که شرکت بزرگ‌تر مقصر است.