نقد و بررسی: قهرمان شهر کوچک یک نقش آفرینی پرماجرا و البته غیر قابل توجه است
4 دقیقه خواندن
منتشر شده در
صفحه افشای ما را بخوانید تا بدانید چگونه می توانید به MSPoweruser کمک کنید تا تیم تحریریه را حفظ کند ادامه مطلب
بازی Freak، توسعهدهنده پوکمون، بار دیگر به خارج از مجموعه نمادین خود میپردازد تا چیزی واقعاً بدیع در آن بسازد. قهرمان شهر کوچک، اما تصمیمات طراحی کنجکاو و عملکرد متزلزل یک استراتژی RPG لذت بخش را به خطر می اندازد.
بیش از مدتی طول کشید تا از آن استفاده کنم منحصر به فرد مکانیک نبرد در جدیدترین عنوان Game Freak. برخلاف مکانیکهای جنگی استاندارد عنصر روی عنصر سریهای پرچمدار توسعهدهنده، مکانیکهای مبتنی بر ایده جدیدترین RPG کمهزینه آنها مطمئناً شبیه چیزی است که قبلاً دیدهاید.
با بازی در نقش یک قهرمان مو قرمز به نام تبر، با قدرت ایده ها مبارزه می کنید. در حالی که این مقدمه کاملاً آزاد به نظر می رسد، اما باز هم محدودتر از یک بازی RPG با مکانیزم Scribblenauts در سطح 5 است. در عوض، این بیشتر یک بازی ورق کلکسیونی است.
هر نبردی به شما امکان میدهد به عرشه ایدههای خود به نام Izzits دسترسی داشته باشید که هزینهها، معیارهای حمله و دفاع خاص خود را دارند. در هر نوبت، تبر دارای سطح قدرت مشخصی است - که از 3 شروع می شود اما زمانی که نبرد به اندازه کافی ادامه دارد تا 6 افزایش می یابد - و می تواند از Izzit های خود برای آسیب رساندن به حریف استفاده کند. شما این کار را با تبدیل Izzits به Dazzit انجام می دهید که فقط به این معنی است که از نقاط قدرت خود برای قابل استفاده کردن آن استفاده کرده اید. سپس می توانید از آنها برای حمله استفاده کنید.
البته با چنین سیستم نبرد منحصر به فردی که مطمئناً پایان همه چیز نیست قهرمان شهر کوچک دیگ مکانیک را در نبرد خود فرو کرده است. سه نوع مختلف ایزیت وجود دارد: قرمز حمله ایزیتس، زرد دفاع ایزیتس و آبی شعبده بازي ایزیتس Izzits جادویی می تواند ویژگی Dazzits شما یا Dazzits دشمن شما را تغییر دهد. شما فقط می توانید با در دسترس داشتن یک Dazzit قرمز پس از پاک کردن تمام Dazzit های حریف، به دشمنان خود آسیب مستقیم وارد کنید.
اگر به اندازه کافی پیچیده نبود، حتی وجود دارد بیش به جدیدترین سیستم نبرد Game Freak. پس از هر نوبت، زمانی که بازی تصمیم می گیرد این عنصر را در خود جای دهد، یک سیستم حرکتی سبک بازی تخته ای وجود دارد. در پایان یک چرخش، تبر تاس می اندازد تا تعیین کند که کجا به سمت بعدی بروید. برخی از فضاها دارای متحدان یا آیتم های منحصر به فردی هستند که می توانید از آنها برای دستیابی به عمل استفاده کنید.
حتی مکانیک های بیشتری نیز وجود دارد قهرمان شهر کوچک – مانند BP، Pow Meter، Eureka Points و نحوه بازیابی Izzits – اما چه کسی دوست دارد که این بررسی مانند یک آموزش گسسته گسترده خوانده شود؟ من نه! همانطور که می توانید بگویید، نبردها در این RPG عجیب و غریب در ابتدا گیج کننده هستند. به عنوان مثال، اگر فراموش کنید که می توانید فقط با یک Dazzit قرمز آسیب وارد کنید سپس نبردها برای همیشه ادامه خواهند داشت. این یک مکانیک کلیدی برای فراموش کردن است، اما در همان ابتدا فقط یک بار به شما گفته می شود، و هیچ راهی برای بررسی آموزش ها در اواسط نبرد وجود ندارد.
حتی زمانی که می دانید چگونه آسیب مستقیم وارد کنید، نبردها هنوز زمان قابل توجهی را برای پایان دادن می طلبد. تناوب بین مبارزات و حرکات بازی روی تخته، زمانهای نبرد باریک را به نبردهای مبتنی بر شانس بسیار طولانی تبدیل میکند که گاهی اوقات میتوانند علیه شما کار کنند. این منحصربهفرد است، و زمانی که بدانید چگونه با بالاترین پتانسیل خود بازی کنید، به اندازه کافی سرگرمکننده است، اما در ادامه و ادامه نبردها آهسته و دشوار به نظر میرسند.
خارج از نبردها، با بازیگران شاد شخصیت ها لذتی وجود دارد. گروه دوستان تبر همه شوخ هستند. نویسندگان Game Freak به وضوح می خواستند بیش از یک داستان عمیق، یک تجربه عجیب خلق کنند. همه چیز بسیار ابتدایی است: از ساختار مبتنی بر فصل گرفته تا محتوای کلی آن، داستان زیادی برای سرمایه گذاری وجود ندارد.
حداقل بازی از نظر نمایشی قابل توجه است. تصاویر کارتونی دلپذیر روی صفحه نمایش دستی نینتندو سوییچ بسیار زیبا به نظر می رسند و یک موسیقی متن جادویی از توبی فاکس از Undertale، زندگی را به تجربه ای متوسط می بخشد.
قهرمان شهر کوچک یک RPG بسیار منحصر به فرد است. این کوتاه، غیرماجراجویی و نه آنقدر بزرگ است، اما عجیب و غریب آن تحسین برانگیز است. این به اندازه کافی لذت بخش است، و برای یک نقطه قیمت بودجه، مطمئناً ارزش پذیرش را دارد. برای بازیکنانی که امیدوار بودند ماجراجویی بزرگی شبیه به پوکمون داشته باشند، Game Freak این هدف را ندارد. این یک تجربه کوچکتر است، و از کامل بودن فاصله زیادی دارد، اما حداقل یک ورودی تازه در یک ژانر شلوغ است.