نقد و بررسی: Dirt 4 - گیم پلی با کیفیت با تصاویری گل آلود روبرو می شود

عناوین DiRT تقریباً یک دهه است که یکی از فرنچایزهای پرچمدار Codemasters بوده است، و Colin McRae: DiRT در اواسط ژوئن 2007 عرضه شد. پس از سه اثر اصلی موفق، این مجموعه با DiRT Showdown و DiRT Rally تا حدودی اخیر منشعب شد. . هر دو سریال را در جهت‌های بسیار متفاوتی پیش بردند - Showdown بیشتر بر سرگرمی شدید متمرکز بود و Rally بر ارائه یک تجربه شبیه‌سازی فشرده تمرکز داشت.

این در نهایت باعث شد که برخی از طرفداران در سردی حضور نداشته باشند، اما عناوین شماره گذاری شده اصلی انجام نشدند. Codemasters در ژانویه DiRT 4 را معرفی کرد و سعی می‌کند - و در آن هم موفق است - تجربه‌ای با کیفیت برای طرفداران عناوین مسابقه‌ای شبیه‌سازی و سه بازی اول DiRT فراهم کند. این متأسفانه منجر به نسخه ایکس باکس وان باکیفیت بازی نمی شود، اما هسته گیم پلی بازی همچنان سریع، هیجان انگیز و مهمتر از همه سرگرم کننده است.

روشی که DiRT 4 برای طرفداران مسابقه رالی شبیه سازی و آرکید کار می کند، از طریق مقدار سفارشی سازی انجام می شود. بلافاصله با دو سبک بسیار متفاوت هندلینگ روبرو می شوید: گیمر و شبیه سازی. اگر به عناوین قدیمی DiRT علاقه دارید، سبک گیمر برای شما بسیار آشناتر خواهد بود، و شبیه سازی به طور قابل توجهی به Rally نزدیکتر است. همچنین می‌توانید سختی را مطابق میل خود سفارشی کنید و آن را به بالاترین تنظیمات در حالت شبیه‌سازی برای بهترین چالش ممکن برسانید. دریافت این سطح از کنترل بر نحوه اجرای بازی بسیار خوب است و باید توجه داشت که تنظیمات گیمر یک حالت آسان نیست. بدون در نظر گرفتن انتخاب شما همچنان چالشی ایجاد می کند، بنابراین از انتخاب آن به جای شبیه سازی احساس بدی نداشته باشید.

حالت‌های بسیار مناسبی نیز وجود دارد—بعضی از آن‌ها حالت‌هایی هستند که شما انتظار دارید، مانند حالت حرفه‌ای یا گزینه‌های چندنفره، اما برخی از هیجان‌انگیزترین حالت‌های سرگرم‌کننده را می‌توان در Joyride پیدا کرد، که در نهایت از DiRT 2011 3 بازگشت. آزمایش‌های مبتنی بر هدف، که بخشی از حالت ضربان قلب و ضربان ساعت به حالت Time Attack هستند، یا Smash Attack، که باعث می‌شود تا جایی که ممکن است آیتم‌های هدف را قبل از اتمام زمان شکسته و بشکنید. آنها بسیار سرگرم کننده هستند و کاملاً ارزش دیدن را دارند. علاوه بر این، می‌توانید آزادانه در مسیری که برای هر دو حالت استفاده می‌شود، با هر ماشینی در بازی رانندگی کنید، حتی اگر هنوز قفل آن را باز نکرده باشید. مطمئناً ایده خوبی است که قبل از خرید یک ماشین در آنجا بازی کنید و یادگیری طرح دوره مطمئناً به هر دو حالت Attack کمک می کند.

علاوه بر این، خودروهایی که می توانید خریداری و استفاده کنید، تنوع زیادی دارد. کلاس‌های مختلفی از ماشین‌ها از دوران‌های مختلف وجود دارد، از حیوانات مدرن تا ماشین‌های رالی کلاسیک از روزهای گذشته. این ماشین‌ها بدون در نظر گرفتن اینکه در حال بازی با گیمر یا شبیه‌سازی هستید، رانندگی کاملاً فوق‌العاده دارند. بدیهی است که Codemasters تلاش زیادی روی احساس این خودروها انجام داده است و آنها کاملاً عالی هستند.

در حالی که در مورد خرید خودرو، شایان ذکر است که حتی می توانید پس از اتمام کار با آنها، برخی از خودروهای خود را نیز بفروشید. مقدار پولی که برای هر کدام به دست می آورید تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند تصادفات است. این یک لمس خوب است.

هر خودرو در خارج نیز فوق‌العاده به نظر می‌رسد، اما ستایش گرافیک DiRT 4 از اینجا شروع می‌شود و به پایان می‌رسد، حداقل در Xbox One. محیط ها به طرز باورنکردنی گل آلود هستند و رنگ ها همه شسته شده اند. بصری اغلب آنقدر ضعیف است که شبیه چیزی است که از یک بازی موبایل انتظار دارید، با آب اغلب صاف و بدون بافت به نظر می رسد. ناامید کننده نامیدن آن می تواند دست کم گرفتن بزرگی باشد، و این یکی از معدود مواردی است که گرافیک بد تجربه من را با یک بازی بدتر کرده است.

همانطور که قبلا ذکر شد، خود ماشین ها از بیرون ظاهر خوبی دارند، به خصوص وقتی که در کنار محیط های ظاهر وحشتناک بازی قرار بگیرند. مطمئناً آزاردهنده است و وقتی به تماشای بازی از دید خود راننده تغییر می‌دهید بدتر می‌شود. منظره صندلی راننده بسیار زیبا نیست: داخل خودروی شما بیشتر از هر چیز دیگری شبیه یک مدل فوم به نظر می رسد، و محیط های گل آلود به نوعی از این منظر حتی بدتر به نظر می رسند. واقعاً زشت است

اگر در حالت شبیه سازی امیدی به غوطه ور شدن در بازی داشتید، این همه امیدها را از بین می برد. Forza Motorsport این نیست. در حالی که گرافیک لزوماً یک بازی را خوب یا سرگرم کننده نمی کند، یک شبیه سازی خوب هم بین بصری و هم گیم پلی تعادل ایجاد می کند تا دقیقاً آن را ایجاد کند: یک شبیه سازی. بازی‌های Forza نشان داده‌اند که ایکس‌باکس وان در حال حاضر قادر به اجرای برخی از بازی‌های مسابقه‌ای عالی است، و واقعاً مایه شرمساری است که Codemasters یا نتوانسته یا به اندازه کافی برای بهبود نسخه Xbox One این بازی اهمیتی نداشته باشد.

با این اوصاف، نوری در انتهای تونل وجود دارد: بازی به خوبی اجرا می‌شود، و همیشه 60 فریم بر ثانیه را حفظ می‌کند. ممکن است برای زدن آن هدف به برش‌های گرافیکی شدید نیاز باشد، اما با این وجود ضربه خورده است. علاوه بر این، Codemasters بیان کرده است که احتمالاً عملکرد بازی را در پروژه آینده اسکورپیو به حداکثر می‌رسانند و از نظر تئوری، دستیابی به رزولوشن 4K در 60 FPS امکان پذیر است. Project Scorpio یک کنسول فوق‌العاده قدرتمند است که هدف آن افرادی است که به جلوه‌های بصری اهمیت می‌دهند، بنابراین اگر تصاویر فعلی DiRT 4 شما را به همان اندازه که من را آزار می‌دهند، شما را انتخاب کنید.

در پایان، DiRT 4 یک بازی بسیار خوب در هسته خود است. این گزینه‌های محکمی را برای افرادی که هم در مسابقات آرکید و هم شبیه‌سازی هستند، فراهم می‌کند، حتی اگر تا زمان انتشار Project Scorpio در دومی غرق نشوید. ماشین‌ها فوق‌العاده هستند و تعداد زیادی از آن‌ها را می‌توان انتخاب کرد، با تنوع خوبی در تمام دوران‌ها. همه چیز از نظر گیم پلی درست به نظر می رسد، به این معنی که DiRT 4 حداقل ارزش یک نگاه را دارد. این قطعا یک بازی خوب برای جشن گرفتن دهمین سالگرد این فرنچایز است.