نقد و بررسی: Mutant Year Zero یک XCOM پسا آخرالزمانی جذاب است

در رایانه شخصی و ایکس باکس وان ایکس بررسی شده است

گاهی اوقات یک آخرالزمان کافی نیست. فکر می‌کنم تاریخ ثابت کرده است که انسان‌ها گروهی سرسخت از حشرات هستند – ما چیزهای زیادی را از سر گذرانده‌ایم. گرمایش جهانی، طاعون بوبونیک، جنگ هسته ای - فقط به نام چند. در مورد Mutant Year Zero: Road to Eden، هر سه با هم حتی نتوانستند کار را انجام دهند.

بعد از بدترین بدترین ها، نژاد بشر همچنان پابرجاست و اکنون در تلاش برای زندگی در The Ark، آخرین محل استحکام شماست. این جایی است که شما وارد می شوید. به عنوان جهش یافته ها، ساکنان پر مصرف Arks، وظیفه شما این است که بیرون بروید و تدارکات را تهیه کنید، در حالی که به نظر رد شده ای برای کارتون دیزنی پس از آخرالزمان هستید.

دقیقاً مانند هر محیط دیگر پس از آخرالزمان چندگانه، متأسفانه باید با یک سری دیوانه های تابش شده دست و پنجه نرم کنید. بله، آنها Ghouls نامیده می شوند و نوع اصلی دشمن برای بخش بزرگی از زمان اجرای Mutant Year Zero خواهند بود.

برخلاف بسیاری از دوستداران X-COM، Mutant Year Zero افزودنی بسیار معناداری را به ساختار گیم پلی معرفی می کند - پرسه زدن رایگان. با انحراف شدید از ساختار ماموریت محور هم عصران خود، دنیای پسا آخرالزمانی دنیایی است که می توانید آشکارا در آن کاوش کنید. این به شما امکان می‌دهد مخفیانه از کنار دشمنان عبور کنید، اگرچه موقعیت‌هایی وجود دارد که نمی‌توانید این کار را انجام دهید، و تنش را در رگ JRPGهای میدان باز ایجاد می‌کند که به ارتقای تجربه کمک می‌کند.

پرسه زدن رایگان به خودی خود چیز جالبی برای گنجاندن در یک استراتژی نوبتی است. با امکان حرکت بسیار آسان تر از طریق نقشه در زمانی که در جنگ نیستید، بازی می تواند بسیار بیشتر از آنچه که معمولاً انتظارش را دارید احساس کند. و اکتشاف با چرخش سطل با ضایعات، ارتقاء و اسلحه‌هایی که در هر سطح و هر گوشه پراکنده شده‌اند، پاداش می‌گیرد. اما، زمانی که این تکه‌ها از بین بروند، برای همیشه از بین می‌روند و سطحی از مدیریت منابع را تحمیل می‌کنند که وقتی چیزی در قسمت‌های اولیه بازی باقی نمانده، بسیار مشکل است. در حالت پرسه زدن آزاد، دو عضو دیگر حزب شما را دنبال می کنند. این می تواند نتایج بسیار طنز آمیزی داشته باشد، به خصوص زمانی که دشمن گرازی را که از مخفیگاه خود عبور می کند تا به شما برسد، تشخیص نمی دهد.

مبارزات X-COM بازی برای محیط بسیار مناسب است و همیشه تعادل کامل را بین استراتژی و اکشن های تمام عیار حفظ می کند. حتی رابط کاربری برای مبارزه نیز به شدت یادآور XCOM 2 است، که لزوما چیز بدی نیست زیرا بازیکنان فرنچایز XCOM به راحتی می توانند حرکت کنند. یکی از تفاوت های برجسته سیستم رزمی این است که شارژ کردن در تفنگ های آتشین کار نخواهد کرد. همیشه. صادقانه بگویم، به نظر می‌رسد که نبرد کمی بیش از حد به بخش‌های مخفی کاری متکی است، و شما را مجبور می‌کند در حالت پرسه‌زنی آزاد دور گشت‌زنی‌های دشمن بچرخید و رگبارها را انتخاب کنید تا درگیری‌های بزرگ را به یک منظره لعنتی آسان‌تر کنید. اگرچه در حال حرکت، این به طور خاص مشخص نشده است و مدتی طول کشید تا درک کنیم که مواجهه با کل گروه ترک راه حل مناسبی نیست.

خارج از نبرد و اکتشاف، شما زمان زیادی را در Ark - مخفیگاه خود سپری خواهید کرد. در اینجا می‌توانید آیتم‌ها را بخرید، سلاح‌ها را ارتقا دهید/مد و پاداش‌های مهمانی خود را ارتقا دهید. همچنین می توانید با یک پیرمرد بدخلق صحبت کنید که به شما می گوید کاوش نکنید. اما او چه می داند؟ اینطوری همه چیزهای خوب را پیدا کردم! خوشبختانه، شما می توانید در هر زمانی که بخواهید با سفر سریع به کشتی از روی نقشه، به کشتی بازگردید و به نطق های او گوش دهید. این موضوع در مورد مناطقی که رفته اید و مناطقی که نام برده شده نیز صدق می کند. صرفه جویی در زمان لازم برای پیاده روی در کل نقشه بازی مانند شکارچی هیولاهای PS2.

جاده به عدن خالی از اشکال نیست. در حالی که مبارزات به طور کلی خوب است و عناصر اکتشافی بازی قوی هستند، ممکن است چیزهای کمی در جریان بازی وجود داشته باشد. یکی از مثال‌های قابل‌توجه، حرکت آزادانه در گردش است. در حالی که دشمنان دایره ای دارند که به شما می گوید محدوده دید آنها چقدر است، کاملاً مشخص نیست که چقدر می توانید به دایره نزدیک شوید. به نظر می رسد طیف خاصی از تضمین لکه بینی وجود دارد، اما همه چیز قبل از آن کمی در باد است. بالا رفتن از پله‌ها گاهی باعث ایجاد مشکلاتی می‌شود، به طوری که گویی از جهت اشتباه به آن‌ها نگاه می‌کنید، شخصیت‌ها ممکن است پشت آن‌ها گیر کنند یا بالا رفتن از آن‌ها را تا نیمه تمام کنند. سناریوی دوم منجر به پاسخ دهی خودکار ذخیره من می شود. تغییر زاویه دوربین در حالت مبارزه نیز دردسرساز است. اینکه باید Q را نگه دارم و موس را دور مانیتورم بچرخانم، راه عملی برای چرخاندن دوربین نیست.

به طور کلی، Mutant Year Zero یک بازی استراتژیک سرگرم کننده بود. در حالی که دارای برخی مشکلات است، آنها از تجربه ای که بازی ارائه می دهد کم نمی کنند. بخش‌های Stealth و اکتشاف که هر چند وقت یک‌بار می‌توانستند کمی درهم و برهم باشند، بسیار تأثیرگذار است، اما به اندازه‌ای خوب عمل می‌کنند تا بازی‌ای را ارائه دهند که به خوبی فکر شده است و برای شکست دادن به تفکر انتقادی نیاز دارد.