مایکروسافت قراردادی پنج ساله با دانشگاه پردو برای ساخت یک کامپیوتر کوانتومی مقیاس پذیر امضا کرد

سال گذشته مایکروسافت اعلام کرد که آنها در حال دو برابر کردن تحقیقات محاسبات کوانتومی هستند. آنها در حال شرط بندی قوی هستند که امکان ایجاد یک کامپیوتر کوانتومی مقیاس پذیر با استفاده از چیزی که کیوبیت توپولوژیکی نامیده می شود وجود دارد. مایکروسافت قویاً معتقد است که "کامپیوتر کوانتومی توپولوژیکی مقیاس پذیر" از نظر تئوری پایدارتر و کمتر مستعد خطا است.

امروز، مایکروسافت از یک توافق پنج ساله با دانشگاه پردو برای توسعه یک کامپیوتر کوانتومی قابل استفاده خبر داد. مایکل مانفرا، بیل دانشگاه پردو و کرسی دی اوبراین، تلاش در پوردو را برای ساخت یک کامپیوتر کوانتومی قوی و مقیاس‌پذیر رهبری می‌کنند. برای ساخت چنین رایانه‌ای کوناتومی، تیم مایکروسافت باید همزمان مسائل مربوط به علم مواد، فیزیک ماده چگال، مهندسی برق و معماری کامپیوتر را حل کند.

Manfra می‌گوید: «به همین دلیل است که مایکروسافت مجموعه متنوعی از افراد با استعداد را برای مقابله با این مشکل در مقیاس بزرگ جمع‌آوری کرده است. "هیچ شخص یا گروهی نمی تواند در همه جنبه ها متخصص باشد."

گروه Manfra در Station Q Purdue با اعضای تیم مایکروسافت مستقر در ردموند، و همچنین یک گروه آزمایشی جهانی که توسط مایکروسافت تأسیس شده است، شامل گروه‌های آزمایشی در مؤسسه Niels Bohr در دانشگاه کپنهاگ در دانمارک، TU Delft در هلند و دانشگاه سیدنی استرالیا آنها همچنین با نظریه پردازان Microsoft Station Q در سانتا باربارا کار خواهند کرد.

تیم Station Q Purdue نیمه هادی های فوق خالص و سیستم های ترکیبی نیمه هادی ها و ابررساناها را مطالعه خواهد کرد که ممکن است پلت فرم فیزیکی را تشکیل دهند که یک کامپیوتر کوانتومی بر روی آن ساخته شده است. آنها در تکنیکی به نام اپیتاکسی پرتو مولکولی تخصص دارند و از این تکنیک برای ساختن سیستم‌های الکترونی با ابعاد پایین استفاده می‌شود که پایه بیت‌های کوانتومی یا کیوبیت‌ها را تشکیل می‌دهند.

سیاره محاسباتی دیگری در آنجا وجود دارد و ما به طور جمعی روی آن فرود خواهیم آمد. این واقعاً مانند روزهای کاوش فیزیکی قدیمی است و بسیار جالب تر از حبس کردن خود در یک بطری و سفر در فضا است. فریدمن می‌گوید زمانی که رایانه‌های کوانتومی قابل برنامه‌ریزی عمومی داشته باشیم، دنیای غیبی شگفت‌انگیزی پیدا خواهیم کرد. مایکل مانفرا و دانشگاه پردو یکی از همکاران کلیدی در این سفر خواهند بود. من به فاکتورگیری اعداد علاقه مند نیستم، بلکه به حل مسائل شیمی و علم مواد، و از همه جاه طلبانه تر، هوش ماشینی علاقه مندم. عجیب است که ما به علم مواد و فیزیک حمل و نقل عالی - کار مایک مانفرا - برای ساختن سیستم هایی که برای انجام محاسبات کوانتومی استفاده خواهیم کرد و در نتیجه، آغاز دوره بعدی علم مواد نیاز داریم.

درباره این همکاری بیشتر بدانید اینجا کلیک نمایید.