پس از اخراج های اخیر، مایکروسافت قصد دارد تا سال 2 2025 میلیون کارآموز هوش مصنوعی را در هند تجهیز کند.

ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت اخیراً از تمدید آن خبر داد تعهد به آموزش جوانان هند در زمینه هوش مصنوعی مهارت ها. از طریق شرکت ابتکار ADVANTA(I)GE INDIA، مایکروسافت قصد دارد به آموزش افراد خیره کننده بپردازد 2 میلیون دانشجو، جویای کار و زن تا سال 2025. این ابتکار بلندپروازانه تمرکز رو به رشد هند بر توسعه هوش مصنوعی و پتانسیل آن برای مقابله با چالش های اجتماعی و اقتصادی را برجسته می کند.

این برنامه بر فراگیری تاکید دارد و افراد را در مناطق مختلف جمعیتی و جغرافیایی هدف قرار می دهد. مشارکت با ده دولت ایالتی آموزش های اولیه و پیشرفته هوش مصنوعی را به آنها ارائه می دهد 500,000 دانشجو و جویای کار در 100 موسسه روستایی. علاوه بر این، 100,000 زن در روستاها و شهرهای ردیف 2/3 آموزش های تخصصی برای پر کردن شکاف جنسیتی در صنعت فناوری دریافت خواهد کرد. علاوه بر این، ابتکارات اختصاص داده شده به 400,000 دانش آموز در مناطق دورافتاده، قبیله ای و مزرعه.

پرداختن به شکاف مهارت های هوش مصنوعی: ابتکار مایکروسافت در بحبوحه تحقق شکاف مهارت های هوش مصنوعی در هند صورت می گیرد. طبق گزارش مایکروسافت Work Trend Index، 90 درصد از رهبران هندی نیاز به کارگران آماده برای رشد هوش مصنوعی را تایید می کنند، اما 78 درصد گزارش کرده اند که دانش لازم را ندارند.

این ابتکار به طور بالقوه می تواند از چند جهت برای هند مفید باشد:

• رشد اقتصادی: هند آرزو دارد در زمینه هوش مصنوعی یک رهبر جهانی باشد. تجهیز نیروی کار خود به مهارت های مرتبط می تواند به نوآوری و رشد اقتصادی دامن بزند.
• توسعه اجتماعی: راه‌حل‌های هوش مصنوعی می‌توانند چالش‌های موجود در مناطق روستایی مانند فقر، آموزش و مراقبت‌های بهداشتی را برطرف کنند. به عنوان مثال، چت بات ها می توانند سواد مالی را بهبود بخشند و نرم افزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند تجربیات یادگیری را شخصی سازی کنند.
• شمول مالی: ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند دسترسی به خدمات مالی را، به ویژه برای کسانی که در جوامع روستایی هستند، بهبود بخشند.expand_more

اگرچه این ابتکار جاه طلبی های بزرگی دارد، اما با چالش های متعددی مواجه است که باید به آنها پرداخت. اولین چالش دستیابی به جمعیت غیرمرتبط 399 میلیونی است که هنوز یک مانع بزرگ است. چالش دوم، دسترسی به فناوری و منابع آموزشی در مناطق روستایی است. در نهایت، این ابتکار باید به انجمن‌های کاست و محدودیت‌های اجتماعی که مانع از مشارکت کامل گروه‌های خاص برای دستیابی به جامعیت واقعی می‌شود، بپردازد.

بیشتر اینجا.