İnceleme: Atalar: The Humankind Odyssey, içgüdülerinizi ve sabrınızı test edecek iddialı bir hayatta kalma oyunudur.

“İyi şanslar, size pek yardımcı olmayacağız”. İlk başladığınızda aldığınız bu şaşırtıcı derecede gayri resmi olandan daha doğru bir açılış cümlesi hiç söylenmemiştir. Atalar: İnsanlık Odyssey. Çünkü orijinalinden yeni oyun Assassin Creed yaratıcısı Patrice Désilets, başka hiçbir şeye benzemeyen bir hayatta kalma simülatörüdür ve oyunculara bilimi yenme girişiminde 10 milyon yıl boyunca tüm bir homosapiens soyunu ilerletme görevi verir. Bu kadar yüce arzuların zeytin dalının birazcık uzamasını sağlayacağını düşünürdünüz, ama böyle bir şans yok. Bunun yerine onlardan sallanmakla yetinmek zorunda kalacaksınız.

Bin yıl boyunca gelişen bir maymun klanını kontrol ettiğiniz üçüncü şahıs bir hayatta kalma oyunu, Atalar belki de en iyi, türün son derece zorlu ama büyüleyici bir yorumu olarak tanımlanır. Görüyorsunuz, diğer işlemler, en başından itibaren size hayatta kalmak için gereken tüm mevcut eylemleri açıkça özetleme eğilimindedir, ancak gerçekçilik arayışında, burada en derinlere atılırsınız; HUD'yi açıp kapatabilirsiniz. Çoklu bir grupta bir primatı kontrol ederek başlayacaksınız, yavaş yavaş keşif gezilerine çıkmayı, yiyecek aramayı ve etrafınızdaki daha tehlikeli vahşi yaşamı savuşturmayı öğreneceksiniz.

Bunu başarılı bir şekilde yapmanıza yardımcı olmak, koku ve ses gibi duyuların güçlü araçlar olarak çalıştığı doğal duyularınızdır. Her ikisi de kendi dedektif modları olarak bağımsız olarak çalışır ve sonuçta sizi ilgi çekici noktalara götürür. Ancak zorluk, bu araçlarla etkileşim kurma şeklinizin en azından başlangıçta nasıl son derece soyut tutulduğundan kaynaklanmaktadır. Açılış saatlerinde sayısız kez, daha sonra ne yapacağımı bulmak için sürekli olarak aynı tropikal Afrika ovasında (genellikle oyun içi birkaç gün boyunca) beceriksizce uğraştığımı hissettim. Kendi merakınıza güvenmeniz ve aranmamış her alanı kontrol etmeniz gereken bu gibi durumlarda.

Açıklık derecesi Atalar biraz göz korkutucu olabilirsiniz. Sonunda, yine de, klanınızın iyileştirilmesi için en iyi şekilde nasıl uyum sağlayacağınızı öğrenirsiniz, daha sonra mevcut maymun neslinizi eğitmek ve ilerletmek için kullanılan her yere dağılmış yeni öğeler ve kaynaklar bulmak için içgüdülerinizi harekete geçirirsiniz. Bunu yapmak, klanınızı bir beceri ağacı aracılığıyla yükseltmenize olanak tanır; burada gerçekleştirdiğiniz belirli eylemler, 'sinir ağınızda' daha sonra aktarılabilen yolların kilidini açar. Bileme çubukları, bina yangınları… çoğu yetenek ilk başta oldukça sıradandır, ancak canavar topluluğunuzu tam yetişkin adamlara dönüştürmenin tek yolu budur.

Çünkü evrim, oyunun temel itici gücüdür, Atalar sadece oyuncuların klanlarının açlık, susuzluk ve uyku seviyelerini yönetmesine değil, aynı zamanda pro-kreasyona da önem verir. Maymun dostlarınızla bir bağ kurmak, onlara arada sırada garip damat vermek kadar basit başlar, ancak çiftleşmek için doğru zamanı ve bunun nerede yapılacağını bulmak da hayatta kalma stratejisini besler. Örneğin, çocuk primatları keşif gezilerinde yanınıza almak, sinir ağınızdaki yetenekleri daha da yükseltmek için gereken XP'yi size tahakkuk ettirir. Partnerinizle çiftleşmek ve yeni maymunlar doğurmak çok zevkli bir şekilde işleniyor.

Tahmin edebileceğiniz gibi, bunun kadar titiz ve hırslı bir hayatta kalma oyununda, aldığınız daha büyük risklerin çoğu en büyük ödülleri alır. Tam tersinin de doğru olmasına hazırlıklı olun. Bir klanın evriminde bu kadar ileri gitmeniz son derece mümkün, ancak hazırlıklı olmadığınız veya nasıl başa çıkacağınızı bilmediğiniz vahşi bir hayvan için gelip topluluğunuzun yarısını yok edebilirsiniz. Bu, oyunum sırasında birden fazla kez oldu ve tamamen yeni bir 'koşu' başlatmamı gerektirdi. Atalar bazen bu şekilde acımasız hissedebilir, özellikle de böylesine iğrenç bir şeye tanık olmak zorunda kaldığınızda. Tanık olduğum bazı ölümler oldukça üzücüydü.

Bunun nedeni, Panache Digital'in nispeten küçük bir geliştirme ekibi olmasına rağmen, Atalar: İnsanlık Odyssey vahşi yaşamı ve dünyayı inandırıcı bir şekilde tasvir etmede kendini aşıyor. Bunu en çok ağaç tepelerine tırmanırken, sarmaşıklar arasında sallanırken ve genel olarak diğer klan ve yabancı maymunlarla etkileşime girerken hissedersiniz. David Attenborough'nun, onun tatlı tonlarını kullanarak eylemleriniz hakkında yorum yaptığını bilinçaltında duymak için çok fazla hayal gücü kullanmanıza gerek yok. Atalar özellikle kapsamı ve çok çeşitli manzaraları göz önüne alındığında, görsel açıdan kolayca etkilenir.

Bir alan Atalar Neyse ki kontroller üzerinde sizinle savaşmıyor. Daha önce size bir gamepad'in geliştirici tarafından oynamanın tercih edilen yolu olarak önerildiği söylendi ve birçok güzel manzarada dolaşmak gerçekten de bu yüzden daha iyi hissettiriyor. Bu, sürekli olarak düğme girişleriyle boğuşmak istemediğiniz tam oyun türüdür, bu nedenle ağaç dalından uçurum yüzüne ve tekrar geri atlamanın iyi hissettirdiğini bilerek içiniz rahat olsun. Burada geçiş, düşünceli hissettiriyor ve sonuç olarak ağırlık taşıyor; yaratıcısından daha azını beklemezdim Assassin Creed.

Genel olarak, Atalar: İnsanlık Odyssey farklı türde bir hayatta kalma oyunudur, hırsı sürekli olarak büyüleyici ve çileden çıkarmak arasında ince bir çizgide gittiğini gören bir oyundur. 10 milyon yıllık insanlık tarihini kabaca 50 saatlik oyun süresine (klanınızın hayatta kalmasını sağlayarak) rafine etmek elbette şaşırtıcı bir başarıdır, ancak bazı mekanikler o kadar soyuttur ki bazı oyuncuları bir kayıpta bırakacaktır. Ancak sabrınız varsa, Atalar insan evrimi boyunca ödüllendirici bir yolculuk olabilir.

Güncelleme:

Atalar hakkındaki incelememiz, yangın çıkarma eyleminin sıradan bir faaliyet olduğuna dair küçük bir açıklama sağladı.

Bu makalenin yayınlanmasından bu yana, ateş yakma eyleminin oyuncunun yapabileceği bir şey olmadığı ortaya çıktı. Açıklama daha sonra geri çekildi. 

Bu başlıkla ilgili bir yanlışlık yayınlamak istemedik. Tüm incelemelerimiz, tutkulu bir oyuncu ve teknoloji tutkunu ekibi tarafından yazılmıştır. Gerçekte tutarsız bir inceleme asla yayınlamak istediğimiz bir şey olmasa da, olmuş bir şeydir. 

Ancestors'ın arkasındaki ekipten ve oyunun yaratıcısı Patrice Désilets'ten resmi olarak özür dilemek istiyoruz. 

Süre İnceleme için başlığı oynarken, incelemecimiz yanlışlıkla yangın çıkarmanın sıradan bir faaliyet olduğunu yazdı. Dinlenme yerleri inşa etmeyi kastetmişti. Küçük bir hata ama alçakgönüllülükle özür dilemek istiyoruz. Sadece okuyucularımızın saygısı için değil, aynı zamanda bu kadar karmaşık ve şaşırtıcı başlıklar yaratan çalışkan ekiplerin saygısı için bir başlığı asla yanlış tanıtmak istemeyiz. 

Bu küçük olgusal tutarsızlıkla bile, bunun puanımızı etkilediğini düşünmüyoruz. Orijinal Atalar puanımızın yanındayız, ancak başlığın yanlış temsil edildiğini düşünüyorsanız çok üzgünüz.