De Pixel Slate is geen Surface Pro usurpator

Google kondigde eerder dit jaar zijn kijk aan op de vormfactor die gepopulariseerd werd door Microsoft's Surface Pro met de Pixel leisteen. Het zou een tablet zijn die je laptop zou kunnen vervangen, en het was prachtig - zoals Google het vertelde. In werkelijkheid lijkt de Pixel Slate een samensmelting van de problemen met Google - en veel van de Silicon Valley-software tegenwoordig. Een goed idee uitgedrukt in hoogdravende taal en een middelmatige, middelmatige en tweederangs uitvoering.

De hardware van de Slate is redelijk alledaags, een tablet met een dure toetsenbordcover die er een laptop van maakt. Het wordt geleverd met een prachtig scherm, zoals met alle Google-dingen, en een hele reeks dubieuze beslissingen, zoals geen koptelefoonaansluiting, ronde toetsen en (aan de lage kant) een Celeron-processor.

Ondanks de twijfelachtige hardwarekeuzes, zit de hardware van de Pixel Slate daar met de beste, vooral als je de top bereikt. Waar het faalt, is de software.

De Pixel Slate wordt geleverd met Chrome OS, een besturingssysteem dat een alles-in-één-besturingssysteem wordt als Google zijn zin heeft. Android? Begrepen. Linux? Ja, dat hebben wij ook. Ramen? Ik ben ermee bezig. Het is zijn wortels in de webapp ontgroeid en is een veel productiever en verfijnder ontwerp geworden. En het heeft dat gedaan met alle elegantie van een stier die raast in een Chinese winkel.

"Het wordt een rommeltje als je je verdiept in de wereld van Android-apps, die met wisselend succes op Chrome OS draaien", Wired's Andy Vandervell meent, “Als ze betrouwbaar werken, voegt het downloaden en gebruiken van Android-apps op de Pixel Slate een nieuwe dimensie toe, maar je zult snel ontdekken dat ze meer problemen opleveren dan ze waard zijn. Als er een half-fatsoenlijke web-app is, kun je die altijd beter gebruiken."

The Verge is nog kritischer, zeggende: "Chrome OS is een besturingssysteem dat is ontworpen voor laptops en dat zich heeft ingeschreven voor een klas voor volwasseneneducatie voor tablets en de opdrachten niet eens heeft begrepen, laat staan ​​dat het zijn huiswerk heeft gedaan."

Op het eerste gezicht heeft Chrome OS een prachtige reeks apps voor tabletgebruik met de Google Play Store. De prachtig ontworpen tabletmodus leunt zwaar op Android, een besturingssysteem dat sterk gericht is op aanraking.

Het voordeel van de Android App Store kan niet genoeg worden benadrukt. Er zijn meerdere apps, variërend van goed tot middelmatig, waarvan er vele niet beschikbaar zijn op Windows. De verleiding om dezelfde apps op je pc en je telefoon te hebben, is tenslotte iets dat Microsoft voor Windows-gebruikers bengelde voor een betovering met het mislukte Windows Phone-project.

"Veel mensen gebruiken elke dag meer dan één type apparaat en de scheidslijnen tussen desktop- en mobiele ervaringen worden vager. Tegenwoordig eisen consumenten veelzijdigheid”, Zegt Google, in een bericht waarin wordt beschreven hoe ontwikkelaars hun apps voor Chromebooks hebben gebouwd: "We zien dat mensen hun aandacht verleggen naar apparaten met grotere, bredere schermen waarmee ze gemakkelijk toegang hebben tot de inhoud die ze willen, overal en altijd."

Toch hebben recensenten en gebruikers vaak geconstateerd dat de integratie van de Android-app van Google niet bepaald solide is. Het stond op het punt om er ongeveer een jaar te zijn, maar op de typische Google-manier leek het bedrijf middelen om te leiden naar het integreren van Linux-apps in Chrome OS voordat het de klus naar behoren afrondde.

Uiteindelijk, hoewel Android-apps wel werken op Chrome OS, en ze werken goed als je een krachtige Chromebook hebt, doet Android's gebrek aan optimalisatie voor grotere schermen het hier pijn. Apps zoals Evernote en Instagram zijn soms glitchy en buggy, terwijl sommige apps zoals Spotify zijn bijgewerkt om natuurlijker te werken met een toetsenbord en muis. Sommige recensenten adviseren gebruikers vaak om in plaats daarvan op web-apps te vertrouwen, maar Android-apps hebben vaak functies die hun webequivalent niet heeft. Het geheel van de schuld kan niet aan de voeten van externe ontwikkelaars worden gelegd. In ieder geval met de Microsoft Store (hoewel anemisch en zonder first party-apps), neemt Redmond zelf een stevige hand om zijn apps geoptimaliseerd te houden voor elke ontwerptrend die ze op dit moment grijpt, terwijl apps zoals Google Contacten en Foto's nog steeds lijken te zijn ontworpen met telefoons in gedachten.

Deze focus op de Android-app-ervaring is slechts symptomatisch voor de Chrome OS-ervaring van het afgelopen jaar (en nogmaals, Google-producten zoals Android Pie en YouTube Music), een duidelijk onvoltooide tang die ertoe leidt dat apparaten zoals de Slate een kritieke fout zijn. Net als Microsoft en Apple moet Google stoppen, een stap terug doen en een stevige glans en verfijning aanbrengen op zijn besturingssysteem voordat een ander apparaat zoals de Slate wordt uitgebracht. Er was eens dat Chrome OS van Google als een droom kon draaien op 2 GB RAM waar Windows worstelde. Nu heb je minimaal 4 - 8 GB RAM en een behoorlijk krachtige Intel-processor nodig om deel te nemen aan het gesprek, terwijl Windows aanzienlijk is afgeslankt.

De Surface Pro van Microsoft was aanvankelijk geen goed apparaat. Het zat opgezadeld met enerzijds het verguisde Windows 8 en anderzijds Windows RT. Het was pas met de komst van de Surface Pro 3 en Windows 8.1 dat de lijn uiteindelijk van de grond kwam. Op dit moment is de Surface-lijn zo gepolijst dat het de standaardoptie is geworden en een nietje op veel must-buy-lijsten, een maatstaf waarmee de iPad wordt vergeleken, van een clou tot een niet-grappige grap. Ja, het heeft gestaag veel van zijn tablet-attributen afgeworpen om iets vertrouwds te worden voor Windows-gebruikers. Ja, het is soms onbetrouwbaar. Maar als je kijkt naar Google's Pixel Slate die een stap in de andere richting zet, heeft de Surface-lijn nog niets te vrezen.