The Ambassador Fractured Timelines Review: hier is helaas niets nieuws te zien

The Ambassador: Fractured Timelines, op het kruispunt van high fantasy en sciencefiction, is een game die geen frisse kijk biedt op het oververzadigde genre van twin-stick shooters.

Jij bent Gregor: een stevige, indrukwekkende baard noviciaat in The Fellowship en op missie om zijn land te redden door middel van clichématige Tolkieneske locaties verstrikt in namen die de grens tussen referentiële en afgeleide vervagen - Mount Arawn, Morrigan en The Fellowship, om er maar een paar te noemen.

Na een snelle doorloop van vaardigheden en bedieningselementen, die schokkend de vierde muur doorbreekt als personages verwijzen naar "jouw HUD" of kenmerken van "het niveau", wordt Gregor abrupt in zijn tegenslagen geworpen door absoluut-niet-Midden-aarde.

De Ambassador Fractured Timelines is niet alleen een coole onbeduidende naam; hoewel Gregor niet echt een krachtige magiër is, wordt zijn kenmerkende vermogen om tijd te manipuleren zeker grondig gebruikt tijdens je reis. Je gebruikt het om afbrokkelende bruggen over te steken, vijandelijke aanvallen te ontwijken en door getimede deuren te glippen.

Het is een interessant idee, hoewel het zelden een integraal onderdeel is van de voortgang van de snelle Zelda-achtige levels van het spel. Terwijl de zware invloeden waar The Ambassador Fractured Timelines vandaan komt, meesters zijn in het opnemen van belangrijke ideeën in zijn standaard gameplay-loops, vereist The Ambassador zelden dat je je tijdbuigende moveset herinnert.

Het is duidelijk dat als The Ambassador beter gebruik had gemaakt van zijn tijdmanipulatie, zowel in gevechten als in puzzels, dit het spel veel aantrekkelijker zou hebben gemaakt. In plaats daarvan volgen niveaus identieke patronen: beweeg door het gebied, dood alle vijanden, activeer het portaal. Afspoelen en herhalen.

Het helpt niet dat individuele niveaus veel te kort aanvoelen, maar elke wereld bevat zoveel niveaus die ze voelen. Er is een onontkoombaar stotterend tempo zonder een meeslepend verhaal, intrigerende puzzels of een jammende soundtrack om je te motiveren; het zorgt ervoor dat progressie als een karwei voelt.

Toegankelijkheidsbeoordeling

De Ambassador of Time biedt weinig toegankelijkheidsmogelijkheden. Barebones-graphics en audio-instellingen zijn beschikbaar voor de speler. Hoewel geluidssignalen niet nodig zijn om verder te komen in het spel, wat het spel toegankelijker maakt voor dove of slechthorende spelers.

Het op Lord of the Rings geïnspireerde lettertype van de game is vaak moeilijk te lezen, vooral in de modus Volledig scherm, waar de pixelart-graphics er het slechtst uitzien. Afgezien van de tekst, zal de grafische kwaliteit toegankelijkheidsproblemen veroorzaken voor blinde spelers of spelers met verlies van gezichtsvermogen. Tussen de 30 fps framerate cap en de enorme dip in grafische kwaliteit op volledig scherm, zullen zelfs ziende spelers moeite hebben om enkele vijandige sprites en aanvallen vanaf de achtergrond te onderscheiden.

Het is overweldigend, zelfs bazen veranderen van angstaanjagende vijanden in cakewalk-snurken met hetzelfde basismechanisme waarmee je vijanden of aanvallen moet doorstaan ​​​​totdat de baas kwetsbaar is, wat resulteert in een overwinning die inconsequent aanvoelt.

https://youtu.be/Jgfv8rme6Ow

Uiteindelijk valt The Ambassador gewoon niet op in een markt die bol staat van frissere, innovatievere kijk op tijdmanipulatie, twin-stick shooter-gevechten en pixelart. Als je van het genre houdt, is de game misschien de moeite van het spelen waard - verwacht alleen geen unieke ideeën.