Review: Dirt 4 — Kwaliteitsgameplay ontmoet modderige beelden

De DiRT-titels zijn al bijna tien jaar een van de vlaggenschipfranchises van Codemasters, met Colin McRae: DiRT midden juni 2007. Na drie succesvolle hoofdinzendingen, vertakt de serie zich met zowel DiRT Showdown als de ietwat recente DiRT Rally . De twee namen de serie allebei in heel verschillende richtingen - Showdown was meer gericht op extreem plezier en Rally gericht op het bieden van een strakke simulatie-ervaring.

Dat zorgde ervoor dat sommige fans in de kou stonden, maar de originele genummerde titels waren nog niet klaar. Codemasters kondigde DiRT 4 al in januari aan, en het probeert - en slaagt daarin - om zowel fans van simulatieracetitels als de eerste drie DiRT-games een kwaliteitservaring te bieden. Dat resulteert helaas niet in een hoogwaardige Xbox One-versie van de game, maar de kerngameplay blijft snel, spannend en vooral leuk.

De manier waarop DiRT 4 werkt voor zowel simulatie- als arcade-rallyracefans, wordt bereikt door de hoeveelheid maatwerk die het je biedt. Je krijgt meteen twee enorm verschillende hanteringsstijlen te zien: gamer en simulatie. De gamerstijl zal je veel bekender zijn als je van de oudere DiRT-titels houdt, en simulatie ligt aanzienlijk dichter bij Rally. Je kunt ook doorgaan met het naar wens aanpassen van de moeilijkheidsgraad door deze op de hoogste instelling in de simulatiemodus te zetten voor de best mogelijke uitdaging. Het is fijn om dit niveau van controle te krijgen over hoe het spel speelt, en het moet worden opgemerkt dat de gamer-instelling geen gemakkelijke modus is. Het zal nog steeds een uitdaging vormen, ongeacht je keuze, dus voel je niet slecht als je het verkiest boven simulatie.

Er zijn ook behoorlijk behoorlijke modi - sommige die je zou verwachten, zoals een carrièremodus of multiplayer-opties, maar een aantal van de meest opwindende plezier is te vinden in Joyride, dat eindelijk terugkeert uit DiRT 2011 uit 3. Joyride laat je verschillende op doelen gebaseerde proeven, die deel uitmaken van de bloedstollende en kloktikkende Time Attack-modus, of Smash Attack, waarbij je zoveel mogelijk van de objectieve items moet breken voordat de tijd om is. Ze zijn erg leuk en absoluut het bekijken waard. Bovendien kun je met elke auto in het spel vrij rondrijden over het parcours dat voor beide modi wordt gebruikt, zelfs als je deze nog niet hebt ontgrendeld. Het is absoluut een goed idee om daar met een auto te spelen voordat je hem koopt, en het leren van de baanindeling zal zeker helpen met beide Attack-modi.

Bovendien is er veel variatie in de auto's die u kunt kopen en gebruiken. Er zijn verschillende klassen auto's uit verschillende tijdperken, variërend van moderne beesten tot klassieke rallyauto's uit vervlogen tijden. Deze auto's voelen absoluut fantastisch aan om te rijden, of je nu een gamer of simulatie speelt. Het is duidelijk dat Codemasters veel werk hebben gestoken in hoe deze auto's aanvoelen, en ze zijn absoluut geweldig.

Nu we het toch over het kopen van auto's hebben, is het vermeldenswaard dat je zelfs een aantal van je eigen auto's kunt verkopen nadat je ermee klaar bent. De hoeveelheid geld die u voor elk krijgt, wordt beïnvloed door verschillende factoren, zoals ongevallen. Het is een mooi gebaar.

Elke auto ziet er aan de buitenkant ook fantastisch uit, maar daar begint en eindigt de lof voor de graphics van DiRT 4, althans op de Xbox One. De omgevingen zijn ongelooflijk modderig en de kleuren zijn allemaal vervaagd. De beelden zijn vaak zo slecht dat het lijkt op wat je zou verwachten van een mobiele game, waarbij water er vaak vlak en zonder textuur uitziet. Om het teleurstellend te noemen zou een enorm understatement zijn, en het is een van de weinige keren dat slechte graphics mijn ervaring met een game echt slechter hebben gemaakt.

Zoals eerder vermeld, zien de auto's zelf er aan de buitenkant prima uit, vooral wanneer ze naast de vreselijk uitziende omgevingen van de game worden geplaatst. Het is zeker schokkend, en wordt nog erger als je overschakelt naar het bekijken van de game door de eigen ogen van je coureur. Het uitzicht vanaf de bestuurdersstoel is verre van mooi: de binnenkant van je auto lijkt meer op een schuimmodel dan op iets anders, en de toch al modderige omgevingen slagen er op de een of andere manier in om er vanuit dit oogpunt nog slechter uit te zien. Het is echt afschuwelijk.

Als je enige hoop had om tijdens de simulatiemodus in het spel te worden ondergedompeld, zal dit alle hoop daarop vernietigen. Forza Motorsport is dit niet. Hoewel graphics een game niet per se goed of leuk maken, brengt een goede simulatie zowel visuals als gameplay in evenwicht om precies dat te creëren: een simulatie. De Forza-games hebben laten zien dat de Xbox One al een aantal fantastische racegames aankan, en het is een echte schande dat Codemasters de Xbox One-versie van de game niet kon of simpelweg niet genoeg kon schelen.

Dat gezegd hebbende, is er wat licht aan het einde van de tunnel: de game presteert perfect en behoudt te allen tijde een soepele 60 FPS. Er waren misschien zware grafische aanpassingen nodig om dat doel te bereiken, maar het is toch gelukt. Bovendien hebben Codemasters verklaard dat ze waarschijnlijk de prestaties van de game zullen maximaliseren in het komende Project Scorpio, en dat het theoretisch mogelijk is om een ​​4K-resolutie bij 60 FPS te halen. Project Scorpio is een ongelooflijk krachtige console die bedoeld is voor mensen die om visuals geven, dus de kans is groot dat je er een zult oppikken als de huidige visuals van DiRT 4 je net zo irriteren als mij.

Uiteindelijk is DiRT 4 in de kern een zeer goede game. Het biedt solide opties voor mensen die van zowel arcade-racen als simulaties houden, zelfs als je misschien pas in het laatste wordt ondergedompeld totdat Project Scorpio wordt uitgebracht. De auto's zijn fantastisch en er is genoeg om uit te kiezen, met veel variatie in verschillende tijdperken. Alles voelt qua gameplay precies goed, wat betekent dat DiRT 4 op zijn minst het bekijken waard is. Het is absoluut een goede game om de tiende verjaardag van de franchise te vieren.