Review: DayZ standalone is een lege, levenloze schil die nog steeds niet af is

Na vijf jaar vroege toegang, zou je waarschijnlijk denken dat de zelfstandige release van DayZ fantastisch zou zijn. De oprichting als een van 's werelds meest populaire mods ooit bedoeld had moeten helpen. Nu de basis was gelegd, was alles wat nodig was een uitbreiding en verbetering van het kernconcept van een zombie-overlevingsspel in een open wereld. In plaats van DayZ te helpen groeien en koesteren, heeft deze op zichzelf staande release de game niet nieuw leven ingeblazen. In plaats daarvan denk ik dat het het heeft gedood.

Dwalen door de straten van DayZ is een eenzame ervaring - passend. Dwalen van leeg huis naar leeg uur, eten, drinken en eindeloze hoeveelheden kleding die je niet wilt opruimen, is het grootste deel van de vermeende "gameplay" hier. Af en toe vind je munitie. Als je geluk hebt, vind je een pistool. Vaak zullen de twee niet compatibel zijn. Het is een moe stuk om te overleven. Naarmate je honger en dorst toenemen, gaat je gezondheid achteruit. Naarmate uw gezondheid achteruitgaat, wordt u langzamer. Het is al een langzaam spel.

Het grootste deel van je tijd in het omhulsel dat DayZ is, zal je besteden aan het zoeken naar dingen die samenwerken. Of het nu een pistool en wat munitie, vodden en alcohol is of een klif en je lichaam zodat je een einde kunt maken aan je eigen ellende - het voelt zelden bevredigend. Op een gegeven moment overheerste de verveling me. Ik vond het hoogste gebouw dat ik kon en sprong van de top. Ik raakte de grond ongedeerd; Ik stierf willekeurig tien seconden later.

Tussen de gebieden door heb je interactie met de titulaire Z's van de game: de zombies. Ze zijn niet geweldig, maar ze reageren goed op de omgeving om hen heen. Als je dichtbij ze sprint of in de buurt vecht, zullen de schuivende lijken je opmerken. Als ze in de verte een schot horen, beginnen ze ernaartoe te lopen.

In tegenstelling tot veel van DayZ's concurrenten, voelen de zombies hier opmerkelijk onafgemaakt aan. De onderliggende systemen die ze aandrijven zijn misschien interessant, maar zodra ze bij je in de buurt komen, merk je hoe verouderd ze zijn. Hoe vaak ze ook schreeuwen en kreunen, ze kunnen nauwelijks iets anders doen. Als er iets is, zijn ze alleen nuttig als hindernis terwijl je andere spelers bevecht.

De zombies zijn erger dan de laatste generatie, ze voelen aan als overblijfselen van het originele Xbox-tijdperk. Ze vegen en kreunen, rennen rondjes, soms staren ze gewoon naar de muur terwijl je met een zak mest op ze jammert.

DayZ heeft één kracht: interactie met de speler. Het ontwerpen van een hele game rond de opkomende activiteiten van spelers is altijd een gevaarlijke en het is iets waar DayZ heeft besloten zijn systemen volledig op te laten rusten. In een enkele speelsessie kom je misschien niet eens één persoon tegen, hoewel dat gelukkig zeldzaam is als je je aan de grote steden houdt.

Zodra je dat magische moment ervaart waarop je eindelijk een andere speler ontmoet, zul je meteen zien waarom de complete ARMA 2-mod-versie zo populair was. Een andere speler tegenkomen terwijl je een ander gebouw opruimt, is een intens moment. Voor een tijdje kunnen jullie allebei stoppen. Normaal gesproken is het munitieloze wapen dat je hebt uitgerust instinctief recht op de schedel van de persoon tegenover je gericht. Hebben ze munitie in dat pistool? Moet ik me terugtrekken?

Een van mijn favoriete interacties was ook een van de kortste. Tijdens het plunderen van een kantoorgebouw stormde een andere man door de voordeur binnen. "Ik wil je geen pijn doen, neem dit!" riep hij terwijl hij een fles water neerzette. Toen ging hij weg. Ik probeerde hem te vinden, om de gunst terug te betalen, maar hij was verdwenen. Net als voorheen werd DayZ weer eenzaam.

Buiten deze paar vonken is er nauwelijks iets in DayZ dat de moeite waard is. Het is hard, maar het is waar. Als andere spelers er niet waren, zou je alleen maar items oppakken en af ​​en toe een zombie met een hamer twatten en dat laatste onderwerpt je aan enkele van de ergste melee-gevechten in moderne gaming.

Als iemand die altijd van het idee van DayZ heeft gehouden, is de release van de game 1.0 opmerkelijk flauw en ongelooflijk slecht. Degenen die DayZ willen spelen, moeten de mod spelen - er is sowieso meer inhoud.

DayZ Standalone is de meest ironische naam in gaming. Vergeleken met de ARMA 2-mod heeft de zombie-survivalgame nauwelijks poten om op te staan. Het is een kale, eenzame ervaring. Ongepolijst, onbevredigend en onplezierig krassen nauwelijks het oppervlak van negatieve bijvoeglijke naamwoorden die ik zou kunnen gebruiken om mijn tijd met het spel te beschrijven. Ik wil dat het goed is, maar het is zo, zo slecht. Vermijd dit als de pest.