Review: Ace Combat 7 blaast niet alleen een klassieke serie nieuw leven in, maar ook een klassiek genre

Beoordeeld op Xbox One X

Zolang ze zijn uitgebracht, zijn de Ace Combat-games van Bandai Namco er altijd in geslaagd om een ​​gevoel van vrijheid te introduceren. Van het eerste motorblok bij het opstijgen tot de rustige afdaling van je landing, elke seconde die je doorbrengt in de prachtige virtuele wolken van zijn fictieve alternatieve universum zijn momenten van puur escapisme.

Het is een interessante dynamiek; ondanks het feit dat het binnen een nogal strikte en beperkende missiestructuur bestaat, is de gameplay van Ace Combat er altijd in geslaagd om vrijheid in een verbazingwekkende mate na te bootsen. Volledig opgesloten in een cockpit en vasthouden aan een rigide reeks doelstellingen zou beperkend moeten voelen, maar dat is het niet. Ace Combat 7: Skies Unknown profiteert van de vrijheid die alleen deze serie weet te creëren, en dat maakt het misschien wel de beste game in de serie.

Het kan dan als een schok komen dat Skies Unknown niet anders is dan zijn voorgangers. In feite is het ongelooflijk afgeleid van zijn serie. Degenen die de serie in de afgelopen twee decennia hebben gespeeld, weten precies wat ze kunnen verwachten: een op niveaus gebaseerde arcade-vluchtsim, voorspelbaar. Er is een gevoel van afwisseling: in sommige missies moet je specifieke doelen aanpakken, terwijl andere je gewoon op een grote kaart plaatsen met een doelscore die je moet bereiken. Skies Unknown wijkt niet af van wat serienorm is geworden, maar dit is de grootse terugkeer van een cult-klassieker. Het hoeft niet opnieuw uit te vinden, alleen te verbeteren en te herhalen.

Het fantastische luchtgevecht van de game speelt zich af in een alternatief universum 2019 en wordt naast het traditionele melodrama geplaatst. Het is een sierlijke terugkeer van de grootsheid van de serie. In tegenstelling tot de continent-overspannende verhalen van weleer, wordt je echter getrakteerd op een eenvoudiger en smaller plot. Er zijn twee verhalen die zich voor je ontvouwen: het speelbare personage, Trigger, en de verhalende haak, Avril.

Als stille hoofdrolspeler biedt Trigger niet veel op het gebied van zinvolle karakterisering. Hij is een schil voor de speler. Hij is een geweldige piloot en een toegewijde soldaat, maar je leert hem nooit echt kennen. Dat weerhoudt zijn verhaal er niet van om leuk te zijn. Hij mag dan een schil zijn, maar het verhaal dat rond die schil is opgebouwd, is best leuk.

Als een toppiloot die vecht in een verrassingsoorlog tussen Erusea en Osea, word je naar de gevangenis gestuurd omdat je per ongeluk een belangrijke politicus hebt neergeschoten tijdens een reddingsoperatie. Om de troepen sterk te houden, worden jij en je medegevangenen terug in de oorlog geduwd als een vervangbaar team dat wordt gebruikt voor de gevaarlijkste missies. Het is een intrigerende set-up, en een die zijn vruchten afwerpt.

Als een van je medegevangenen is Avrils verhaal echter veel boeiender dan dat van Trigger. Ze is een echt personage; Avril heeft sympathieën, antipathieën en motivaties. Haar verhaal tot het einde zien is een van de betere haken buiten de fenomenale op vliegen gebaseerde gevechten van de game. In toekomstige games zou het geweldig zijn om het personage van de speler ook als een verhalende haak te zien.

Gelukkig maakt Skies Unknown deze kleine misstap in de mechanica van het spel meer dan goed. In wezen is het de geest van Ace Combat tot het uiterste - het is pure, onvervalste extase. Het hanteren van het indrukwekkende assortiment vliegtuigen van de game voelt strak en plezierig aan. Sommigen denken misschien dat het vliegen door de geluidsbarrière in een juridisch aparte F-16 misschien te snel aanvoelt, maar hoog boven de wolken vliegen zorgt altijd voor een gevoel van ontspanning.

Een doel van veraf aanscherpen voelt traag aan, vooral vanwege de opwinding van de naderende vernietiging. Terwijl je gestaag dichterbij komt, houd je het gaspedaal ingedrukt en laat je je neus zakken in het naderende vuur van een luchtafweergeschut, het raketslot brandt rood. Vervolgens is het aan jou om een ​​perfecte hoek en tijdschema te vinden om te vuren. Soms wordt je vliegtuig een doodsmachine in de lucht. Soms heb je misschien niet gemerkt dat een kleine heuvel je doelwit blokkeert, waardoor je rondvliegt en het opnieuw probeert. De gevechten van Skies Unknown zijn altijd opwindend; het houdt uw hartslag ruim boven de aanbevelingen van uw arts.

Dit is niet alleen een spel over erin vliegen en dingen vernietigen, hoewel het dat meestal is. Als je eenmaal de mechanica van het spel onder de knie hebt, leer je hoe je je spel kunt optimaliseren. Zie het als een Hitman in de lucht. Na verloop van tijd leer je de patronen van je vijanden, waardoor je kunt veranderen van een bedreven piloot in een onstuitbare natuurkracht! Induiken, olieplatforms opblazen en vervolgens vliegtuigen uitschakelen voordat ze zelfs maar van de grond zijn gekomen? Dat is hoe Ace Combat je een ongelooflijk slecht gevoel geeft.

Hoewel elke missie goed is ontworpen, zijn er enkele die veel meer memorabel zijn dan andere. Een belangrijke missie met betrekking tot het vredessymbool van het continent, een ruimtelift, is er een waar ik voor altijd met veel plezier op terug zal kijken. Om te beginnen moet je door vijandelijke radars sluipen. Hoe dichterbij je komt, hoe meer de ruimtelift over je heen begint te komen; het is enorm, groot genoeg om gemakkelijk tussen de structurele uitsparingen te weven. Deze decorstukken zijn onmiskenbaar het hoogtepunt van Skies Unknown - met zo'n interessant en goed ontworpen centraal stuk dat helpt bij het vliegen, wordt alles zoveel interessanter.

Buiten de hoofdcampagne heeft Skies Unknown een Team Deathmatch-modus en Battle Royale die we helaas niet konden spelen op het moment van deze recensie. (Geen andere critici die speelden plus de dood van onze recensie Xbox One X maakte dit een onmogelijkheid.)

Met alleen zijn campagne is dit misschien wel de beste flight sim om deze generatie uit te brengen. Er is niet zoveel concurrentie, wat verdomd jammer is, maar Skies Unknown heeft een uitstraling die je altijd naar meer doet verlangen. Met een gezonde selectie vliegtuigen, upgrades en skins om mee te knutselen, is er een schat aan inhoud om door te spelen.

Ace Combat: Skies Unknown brengt niet alleen een klassieke serie terug naar de hoogten van zijn voorgangers, maar heeft ook het hele genre nieuw leven ingeblazen. Er zijn niet veel van dit soort games beschikbaar op systemen van de huidige generatie en als die er waren, zou Ace Combat nog steeds boven alles uitblinken.