Review: Viapass is een hindernisracer die niet vrij is van clunk

"Doe ik dit goed?”, vroeg ik mezelf af, na vier uur spelen via de carrièremodus van Nacon's obstakelracer Viaduct. Het was een vraag die ik mezelf vaak stelde: ondanks - bizar - het winnen van de meeste races binnen deze unieke racer, kon ik het niet helpen, maar ik had het gevoel dat ik bijna de hele tijd iets verkeerd deed.

Viaduct is niet je typische racespel. Om te beginnen is het een puur offroad-ervaring, hoewel je in Imprezas en Evos geen modder en vuil zult verscheuren zoals in Dirt Rally. In plaats daarvan rijd je in een verzameling ATV's en UTV's, maar niet in de arcadeachtige Motorcross-ervaring als de geweldige MX Vs ATV-serie.

In je doel om 's werelds grootste viaductpersoon te worden, of iets in die richting, spring je in je voertuig en ga je een vuile hotpot van hindernisbanen van drie ronden en sprintachtige Hillclimb-evenementen aan. Ze hebben allebei dezelfde thema's: bij elk evenement moet je je voertuig naar keuze door cursussen leiden die bestaan ​​uit verschillende terreinen en besprenkelde objecten om over te rijden zonder je auto total loss te maken. Dat klopt, kon geen goed synoniem voor voertuig bedenken; het was een lange dag.

Er zijn een aantal trucjes die je door cursussen zullen helpen zonder een vlammend wrak te worden van kapotte rolkooien, brandend rubber en een berg opgekropte modder. U kunt schakelen tussen tweewielaandrijving, vierwielaandrijving en een geblokkeerd differentieel. De tutorial legt uit waarom deze veranderingen nuttig zijn - "met een open differentieel, als de band grip verliest, wordt de kracht overgebracht naar de band die draait", legt de tutorial-man met het zachte zuidelijke accent uit - maar vaak zijn deze trucs niet van toepassing .

Je hebt geleerd dat het rijden over leidingen moet gebeuren met een langzame kruip onder een hoek, altijd laag tot half gas, nooit vol. Soms zal dit werken en glijd je over pijpen met alle gratie van een quad die over een pijp rijdt - niet zo glad als boter, meer zoals je opa schaatst - soms doe je precies dezelfde manoeuvre alleen voor je voertuig om zachtjes ergens tegenaan botsen en je bijl verpesten.

Fysieke inconsistenties zijn legio, een probleem dat racers van Nacon al jaren plaagt, maar in Overpass lijken ze onbetrouwbaarder dan normaal. Terwijl WRC af en toe je auto in een salto zou zien paraderen bij het minste idee van het tackelen van een kleine rots met gemiddelde snelheid, was dat op zijn minst een wilde overdrijving van de natuurkunde waar je op kon rekenen. In Overpass is niets betrouwbaar.

Het is jammer. Ondanks dat het is gebouwd op rotsachtige funderingen, biedt het unieke vooruitzicht van een simulator die is ontworpen om te tackelen steeds complexere obstakels is even nieuw als niche. Als het werkt, is Overpass een leuk, zij het vaak alledaags, loopvlak door een aantal fatsoenlijk ontworpen tracks.

Tussen de belangrijkste carrièremissies door is er niet veel om mee te spelen. Je kunt beschadigde voertuigen repareren met geld dat je hebt verdiend, je rit upgraden of een beperkte selectie kleding voor je racer kopen. Het is allemaal nogal triviaal.

Voor een ervaring van $ 60 is er niet veel om de aandacht van spelers te trekken, tenzij obstakelraces deel uitmaken van een sterke jeuk die alleen Viapass kan stillen. Bij een steile verkoop zou de unieke simulator van Nacon een paar uur entertainment kunnen bieden te midden van enkele technische problemen.

Viaduct ziet er niet geweldig uit; het is alleen een geschikte speler - als dat een nauwkeurige beschrijving is. Als je het meer dan een half uur speelt, krijg je nog steeds trek in iets genuanceerder, interessanter en veel gepolijster. Dit is echter waarschijnlijk de enige ervaring zoals deze voor een tijdje.