Gears Tactics review: alles wat je leuk vindt aan Gears, alleen slimmer

De hectische, op cover gebaseerde gevechten van Gears of War waren in 2006 een invloedrijke krachtpatser, maar veertien jaar nadat de eerste avonturen van Marcus Fenix ​​spelers introduceerden in de vlezige, met testosteron gevulde wereld van Gears, heeft de franchise zich ontwikkeld. Maar terwijl Gears 5 de kernfranchise nieuw leven inblies met een eenvoudiger vleugje Febreeze naar een steeds verouderde serie, The Coalition en Splash Damage's Gears Tactics is een diepe lenteschoonmaak die de Xbox-franchise weer spannend maakt.

Gears Tactics speelt zich af vóór de gebeurtenissen van de eerste Gears of War-game en plaatst je in de rol van Gabe Diaz, de vader van Kait Diazo van Gears 5, terwijl hij het bevel voert over een guerrillaleger van COG-troepen op een geheime missie om de gruwelijke Locust-wetenschapper Ukkon te vermoorden.

Weg van de cliché Hollywood-actie van de schitterende vuurgevechten van de hoofdserie, is Tactics' reis van een ongeregelde groep geharde mariniers die onoverkomelijke, onmenselijke bedreigingen aanpakken, een moeiteloos plezierig tactisch avontuur dat nooit faalt om te entertainen. In plaats van door bruine arena's te rennen en schieten vanuit het perspectief van een derde persoon, kiest deze scherpe spin-off in plaats daarvan voor een top-down perspectief met turn-based strategische gevechten.

Elk lid van je vierkoppige squadron wordt gesneden uit de stof van verschillende klassen: sommigen hanteren misschien een kettinggeweer als een zwaar; sommigen maken gebruik van een krachtig, uiterst bevredigend sluipschuttersgeweer als schutter; de sluipende, met jachtgeweren uitgeruste verkenner is in staat zichzelf te verhullen, rond te sluipen en vijanden in vlezige mulch te veranderen. Elke eenheid wordt genoemd en gemodelleerd met hun eigen statistieken, vaardigheden en niveaus. Als je je gerekruteerde troepen wilt blijven gebruiken - waarvan je sommige tijdens missies zult redden - moet je ze upgraden met hun individuele vaardighedenbomen en pantser-/wapenonderdelen die je in het spel vindt. Je kunt ook hun harnas schilderen en ze een paarse broek geven: perfect.

Net als de veelgeprezen XCOM-franchise — daarover hier meer — zul je om de beurt met je vijanden door de omgeving bewegen, dekking zoeken, op een vijand richten met een kans van 95% om ze te raken, ze missen en gewoon beginnen te schreeuwen . Facetiousness ingehouden, Gears Tactics maakt slim gebruik van zijn tactische setting. Je hebt maar een paar soldaten om te bevelen en het is van het grootste belang om te leren hoe je elk lid van je squadron effectief kunt gebruiken om te overleven. Omdat elk personage zijn eigen vaardigheden heeft, moet je zorgvuldig kiezen wanneer je je favoriete vaardigheden wilt gebruiken.

De meer doordachte benadering van vechten in deze spin-off betekent niet dat het actievolle tempo van Gears helemaal is verspild. Elke ontmoeting met de iconische Locust-dreiging van de serie is een spannende, snelle ervaring die de hersenen misschien meer focus geeft, maar geen afbreuk doet aan de viscerale, knapperige actie van de serie. Ironisch genoeg is Gears nog nooit zo intens geweest; gevechten tegen de Locust-horde is altijd een felle strijd van vastberadenheid, bijna elke hoofdmissie voelt als een zelfmoordmissie.

Als het COG-leger de Locust-horde in een meer strategische omgeving gaat aanpakken, zullen ze natuurlijk de traditionele Gears of War-acties moeten smeken die we hebben leren kennen en waar we van houden. Je hebt verdomd gelijk dat je naar een vijand kunt rennen en ze in tweeën kunt zagen; het zou krankzinnig zijn als je je retro-lanser niet zou kunnen gebruiken om een ​​nederige Locust-grom met bajonet op te laden. Oorah en nog wat!

Alles mondt uit in een geweldig tactisch geheel in de ontzagwekkende eindbaasgevechten van de game. Hoewel we in deze recensie geen spoilers over het verhaal kunnen bespreken, zijn de baasgevechten van Tactics verbazingwekkende gevechten die alles bevatten wat je leuk vindt aan Gears. Ze zijn spannend, filmisch en natuurlijk bloedstollend dodelijk. Je zult waarschijnlijk voor altijd troepen verliezen - ik mis je zo, Tyrone - maar je zult je altijd herinneren hoe je ze uiteindelijk hebt gedood.

Gears Tactics is een fantastische conversie van de iconische Xbox-franchise naar een meer doordachte gameplay-omgeving. Het is een spin-off die alles neemt waar Gears bekend om staat en het op meesterlijke wijze ombouwt tot een boeiend strategiespel dat we waarschijnlijk nog jaren zullen spelen. Met een Locust-vijand die eindelijk indrukwekkender is dan generaal RAAM en een sympathieke cast van personages, is het ook een game die een episch, filmisch verhaal blijft vertellen waar strategiegames nog nooit het budget voor hadden. Dit is alles wat je leuk vindt aan Gears, je hoeft alleen maar een beetje meer na te denken.