Death Stranding PC review: een fantastische manier om die apocalyptische stappen te zetten

Toen de wereld eindelijk Death Stranding te zien kreeg, was niemand voorbereid op wat het eigenlijk was. Voor sommigen was het niet meer dan een wandelsimulator, die leefde in de schaduw van Hideo Kojima's nalatenschap. In tegenstelling hiermee vonden velen deze post-apocalyptische strijd diepgaand en baanbrekend, wat een volledig unieke game-ervaring mogelijk maakte. Ongeacht de verdeelde meningen, is Death Stranding de meest intrigerende game van deze generatie – die pc-gamers nu het recht van doorgang geeft om de verraderlijke heuvels en valleien te verkennen en erover te trekken.

Ondanks dat het zich afspeelt in een morbide dystopie van dood en verval, bevat Death Stranding een van de meest weelderige landschappen in de geschiedenis van videogames. De rotsachtige groene heuvels en fris stromende beekjes in het gebroken Amerika creëren een werkelijk meeslepende ervaring, een ervaring waarvan je kunt genieten terwijl je de ontberingen van Sam Porter Bridges doorstaat terwijl hij zijn koerierstaken uitvoert. Dit adembenemende wandelavontuur had voor velen van ons niet op een beter moment naar de pc kunnen komen nadat de pandemie-geïnduceerde lockdown van dit jaar een verlangen naar escapisme heeft gecreëerd, vooral een die ons naar buiten brengt.

Het is belangrijk om je niet te laten misleiden door de verleidelijke landelijke bries die Death Stranding simuleert, vooral omdat dit een spel is dat gebaseerd is op de strijd om te overleven. Het grootste deel van je ervaring zal draaien om het handhaven van je positie via de bijna onhandige traversale mechanica van de game, die doordrenkt is met een gevoel van realisme. Hoewel ik mezelf nog niet in een positie moet bevinden waarin ik heuvels moet beklimmen met de pakketten van een verhuiswagen op mijn rug geklemd, geeft Death Stranding me op de een of andere manier een echt gevoel voor hoe dat echt voelt, terwijl ik tegelijkertijd verhinderd te breken mijn eigen nek – of erger nog, buiten adem raken. 

Oefening is echter niet de enige horror die op de loer ligt tijdens deze digitale wandeling, aangezien er ook verschillende gruweldaden zijn om ervoor te zorgen dat je uitsterft. Met alleen een vreemde, telepathische baby opgehangen in een sinaasappel, frisdrank-achtige substantie als gezelschap, zul je merken dat je het opneemt tegen een agressieve reeks vijanden met jargony-namen. Van onheilspellende schimmige wezens die bekend staan ​​als 'Beached Things', tot een plunderende bende bandieten die bekend staat als 'MULE', er is genoeg dreiging om je eraan te herinneren dat je niet alleen aan je dagelijkse stappentelling voldoet.

Ongeacht hoe zwaar de gameplay ook is, er is veel voldoening te halen uit het doorkruisen van gebroken Amerika tijdens je koeriersmissie. Het is even wennen om te leren werken met de balancerende mechanica en een ritme aan te houden, maar het leidt uiteindelijk tot een merkwaardig therapeutische ervaring. Als je de wereld intrekt, begint een angstaanjagend zachte soundtrack je stappen te begeleiden, waardoor je een gevoel van rust krijgt tijdens een reis die mogelijk stress kan veroorzaken. 

Over stress gesproken, je zou kunnen denken dat je hardware een stressvolle tijd zal hebben om Death Stranding PC te gebruiken, maar dit lijkt niet het geval te zijn. Hoewel het spelen van dit pittoreske drama in 4K 60fps de voor de hand liggende gouden standaard is, ziet het spel er nog steeds fantastisch uit als het draait op 1080p, iets dat kaarten zelfs zo oud als de GTX900 serie kan schijnbaar zonder grote problemen aan. Het feit dat Death Stranding zo goed is geoptimaliseerd op pc, biedt een open deur voor diegenen die in iets anders willen duiken, zonder afgeleid te worden door framedrops.

Zodra je zorgen over pc-prestaties zijn weggenomen en je de mechanica onder de knie hebt, is het uitgebreide plot van Death Stranding het enige dat je in de weg kan staan. Je zult tijdens de meeste tussenfilmpjes van het spel vaak het gevoel hebben dat je niet op de hoogte bent, wat vaak voelt alsof je midden in een extreem ingewikkeld tv-programma bent geduwd zonder enige conrext, maar het is op de een of andere manier nog steeds vermakelijk. Het is het beste om alle ingewikkelde terminologie en onverklaarbare kennis gewoon voor de neus te nemen, omdat het uiteindelijk wordt uitgewerkt en later wordt ingebouwd in iets samenhangends.

Het beste advies dat kan worden gegeven voordat je in Death Stranding op pc duikt, is dit: focus op de primaire lus. Geniet van het schouwspel van het landschap, de bevredigende uitvoering van leveringen en de spanning die wordt gecreëerd door potentieel gevaar op het circuit. Verstrikt raken in het absurde plot van Death Stranding, of je laten afleiden door technische details, heeft maar één ding tot doel: je afleiden van het genieten van de reis. Hoeveel ervaringen zijn er tenslotte voor jou als postbode in een bruisende wereld waar de regen je oud maakt?

Dus, Norman Reedus heeft geen penis. Dat is heel belangrijk.