Assassin's Creed Valhalla Review: een ravage die Valhalla zelf waardig is

Moordenaars en Vikingen, denk je misschien, zijn twee tegengestelde krachten en aard. Er is tenslotte zelden een stiekeme manier om een ​​kerk effectief in brand te steken en te plunderen met al het geschreeuw. Met deze empirische waarheid in de wind gegooid, heeft Ubisoft Montreal een aantal creatieve vrijheden genomen om met de twee samen te trouwen, waardoor je moorddadige ravotten door Engeland in Assassin's Creed Valhalla een stuk stabieler worden. 

Je mag verwachten dat het leven van een Viking een meedogenloze roofoverval met een hoog octaangehalte zal zijn. Toen Assassin's Creed Valhalla begon, kon dat echter niet verder van de waarheid zijn. Na een gezonde dosis inleidende tussenfilmpjespatricide, moet je door het slakkengangstempo van een opening ploeteren die je de kneepjes van het vak laat zien zonder veel anders te doen. Gelukkig is deze met veel kennis gevulde opening helemaal niet representatief voor het daadwerkelijke spel dat gaat komen. 

Bij het bereiken van de kust van Engeland en het opzetten van het nieuwe domein van je clan, begint het echte spel eindelijk, zoals je zou verwachten na een proloog. De saaie opening maakt genadig plaats voor niet alleen verbeterde en extra mechanica die hun potentieel in het begin haperde, maar ook een sterke stimulans om je avontuurlijke vlam aan te steken.

Vrij van de ijzige eilanden van Noorwegen, is de schoonheid van Assassin's Creed Valhalla volledig te zien over de glooiende heuvels van Engeland. De wereld en de personages van Valhalla zijn fenomenaal gedetailleerd, met texturen in hoge resolutie in overvloed om te pronken met piekerig haar en gevlekte porie-gezichten. Zelfs zonder de ray tracing-prestaties die we de Series S onlangs zagen optreden op Watch Dogs Legion, ziet Assassin's Creed Valhalla er onmiskenbaar next gen uit met zijn eigen krachtige verlichting en uiterlijk. 

Met de groene heuvels van EngelandOm jou te veroveren, is er genoeg ruimte voor activiteiten, waar Assassin's Creed Valhalla massaal over beschikt. Met een groot aantal zijmissies en mysteries om je door het platteland te laten dwalen, ben je nooit ver verwijderd van iets om naar toe te gaan. Het merendeel van de beschikbare afleidingen en afleidingen is gelukkig de moeite waard, of je krijgt nuttige uitrusting of zoete ervaringspunten voor de zeer belangrijke voortgangsboom van RPG-personages. 

Ondanks het ontbreken van dicht opeengepakte, bedrijvige steden, zijn de weilanden van Engeland een welkome afwisseling van de formule, waarbij elke provincie zich apart en strak ontworpen voelt. Net als bij Watch Dogs Legion, zijn er tal van manieren om reizen over wegen en rivieren te automatiseren dankzij paardenkracht en forse Vikingur-sloepkracht, maar ze zijn zelden de standaard. Met genoeg te doen en een scala aan snelle reislocaties, zit je nooit vast zonder iets te doen. 

Probeer hoe u ook door velden met tarwe rent, het is opmerkelijk moeilijk om erin te parkeren. Verre van ideaal wanneer parkouring een hoofdbestanddeel is van de Assassin's Creed-serie. De paar schilderachtige Engelse en Noordse steden en nederzettingen vormen echter een perfecte plek om rond te parkouren, met missies die vaak om hen heen worden opgezet om het te vergemakkelijken. 

Zelfs in de wildernis verandert parkouring in een knop om overal naartoe te gaan, wat, hoewel het de vroegere vaardigheid die het bij platformactie opdroeg, verkleint, maar erg handig is bij het beklimmen van een bloedige grote heuvel die je de weg blokkeert. 

Het is niet alleen de allure van zoete XP- en RPG-progressie om je te laten plunderen, plunderen en een oprecht lid van de samenleving te zijn tijdens het zoeken, want het is alleen aan jou om de clanstad Ravensthorpe te upgraden. Met een concreet langzaam voortschrijdend doel in je vizier om van het eerste gehucht van de overvaller naar het uitgestrekte dorp te gaan, krijgt alles, van overval tot nevendoelstelling, betekenis en context. Het maakt niet uit hoe off-piste het je lukt om op zoektochten te gaan, bouwmaterialen of nieuwe wapens om ze te bemachtigen lopen nooit ver achter en houden je altijd op het goede spoor. 

Zoals de geschiedenis ons heeft geleerd, zijn er ontzettend veel overvallen te doen, en Assassin's Creed Valhalla blijft trouw aan zijn vorm. Terwijl je in je sloep zit, is bijna elke nederzetting aan de kust een achtersteven blik verwijderd van een inval in de kostbare nederzettingen om de middelen te verbeteren. Zelfs landinwaarts is alles wat je nodig hebt een vleugje van de oude oorlogshoorn voor je clan om te komen rennen voor een goed oud mensenvuur. Zelfs als willekeurige invallen je niet de beste buit voor huisverbetering opleveren, is het altijd een giller om de verklaring af te leggen. 

Het is niet alleen allemaal overvallen in Assassin's Creed Valhalla, want dat is maar de helft van de titel! Je hebt ook genoeg te vermoorden terwijl je je een weg baant door de Order of the Ancients, de 873AD-versie van Templars. 

Dit kan worden gedaan door middel van een handig speurwerk waarbij aanwijzingen worden onthuld over mogelijke doelen voor de belangrijkste moordgameplay, maar in de praktijk blijkt het genadeloos vermoorden van je een weg door een hele provincie even on en effectief. 

Of het nu gaat om moorden of avonturen, het is allemaal netjes verpakt naast een aantal hoofdstukverhalen van de game. In plaats van slechts één rode draad te hebben, weeft Assassin's Creed Valhalla er zoveel als het durft te draaien met meerdere verhaallijnen die altijd strijden om je aandacht. Zelfs het centrale doel van het bouwen van Ravensthorpe kan dubbelzinnig aanvoelen wanneer het overkoepelende verhaal alleen in beeld komt bij het bereiken van nederzettingsniveaus, waardoor het anders versleten blijft op dialoog en charme. 

Ongeacht welke missie van dubbelzinnig belang je doet, het is in ieder geval erg leuk om het te doen. Naast de personagevoortgang en het oppotten van uitrusting die gevechtsstijlen en flare mogelijk maakt, zijn er ook adrenaline-aangedreven vaardigheden die ontdekt en gebruikt kunnen worden voor eindeloze moord. Met een set van acht vaardigheden in melee en range, worden gevechten niet alleen gevarieerd met deze verschillende en krachtige aanvallen, maar ze zijn ook ongelooflijk om te gebruiken. Omdat je op de juiste manier wordt overweldigd op de aanbevolen gemiddelde moeilijkheidsgraad, voel je je als een echte Vikingheer die door het slagveld scheurt als een niet te stoppen Noorse indringer.

De voortgang in de open wereld met verhalen die overal en bovenop zijn gestrooid, maakt Assassin's Creed Valhalla een genot om te spelen. Als een nieuw hoogtepunt van de langlopende serie, en als een ronduit goede game op zichzelf, is het een bevredigende open wereld ravotten die je tijd zeker waard is. Zelfs de verwarde twijfels en de matte opening doen er weinig aan af hoe leuk en vervullend Assassin's Creed Valhalla is.