Windows Phone در مقابل Android قسمت 1: نرم افزار

 

یکی از سوالات یا اظهاراتی که ما زیاد دریافت می کنیم این است که Lumias گوشی های فوق العاده ای هستند، اگر آنها اندروید را اجرا می کردند حتی بهتر بود. در ویدیوی خود که در آن لومیا 830 را با سیستم عامل اندروید نشان دادیم (نه جعلی نیست و در آن زمان هم نبود)، چند نظر دریافت کردیم که می‌گفتند «بالاخره 830 مفید بود». اما آیا واقعا اینطور است؟ آیا اندروید واقعا بهره وری را برای کاربران گوشی های هوشمند افزایش می دهد؟ پس از مدتی گذراندن مدتی با دو دستگاه اندرویدی، Motorola Moto G و Xiaomi Redmi Note، حتی یک بار هم آرزو نکردم که Lumias من اندروید را اجرا کند، بلکه ترجیح می‌دهم دستگاه‌های Android دارای ویندوزفون باشند. اما چرا؟ چرا در مورد استفاده من، ویندوز در دستگاه تلفن همراه به Android در دستگاه تلفن همراه ترجیح داده می شود؟

می توانم بگویم به دلیل عادت به اولی است. من این هفته با دو کاربر رده پایین ویندوز فون روبرو شدم، یکی از 520 استفاده می کرد، دیگری 635. اولی بیان کرد که چقدر ویندوزفون خود را دوست دارند. آنها همچنین خاطرنشان کردند که ممکن است کمی تعصب داشته باشند زیرا این اولین گوشی هوشمند آنها بود. دومی از دستگاه های خود ابراز ناراحتی کرد و پس از اینکه آن را به صورت رایگان با یک ایکس باکس وان دریافت کرد، آن را "ویندوز تلفن [ویرایش شده] ویرایش شده" نامیدند. کاربر دیگری اشاره کرد که به دلیل نداشتن Audiotica (یک برنامه جهانی ویندوز برای پخش و دانلود موسیقی) به اندروید تغییر نخواهند داد. این موضوع چگونه مرتبط است؟ این موضوع به این ایده مربوط می شود که زمینه در تجزیه و تحلیل تصمیمات خرید تلفن همراه افراد مهم است. به عنوان مثال، برنامه ها ممکن است به اندازه یک برنامه خاص مهم نباشند. برای کاربر دیگری، ممکن است ویندوز فون دقیقاً همان کاری را انجام دهد که می‌خواهد، بنابراین نیازی به رسیدن به بالاتر (Lumia 520) نیست. با این حال، ممکن است کاربر دیگری وجود داشته باشد که ویندوز فون را دریافت کند، زیرا آنها چاره ای نداشتند، ممکن است از دستگاه پایین رده خود خوششان نیاید و «بد بودن» آن را با کل اکوسیستم ویندوزفون مرتبط کنند. اگر کسی استفاده از ویندوزفون را به عنوان اولین تجربه گوشی هوشمند خود انتخاب کند، تمام تجربیات دیگر گوشی های هوشمند از طریق لنزهای رنگی کاشی زنده مشاهده می شود و حتی ساده ترین چیزها برای کاربران عادی سایر اکوسیستم ها ممکن است کاربران ویندوزفون را گیج کند.
بیایید با تجربه اعلان ها شروع کنیم. اکنون گفته می‌شود اندروید و IOS پیشرفته‌ترین سیستم‌های اطلاع رسانی را دارند که اعلان‌های صفحه قفل، اعلان‌های عملی و سایر موارد زیبایی را ارائه می‌دهند. من که از یک تلفن ویندوزی با "بدترین" تجربه اعلان‌ها می‌آمدم، انتظار داشتم که توسط سیستم اعلان اندروید منحرف شوم. اگر به دلیل پیاده سازی اندروید 5.1 موتورولا نبود، MIUI این کار را انجام می داد.

در عوض، متوجه شدم که اعلان‌ها را به‌طور عمده رد می‌کنم و فقط به آنها توجه نمی‌کنم. برخلاف ویندوز که اعلان‌ها بر اساس زمان و برنامه گروه‌بندی می‌شوند و به چند مورد مهم محدود می‌شوند، اعلان‌های اندروید *به نظر من* ترتیبی تصادفی از رویدادهایی هستند که در چند ساعت گذشته بدون قافیه یا دلیل اتفاق افتاده‌اند.
اغلب اوقات چندین ایمیل یا توییت دریافت می‌کردم که اندروید همه را در یک اعلان بزرگ جمع می‌کرد و آن را برای من بی‌فایده می‌کرد. اعلان‌های کاربردی یکی از ویژگی‌های خوبی است که اندروید نسبت به ویندوز دارد، به این معنا که آن را زودتر دریافت کرده است. با این حال، اجرای اعلان های تعاملی در ویندوز بهتر طراحی شده است. شما یک اعلان از مثلاً Fenice برای توییتر دریافت می کنید. سپس پایین بکشید تا کادری برای پاسخ دادن یا گزینه‌هایی برای بازتوییت یا موارد دلخواه آشکار شود. طرح استاندارد شده و طراحی تمیز است. به طور کلی من مطمئن نیستم که اعلان های اندروید به اندازه ویندوز یا iOS اصلاح شده باشد. اگر بیش از حد اعلان هدف است، مطمئن باشید، اما در غیر این صورت، من طرفدار آن نیستم.

چیز دیگری که من در اندروید طرفدار آن نیستم رابط کاربری و UX آن است. رابط کاربری ویندوز 10 ممکن است مشکلات خود را داشته باشد و از نظر UX نسبت به نسخه‌های ویندوزفون 8.1 عملکرد کمتری داشته باشد، با این حال هر دو هنوز نسبت به Holo و Marshmallow برتر هستند. این به بهترین وجه در هنگام استفاده از برنامه های مایکروسافت (احتمالاً از روی طراحی؟) مشاهده می شود. با هم توسط خانواده های محصول، اما هنوز چندین نشانه مشترک دارد. در اندروید ما چندین برنامه داریم که به نظر می‌رسد توسط شرکت‌های مختلف ساخته شده‌اند و هیچ کدام به اشتراک گذاشته نشده‌اند یا از دیگری سرنخ نمی‌گیرند. Groove را با اسکایپ و MSN مقایسه کنید و خوب... آنها مشکلی ندارند. اما این فقط مایکروسافت است، اجازه می دهد تا به جنبه اندرویدی که بسیاری از مردم با آن آشنا هستند قدم بگذاریم - پوسته های OEM.

در Moto GI مورد استفاده، رابط کاربری کاملاً به اندروید موجود نزدیک بود، با بسیاری از فلسفه‌های مشابه. در Redmi Note 2، نه چندان. رابط کاربری و برنامه‌های موجودی که از قبل با دستگاه نصب شده‌اند، از سیستم‌عامل موبایل اپل استفاده می‌کنند. فونت های نازک و فضای سفید سرشار از منوهای همبرگر بود که در طراحی برجسته نبود. این چیزی نیست که واقعاً من را در مورد این دستگاه عصبانی کرده است، چیزی که در اینجا من را عصبانی کرده است نرم افزار وحشتناک از قبل بارگذاری شده بود. دستگاه من با Cleanmaster، Youtube 4.9 (به‌روزرسانی نشد)، Apus Launcher، و چندین برنامه واقعاً خطرناک عرضه شد که یا تبلیغات را در رابط کاربری درج می‌کردند یا چندین درخواست از من برای دانلود برنامه‌های تصادفی ارسال می‌کردند. دانلود یک آنتی ویروس از فروشگاه نشان داد که گوشی من واقعاً با چند شگفتی ناخوشایند ارسال شده است.
من مطمئن نیستم که چگونه گوگل یا شیائومی اجازه داده اند گوشی هایی با چنین ویژگی هایی به فروش برسند، اما چند نکته را در مورد تجربه اندرویدی که مایکروسافت در اولین تلاش به دست آورد را نشان می دهد. اول از همه، MS به كارت بلانچ OEM ها اجازه نمی دهد تجربه ویندوز فون را تغییر دهند یا تغییر دهند. این بدان معناست که در حالی که OEM ها می توانند برنامه ها را نصب کنند، به هیچ وجه نمی توانند UI یا UX ویندوزفون را تغییر دهند. ثانیا و مهمتر از همه، در حالی که OEM ها می توانند برنامه ها را نصب کنند و توانایی حذف آنها را دارند، مایکروسافت توصیه می کند که چنین امتیازاتی برای برنامه هایی که برای دستگاه بسیار مهم هستند مانند Beats و Glance و همکاران محفوظ باشد.

در نهایت، موضوع برنامه ها وجود دارد. می توان گفت که برنامه ها تجربه اصلی یک سیستم عامل در دوران مدرن را تشکیل می دهند. بنابراین تغییر از Windows Phone به Android باید بهبود کلی در برنامه‌ها ایجاد کند؟ نه کاملا. یک چیز در مورد استفاده از یک سیستم عامل گوشی هوشمند برای مدت طولانی و تغییر به سیستم عامل دیگر این است - همانطور که قبلاً گفتم - انتظار دارید همه چیز مانند قبل کار کند. توییتر یکی از برنامه هایی است که به نظر من عجیب بود. به طور عینی این برنامه بهتر از برنامه Windows Phone است (ویژگی های کامل تر)، اما برنامه Windows Phone نیز دارای ویژگی هایی است که استفاده از آن را به دلیل مترو راحت تر می کند. من متوجه شدم که این روند در برنامه های دیگر در طول زمان تکرار می شود و هر بار نمی توانستم صبر کنم تا به ویندوز برگردم. حالا من به راحتی می توانستم با سیستم عامل دیگر سازگار شوم، اما راه آسان را انتخاب کردم. این سؤال را ایجاد می کند که برنامه ها به طور کلی چقدر مهم هستند؟ و تا چه اندازه شکاف برنامه نسبت به شکاف واقعی درک شده است؟

برای پاسخ به مورد اول، یک بار با موقعیتی مواجه شدم که به یک رستوران (GBK) رفتم و از او خواستند یک برنامه را دانلود کنم تا از مزایای اضافی برخوردار شوم. البته ویندوز فون این برنامه را نداشت، اما یک برنامه وب موبایلی داشتند که من توانستم از آن استفاده کنم. جالب اینجاست که تجربه بدی نبود و رابط کاربری در واقع بهتر از اپلیکیشن مشابه طراحی شده بود. من قصد ندارم به گروه "برنامه ها بی اهمیت هستند" یا "فقط از مرورگر استفاده کن" بپرم. من در عوض نظر خواهم داد که مردم انعطاف پذیر هستند. ما قادریم برای چیزهایی که ترجیح می دهیم فداکاری کنیم یا سازش کنیم.

در مقیاس ذهنی، من ویندوز فون یا اندروید را وزن می کنم و هر بار ترازو به سمت ویندوزفون می رود. همه هنگام انتخاب یک سیستم عامل گوشی هوشمند برای استفاده از این نوع مصالحه می کنند، و فکر می کنم نکته کلیدی مایکروسافت در اینجا این است که به برنامه ها نگاه کند و چیزی بسازد که کاربران بتوانند به عنوان برتری از اندروید و iOS به آن اشاره کنند. این به تنهایی پیوسته نخواهد بود، به تنهایی کاشی های زنده نخواهد بود، حتی ادغام سخت تر با ویندوز. این باید همه چیزهای کوچکی باشد که با هم ترکیب شوند، ویندوز را به عنوان یک انتخاب برتر معرفی کنند و نفس برنامه ها را قربانی کنند که مردم مایل به انجام آن هستند.

---

بروزرسانی: ویدیوی مقایسه رابط کاربری در یوتیوب توسط آمیت شوکلا اضافه شد