نقد و بررسی: RollerCoaster Tycoon Adventures یک سواری زیبا اما پر از دست انداز است که در پتانسیل از دست رفته است.

در نینتندو سوئیچ بررسی شد

RollerCoaster Tycoon Adventures یک تجربه هیپنوتیزمی زیبا است. این گیج و پریشان است، آموزش‌ها حتی بیشتر از زمانی که شروع کردم گیج شدم، بازی به طور همزمان هم در حالت ایمن و هم در حالت شدید اجرا می‌شود و من نمی‌توانم آن را متوقف کنم.

در ظاهر، RollerCoaster Tycoon Adventures شبیه نوعی بازسازی HD از دو بازی اصلی است که با قابلیت‌های گرافیکی سه بعدی بازی سوم ترکیب شده و با یک HUD مدرن و ویژگی‌های جدید فانتزی تکمیل شده است. اگر به این فکر کنید، می‌بخشید، زیرا RollerCoaster Tycoon Adventures اساساً یک پورت سوئیچ از بازی موبایل RollerCoaster Tycoon Touch است - یک پورت کاهش‌یافته از اشتباه مهم RollerCoaster Tycoon World. این ترکیبی از پورت‌ها است، اما از طرف دیگر، RollerCoaster Tycoon Adventures ریزتراکنش‌ها ندارد و همه چیز باز می‌شود، بنابراین هیچ مکانیک موذیانه پرداخت به بازی یا پرداخت به برد در کار نیست.

سه حالت بازی اصلی وجود دارد (یا چهار حالت اگر آموزش‌ها را به عنوان یک حالت بازی در نظر بگیرید، زیرا می‌توانید پس از پایان آموزش به بازی ادامه دهید و سناریو را «برنده» شوید: ماجراجویی، سناریو و جعبه شنی. من مستقیماً به سمت آموزش ها رفتم تا بفهمم دقیقاً چه اتفاقی می افتد و حتی بیشتر گیج شدم. یکی از آموزش ها برای آموزش ساخت زیر لیوانی به شما بود و در حالی که در سناریوی آموزشی بدون زحمت بر آن مسلط شدم، تلاش برای ساخت زیر لیوانی در هر حالت دیگری باعث شد احساس کنم که یک سیزیف مدرن هستم. همچنین، زیر لیوانی ها در RollerCoaster Tycoon Adventures کاملاً تزئینی هستند و می توانید سواری ها و ویژگی های بیشتری را دقیقاً در وسط مسیر بسازید. قطارهای ترن هوایی حتی نیمی از اوقات به ریل ها متصل نیستند. هک، آهنگ حتی نیمی از زمان به آهنگ ها متصل نیستند. این بازی دارای برخی سواری‌ها و غرفه‌های از پیش رندر شده واقعاً فوق‌العاده است، پس چرا نمی‌توان به زیر لیوان‌ها همان عشق و مراقبت را داد؟

حالت ماجراجویی به شما امکان می‌دهد یک پارک از ابتدا بسازید و گاهی اوقات مقداری «X یا Y؟» به شما ارائه می‌دهد. کارت های شانسی که می توانید برنده شوید یا ببازید. با این حال، در واقع هیچ عواقبی برای شکست دادن کارت های شانس به جز برخی ناکامی های جزئی یا افت در برخی از آمارها وجود ندارد. من در کارت شانس سومی که به من داده شد شکست خوردم و 10,000 طلا از دست دادم، که شاید اگر قبلاً 100,000 طلا در خزانه پارک موضوعی خود نداشتم مشکل ساز می شد. پس از حدود 30 دقیقه بازی در حالت ماجراجویی، متوجه شدم که بدون فکر بازی را سریع جلو می‌برم تا زمانی که ویژگی‌های پارک جدید باز شوند یا تا زمانی که یک کارت شانس ظاهر شود. مطمئناً سرگرم کننده بود، اما به نظر یک چالش نمی رسید.

حالت سناریو برای طرفداران سری بیشتر آشنا خواهد بود. شما می توانید از میان یک سری سناریو انتخاب کنید و به سمت اهداف تعیین شده حرکت کنید. در حالی که چالش‌ها سرگرم‌کننده و منحصربه‌فرد هستند، می‌توان آن‌ها را نسبتاً آسان پاک کرد و مانند حالت ماجراجویی، بازی در آن بدون دردسر است. من تمام تلاشم را کردم تا در برخی از سناریوها شکست بخورم و تلاش برای باخت بیشتر از برد بود. تا زمانی که در صدد خرابکاری خود نباشید، موفقیت عملا تضمین شده است.

با این حال، حالت Sandbox قلب من را به دست آورد. من تقریباً 8 ساعت متوالی را صرف ساختن دور کردم. همه چیز در بازی آنلاک است و شما فقط می توانید هر کاری را که می خواهید انجام دهید. هشت ساعت دویدن من صرف ساختن یک پارک کاملاً متقارن شد و من حتی متوجه نشدم که چقدر زمان گذشته است. اگر بیشتر از اینکه بخواهید خودتان را به چالش بکشید، به بیان خود علاقه دارید، حالت Sandbox عالی است.

در جنبه فنی تر، RollerCoaster Tycoon Adventures کوتاهی می کند. برای بازی ای که روی کنسولی اجرا می شود که می تواند بازی هایی مانند The Legend of Zelda: Breath of the Wild را تقریباً بدون نقص اجرا کند، انتظار بیشتری داشتم. صرف نظر از اینکه در حالت داک باشد یا حالت دستی، دائماً تأخیر می‌کند، منوها گاهی اوقات اشتباه می‌شوند و چندین چیز را همزمان انتخاب می‌کنند یا اصلاً بار نمی‌شوند، تلاش برای جابه‌جایی بین صفحه لمسی و کنترل‌کننده‌ها به آن بحران وجودی می‌دهد و گاهی اوقات بازی بدون هیچ دلیل مشخصی سقوط می کند.

چیزی که از نظر قابلیت کم است، تقریباً در گرافیک و صدا جبران می کند. بسیاری از صداهای درون بازی از قسمت های قبلی این سری بازیافت می شوند و هر بار که صدای جیغ یا فریاد شادی را از بازی های اصلی می شنیدم، دوباره احساس می کردم که یک بچه هستم. سواری‌ها و غرفه‌های از پیش رندر شده صادقانه زیبا هستند و گزینه‌های سفارشی کردن چیزها ساده و به خوبی چیده شده‌اند و همه چیز به وضوح برچسب‌گذاری شده است. HUD، صرف نظر از اینکه چقدر تأخیر دارد، بصری است و به خوبی مقیاس می‌دهد که آیا در حالت داک و حالت دستی بازی می‌کنید. همچنین، یک سرگرم کننده به شکل جغدی به اندازه انسان وجود دارد که کلاه گاوچرانی بر سر دارد. جغد به تنهایی کل بازی را برای من ساخت. من با کمال میل 49.99 دلار را فقط برای ویژگی جغد می‌پردازم (آتاری، اگر در حال خواندن این مطلب هستید، من حاضرم دلار دلاری برای یک سرگرمی مخملی از جغد بپردازم).

آیا از این بازی لذت بردم؟ آره. آیا این بازی را توصیه می کنم؟ فقط در صورتی که پول کافی برای آن را داشته باشید یا به اندازه من طرفدار جغدهایی با تم گاوچران باشید. حالت Sandbox یک راه فوق العاده برای گذراندن زمان است اما تنها در صورتی که بتوانید از تاخیر ثابت عبور کنید. اگر می‌خواهید نوستالژی دوران کودکی را زنده کنید، اما با مجموعه‌ای از ویژگی‌های مدرن‌تر، توصیه می‌کنم به جای آن، RollerCoaster Tycoon Classic را دریافت کنید.