نقد و بررسی: Red Dead Redemption 2 یک بازی زیبا است که کاستی های پیش درآمد خود را به ارث برده است.

در Xbox One X بررسی شده است

حدود شش ساعت از داستان اصلی Red Dead Redemption 2 می گذرد. ​​من و گروهم از یک طوفان برفی سخت ماه مه جان سالم به در برده ایم، با یک گروه رقیب (اودریسکلز) درگیر شدیم و یک سرقت قطار انجام دادیم. در حال حاضر، من از قانون فرار می کنم. نه به خاطر جنایاتی که قبلاً ذکر شد، بلکه به این دلیل که من شش نفر را دستگیر کرده‌ام و آنها را به زیر یک پل هل داده‌ام.  

به اندازه کافی بی گناه شروع شد. داشتم با یک سوار تنها صحبت می‌کردم که وقتی خیلی دوستانه شدم، اسلحه‌اش را روی من کشید. در جواب سریع چرخ اسلحه ام را باز کردم و کمندم را بیرون کشیدم و رفتم سر کار. کلاه خوبی هم داشت کلمه کلیدی بود الان مال منه در حال تعرض به سوارکار توسط گاوچران دیگری در جنوب دیده شدم، بنابراین او را به همان روش بیرون می آورم. او یک دوست داشت. مرگش هم این پانزده دقیقه ادامه پیدا می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که من مرده دراز کشیده‌ام: شش مرد در زیر یک پل و یک انبوه قانون‌گذار مرده پشت سر من. این Red Dead Redemption 2 است.  

[shunno-quote]در اصل، این بسط برلیانسی است که Rockstar آن را با GTA V آورده است[/shunno-quote]

فکر می‌کنم بلافاصله مشخص می‌شود که در جدیدترین شاهکار راک استار نقش یک مرد خوب را بازی نمی‌کنم. سیستم اخلاقی درون بازی به من می گوید که لحظه به لحظه بدتر می شوم. من بد هستم، من فاسد هستم: من از افراد تصادفی در بزرگراه سرقت می کنم، عابران پیاده را به خاطر کلاهشان می کشم و به طور تصادفی دینامیت را جلوی واگن ها پرتاب می کنم.  

مانند بسیاری از بازی‌های Rockstar که از زمان شروع پلی‌استیشن 2 منتشر شده‌اند، Red Dead Redemption 2 نیز بدون شرمندگی، توسعه‌ای از فرمول Grand Theft Auto است. بلافاصله قابل توجه است. شما دنیایی عظیم و باشکوه را کاوش می کنید، خود را از ماموریتی به ماموریت دیگر منتقل می کنید، که بیشتر آنها در نهایت به صدها جسد می رسند. Red Dead Redemption 2 به هیچ وجه از این فرمول ابایی ندارد، آن را تا یک T دنبال می کند. در اصل، این بسط درخششی است که Rockstar آن را با GTA V آورده است. 

این امر در اکثر سیستم‌های Redemption 2، به خصوص مبارزات و حرکت‌های آن مشهود است. کندتر است، به طور مناسب برای دوره زمانی اواخر 1800، اما همچنان همان هسته‌ای را که در سال 2013 دیدیم، حفظ می‌کند. قطعاً صیقلی‌تر است، و پیشرفت‌های موتور Rockstar، دنیای آن را به یکی از زیباترین فضاهای بازی تبدیل کرده است. من تا به حال به آن توجه کرده‌ام، اما در مورد نقص‌های اساسی GTA V آنچنان بهبودی حاصل نمی‌شود. 

[shunno-quote align = "چپ"] وقتی همه چیز با هم جمع می شود، مانند دنیایی است که می توانید باور کنید[/shunno-quote]

قدم زدن در مناطق تنگ گاهی اوقات می تواند منجر به شرایط ناگوار، یعنی مرگ شود. سنگین است - چرخش بزرگ آرتور مورگان باعث می‌شود پیچیدن در اطراف پله‌ها یا اصلاح سریع پیچ از دست رفته در کارخانه سخت شود. همانطور که گفته شد، بسیاری از مبارزات تفنگی Red Dead Redemption 2 در فضاهای باز انجام می شود و تعداد زیادی از آنها نیز بر روی اسب انجام می شود. این یک راه حل ساده برای این مشکل است، اما امیدواریم تا زمانی که بازی بعدی Rockstar عرضه شود، برطرف شود. 

بازی اسلحه، در مقایسه، ذهنی تر است. بد است، اما این بیشتر از مکانیک های تیراندازی واقعی بازی در دقت دوره است. برخی از اصول اولیه بازی Red Dead Redemption در سال 2011 - یعنی سیستم آهسته Dead Eye - را حفظ می کند، اگرچه نبرد آن شبیه نسخه کندتر و متمرکزتر GTA V است، به خصوص با اتکای بیش از حد بازی به هدف گیری خودکار سنگین. ضربه زدن بین اهداف باعث می شود احساس کنید شبیه یک گاوچران واقعی هستید، اما همچنین باعث می شود برخی از ماموریت های طولانی تر مبتنی بر موج به طور قابل توجهی عادی به نظر برسند. نبرد تن به تن می تواند احساسی احشایی داشته باشد، اما در عین حال نسبتاً ناشیانه و فقط در طول آن مشت نهایی KO احساس رضایت می کند، اگرچه اگر به سمت دشمن بدوید و دکمه غوغا را فشار دهید، می توانید آنها را به سمت یافت شده برخورد کرده و با سلاح مجهز خود آنها را اجرا کنید. . نکته: تفنگ ساچمه ای بسیار کثیف می شود. 

مسائل مربوط به هر دوی این جنبه ها آنقدر که شما فکر می کنید سر زشت خود را بالا نمی برند. در واقع، آنها بیشتر یک مزاحم خشمگین هستند که فقط یک بار در یک ماه آبی واقعاً خشمگین می شوند.

جایی که Redemption 2 بیشترین درخشش را در تحقق دنیای خود دارد، محیطی زیبا که علیرغم کاهش شدید تراکم جمعیت، بسیار بهتر از آخرین راکستار به نظر می رسد. موفقیت آن را می‌توان به جلوه‌های بصری بسیار واقع‌گرایانه، اما هنوز هم سبک بازی نسبت داد – که باعث فروش کمتر آن می‌شود. ماهیچه‌های اسب‌هایی که به‌طور واقع‌بینانه حرکت می‌کنند، تپه‌هایی که به نظر می‌رسند جلوی شما می‌کوبند و نورهای باورنکردنی، مه حجمی و اثرات آب و هوا do دنیای باز بزرگ را از یک محیط واقعی به یک محیط زنده تبدیل کنید، اما ظهور دنیای Redemption 2 است که آن را بسیار واقعی می کند. 

با فشار دادن ماشه سمت چپ، کاراکتر شما می‌تواند بسیار بیشتر از هدف گرفتن یک تفنگ یا هفت تیر انجام دهد. شما می توانید با مردم تعامل کنید: به آنها سلام کنید، به آنها توهین کنید، آنها را تهدید یا آرام کنید. بسته به شرافت یا رابطه شما در یک شهر، واکنش آنها تغییر خواهد کرد. اغلب ترک هایی را نشان می دهد که گاهی اوقات غوطه وری شما را می شکند، اما طیف گسترده ای از باگ های بازی مطمئناً این کار را نیز انجام می دهند. وقتی همه چیز با هم جمع می شود، مانند دنیایی است که می توانید باور کنید. 

داستان قهرمان داستان آرتور مورگان نیز داستانی باورپذیر است. این پیش درآمد احساسی برای Redemption اصلی هنوز هم در مورد آن موضوع است. همچنین در مورد احمقانه های انتقام، ایده آل سازی یک رهبر، نحوه تغییر افراد است. دانستن شخصیت‌های بازی اصلی و داستان‌های آن‌ها می‌تواند چند لحظه شوکه‌کننده را در طول داستان شصت ساعته بازی از بین ببرد، با این حال، این مانع از آن نمی‌شود که Redemption 2 یک کاراکتر فوق‌العاده باشد.  

این یک پیش درآمد مناسب است و هیچ یک از رویدادهای بازی اصلی را به هم نمی زند. این اتفاق در زمانی رخ می دهد که دولت ایالات متحده تازه شروع به سرکوب جرم و جنایت کرده بود، منجر به داستانی کاملا شخصی می شود که در آن شخصیت ها باید به درستی کاری که انجام می دهند فکر کنند. هر اجرا هم عالیه مخصوصا نقش آرتور مورگان. به عنوان یک شخصیت، آرتور قطعاً اگر بهتر از جان مارستون از Redemption نباشد، همتراز است، که ظاهرش در اینجا هرگز باعث لبخند زدن من نمی شود.  

لحظات بزرگی در طول کمپین طولانی و شگفت‌آور بازی وجود دارد. بسیار شبیه GTA V، این بازی دارای ماموریت‌های متعدد «سرقت» با بودجه بالا است که خود را تکرار می‌کنند. چند بار می توانید قطار یا بانک را سرقت کنید؟ خیلی وقت ها ظاهرا بسیاری از لحظات زیباتر و به یاد ماندنی‌تر Redemption 2 در طول دزدی‌هایی با سرعت بالاتر اتفاق نمی‌افتند، بلکه لحظات کوچک‌تر و پیش پا افتاده‌ای هستند که باقی می‌مانند. یک مکالمه ساده در مورد گذشته شخصی، شخصیت هایی که درباره یک رویداد منفی بحث می کنند و برداشت های آنها از آن. بسیاری از سفرهای طولانی‌تر بازی در سراسر نقشه شامل بحث‌های جالبی است که شخصیت‌ها را بیشتر از جایگزین‌های شوخی و تقلیدی که در GTA دیده می‌شود، به تصویر می‌کشد. این‌ها لحظاتی هستند که داستان را بالا می‌برند – آن‌ها باعث می‌شوند که روایت Redemption 2 فشرده‌تر و صمیمی‌تر از هر چیزی که Rockstar قبلاً انجام داده است احساس شود. 

کسانی که برای فصل های پایانی بازی می مانند، ممکن است کمی ناامید شوند. برای طرفداران نسخه اصلی، این یک حرکت بسیار واضح است و کمی طولانی می شود. آهسته‌تر و صمیمی‌تر است—بیشتر شبیه خدمات طرفداران است تا داستانی که باید گفته شود. به عنوان یک کتاب، قدردانی می شود. با این حال، این باعث نمی شود که احساس بیش از حد جذب شود. 

Red Dead Redemption 2 یک دستاورد بزرگ است. همانطور که اولین بازی Rockstar از ابتدا برای این نسل طراحی شده است، به نظر می رسد عنوان "نسل بعدی" است که همه ما انتظار داریم این نسل از کنسول ها ارائه دهد. این بسیار بزرگ است (پنج روز طول کشید تا فقط داستان اصلی را بنویسم تا این بررسی را بنویسم) و این بدون مولفه آنلاین آینده بازی ها است و به نظر می رسد که توسعه واقعی چیزی است که GTA V را به یک تجربه عالی تبدیل کرده است. 

Red Dead Redemption 2 یک شاهکار است. این یک روایت عظیم و عمیق با شخصیت ها و لحظاتی را در اختیار شما قرار می دهد که به این زودی ها فراموش نخواهید کرد. در جایی که می افتد، خیلی سخت نمی افتد و می توان از مسائل بی اهمیت چشم پوشی کرد. اگر بازی GTA V را انجام داده باشید، می‌دانید که باید چه انتظاری داشته باشید، اما این تجربه نسبت به هر چیزی که Rockstar قبلا ساخته است، قطعا کندتر و صمیمی‌تر است.