نقد و بررسی: One Piece World Seeker تمام چیزی است که من می توانستم از یک بازی انیمه جهان باز بخواهم

در ایکس باکس وان بررسی شد.

من کاملاً صادق خواهم بود: من چیزی در مورد One Piece نمی دانم. زیپ. زیلچ نادا فقدان دانش کامل من در مورد این موضوع باعث شد که وقتی سردبیرم از من خواست تا One Piece: World Seeker را مرور کنم، کاملاً شگفت‌زده شد، اما من فکر کردم که فقط با آن کار می‌کنم و ببینم به کجا رسیده است.

به نظر می رسد که غلتیدن با آن ایده خوبی بوده است. One Piece: World Seeker برای بازیکنانی که چیزی در مورد One Piece نمی دانند بسیار سازگار است. این برای شما عزیز نیست، به این معنی که پیشکسوتان سریال احساس تحقیر یا تحقیر نمی کنند، اما تازه واردها را نیز از خود دور نمی کند. به عنوان مثال، من نمی دانم که چه گلوله های سنگی منشور دریایی است هستند، اما بازی به من می گوید که آنها بیشتر به لوفی آسیب می رسانند و من باید مراقب باشم.

شما در انتهای اعماق به One Piece: World Seeker پرتاب می شوید - یا به عبارت دقیق تر، از یک زندان غول پیکر شناور و به اقیانوس - و این به لوفی بستگی دارد که دوستان گم شده خود را جمع کند و به مردم در طول راه کمک کند.

به نظر می رسد که بخش بزرگی از شخصیت لوفی به هر طریق ممکن به مردم کمک می کند، حتی اگر شامل قتل یا معلولیت سبک در طول راه باشد. این واقعیت که او می تواند اندام خود را به لاستیک تبدیل کند قطعا کمک می کند. لافی قطعاً یک نوع آدم خوب آشفته است که عالی است، زیرا این یک نوع بازی خوب آشفته است. این یک بازی جهان باز با دسته ای از شخصیت های فوق العاده عجیب و غریب است. یک سیستم کاردستی وجود دارد، درختان مهارت وجود دارد، ماموریت‌های جانبی فراوانی وجود دارد. همه با هم، این یک زمان جهنمی است.

بیایید از بالا شروع کنیم: مبارزه. سیستم مبارزه در One Piece: World Seeker نسبتاً ساده است، با هر دو حمله غوغا و برد برای Luffy. شما همچنین می توانید به انواع مختلف "هاکی" دسترسی داشته باشید که همانطور که به من اطلاع داده شده است، مطابق با منبع است. یک هاکی شما را سریع‌تر می‌کند، یک هاکی باعث می‌شود مشت محکم‌تر بزنید. شما می توانید از درخت مهارت برای ارتقاء مهارت های مبارزه، مهارت های کاوش و سایر مهارت های عمومی استفاده کنید. اگر به اندازه کافی خوب مشت بزنید، قفل یک حرکت ترکیبی را باز می کنید. می توانید این حرکات را ارتقا دهید و موارد جدید را باز کنید. همه چیز خیلی ساده است.

من ابتدا بازی را در سطح سختی مبتدی بازی کردم، به این معنی که مبارزه آسان‌تر بود و تمرکز بیشتری روی داستان وجود داشت. مبارزه قطعاً آسان بود، حتی برای جنگجوی وحشتناکی مثل من، بنابراین من آن را تغییر دادم. من هنوز هم تا زمانی که سختی متوسط ​​را پشت سر گذاشته بودم، در مبارزه با آن مهارت داشتم، اما، اگر در این نوع کارها کهنه کار هستید، احتمالاً از چالشی که به شما ارائه می شود لذت خواهید برد.

بعدی: داستان. داستانی که به من ارائه شد داستان دوستی، وفاداری و کوبیدن سر مردم به نام این چیزها بود. صادقانه بگویم، رفتن به بازی بدون دانستن چیزی در مورد One Piece ممکن است در واقع یک مزیت بزرگ برای بازیکنان جدید باشد زیرا لایه جدیدی از رمز و راز، دسیسه و هیجان را به داستان اضافه می کند. بازی به من گفت که برای نجات دوستم فرانکی و من به سمت داخل شیرجه رفتیم و هیجان زده بودم که با هر کسی که این شخص به نظر می رسد را ببینم. سعی می‌کردم حدس بزنم که دوستانم بر اساس فیلم افتتاحیه چه کسانی هستند و آیا درست حدس زدم که فرانکی کیست؟ نه! اما به هر حال لذت بردم!

برای کسانی که با دسیسه‌های درونی One Piece آشنا هستند، تصور می‌کنم این داستان یک برداشت جدید و هیجان‌انگیز از ماجراهای لوفی و ​​همکارش را ارائه دهد. برای کسانی که آشنایی ندارند، این یک دنیای سرگرم کننده (و باز!) است که باید در آن شرکت کرد، حتی اگر گاهی اوقات خیلی مطمئن نیستید که چه اتفاقی می افتد. اصولاً برای همه جذاب است.

چیز مورد علاقه من در مورد جهان باز بودن بازی کمبود کامل زمان بارگذاری بود. مگر اینکه من سریع سفر می کردم، هرگز متوجه هیچ صفحه نمایش بارگیری یا تاخیری نشدم، حتی وقتی با سرعت صد مایل در ساعت در اطراف نقشه حرکت می کردم. مطمئناً، نقشه در بسیاری از جاها کمی شبیه به نظر بود، زیرا وقتی یک تکه علف را دیدید، همه آنها را دیدید، اما هر شهر و مکان دیدنی جذابیت کوچک خود را داشت.

بنابراین من اینجا هستم، در این دنیای باز بزرگ و بدون هیچ ایده ای که دارم انجام می دهم، و زمان زندگی خود را سپری می کنم. من لوفی را در بشکه پر کرده ام زیرا به نظر کار مد روز است. به نظر می رسد که بشکه ها راه بسیار خوبی برای دزدکی روی دشمنان هستند (تاکتیکی که شاید باید واضح بود)، اما آنها تا اندکی بعد در بازی به من اجازه نمی دهند از این موضوع مطلع شوم.

یکی از بهترین ویژگی‌های One Piece: World Seeker (می‌دانید، جدا از هر ویژگی درون بازی) این است که به شما امکان می‌دهد با سرعت خودتان یاد بگیرید. هرازگاهی به نقاطی می‌رسید که بازی به شما آموزش‌های کوچک یا نکاتی می‌دهد، اما تقریباً از همان ابتدا به تمام توانایی‌های لوفی دسترسی دارید. این فقط به شما بستگی دارد که آنها را به تنهایی انجام دهید یا با جریان بازی کار کنید.

یکی دیگر از بهترین ویژگی های بازی گرافیک است. در حالی که لوفی، دوستانش و دشمنانش سایه‌دار هستند و با ریشه‌های مانگای خود مطابقت دارند، پس‌زمینه‌ها و محیط‌ها همگی حس واقعی‌تری نسبت به آن‌ها دارند.

رابط کاربری بازی به روشی بصری طراحی شده است و منوهای درون بازی به راحتی قابل پیمایش هستند. تنها ایرادی که UI دارد این است که گاهی اوقات، برای کوئست های جانبی، از شما خواسته می شود که X مقدار شی Y را واکشی کنید. منوهای داخل بازی به شما اجازه نمی دهند بفهمید قرار است چه چیزی یا چه مقداری را واکشی کنید، بنابراین من از تلفن خود یادداشت برداری کردم یا فقط "سه گل کوچک" را به طور مکرر سر دادم تا زمانی که تلاش را کامل کنم.

تنها عیب بزرگ One Piece: World Seeker این است که در بخش‌هایی کمی به‌شدت جذاب می‌شود. از طرف دیگر، Luffy می‌تواند مانند بهترین ورزشکار حرفه‌ای که از استروئید استفاده می‌کند، به سرعت بپرد، و شما باید تا زمانی که بازی این حس را شروع می‌کند، قفل سفر سریع را باز کرده باشید. خودشه. من نمی توانم هیچ عیب دیگری در این بازی پیدا کنم، به جز اینکه شاید چگونه کنترلر را برداشتم و ناگهان 7 ساعت بعد بود و تقریباً فراموش کردم جوجه های حیوان خانگی خود را در رختخواب بگذارم زیرا در بازی بسیار غرق شده بودم.

بنابراین، به طور خلاصه: آیا می دانم دارم چه کار می کنم؟ نه! آیا بهترین زمان را برای انجام آن دارم؟ آره! آیا باید One Piece: World Seeker را دریافت کنید؟ آره! اگر بازی های جهان باز را دوست ندارید چه؟ خوب، به نظر می رسد که مشکل شماست. شما باید به خودتان لطف کنید و این بازی را دریافت کنید. این فقط 59.95 دلار است و اکنون عرضه شده است.