نقد و بررسی: Monster Jam: Steel Titans یک شبیه ساز کامیون هیولا تنبل با بحران هویت است

در رایانه شخصی بررسی شد.

Monster Jam: Steel Titans احتمالاً بازی مسابقه‌ای نیست که بیشتر در این فصل از آن هیجان زده شده‌اند. این شبیه ساز کامیون هیولا مطمئناً لازم نیست نگران به اشتراک گذاشتن بازار با هیچ رقیبی باشد. Steel Titans برای اولین بار در این سری از سال 2010 Path of Destruction، قصد دارد یک تجربه گیم پلی جذاب اما با کیفیت بالا ارائه دهد. متأسفانه، در این صنعت ظالمانه، اهداف یک توسعه دهنده همیشه به واقعیت تبدیل نمی شود.

Steel Titans خود را در قلمروی ناخوشایند می‌بیند که نمی‌تواند تصمیم بگیرد که یک بازی مسابقه‌ای آرکید یا شبیه‌سازی است. کامیون های هیولا وزن قابل توجهی در پشت خود دارند و برای ادامه حرکت در یک خط مستقیم به مدیریت دریچه گاز ماهر نیاز دارند. با این حال می‌توان به راحتی چرخش‌های پشتی، چرخ‌ها و وحشیانه‌ترین چرخش‌ها را انجام داد. Steel Titans با تلاش برای ارائه هر دو سبک آرکید و فیزیک شبیه سازی به طور همزمان، هیچ کدام را ارائه نمی دهد. این بحران هویت، فیزیک رانندگی هیولا جم را در استخری ابدی از متوسط ​​غوطه ور می کند.

ساختار کمپین اصلی آن نیز خیلی بهتر نیست. رویدادها به مسابقات، شیرین کاری و رودررو تقسیم می شوند. Steel Titans در واقع چندین حالت دیگر، از جمله نقاط بین راه و تخریب زمان‌بندی شده را دارد، اما اینها در حالت مبارزات ضعیف پیاده‌سازی شده‌اند. در واقع، آنها به سختی اجرا می شوند. مسابقات قهرمانی قبلی از انواع مختلفی از رویدادها استفاده می‌کردند، اما سری‌های بعدی که بخش عمده کمپین Steel Titan را تشکیل می‌دهند، سه بار اصلی را بارها و بارها می‌چرخانند.

در حالی که رودرروی های دایره ای شکل به دور از سرگرمی است، این منظره لعنتی بهتر از مسابقات پیست فولاد تیتان است. مسابقه مداری در یک کامیون هیولا ممکن است سرگرم کننده به نظر برسد، اما شبیه سازی آن توسط چند عامل طبیعی متوقف می شود. اول از همه، کامیون های هیولا خیلی سریع نیستند. رکورد جهانی تنها با سرعت 99.1 مایل در ساعت در اختیار The Raminator است. به همین ترتیب، کامیون‌های فولادی تایتان با سرعتی در حدود 100 مایل در ساعت بالاتر می‌روند. تویوتا پریوس هیبریدی مدرن امروزی می تواند به سرعت 112 مایل در ساعت برسد. ثانیاً، خود مدارها یادآور دوچرخه هیجان انگیز 1984 هستند: آنها فقط مسیرهای طولانی خاکی پر از پرش های تکراری هستند. پس از آن، حتی Excite Bike نیز برای موفقیت به درجه ای از کنترل هوا نیاز داشت. این یک الزام برای از بین بردن هوش مصنوعی محدود در Monster Jam نیست.

سقف مهارت موجود عملاً وجود ندارد. شتاب را برای 30 ثانیه یا بیشتر نگه دارید تا در نهایت به یک گوشه برسید. ترمز معمولاً مورد نیاز نیست و فقط رها کردن دریچه گاز و عبور از آن به خوبی انجام می شود. برخی از رویدادهای مدار بعدی می توانند چندین دقیقه ذهن را خسته کنند. وقتی یک بازی مسابقه ای چالش Asseto Corsa یا سرگرمی دیوانه کننده Burnout را ارائه نمی دهد، شروع به تعجب می کنید که هدف Steel Titans چیست.

در کوتاه مدت، رویدادهای شیرین کاری سرگرم کننده هستند، اما تازگی زودتر از بین می رود. این دو فرمت شیرین کاری آزاد و شیرین کاری دو چرخ هستند. مورد دوم از شما می‌خواهد که برای هر کمبو یک شیرین کاری دو چرخ انجام دهید وگرنه حساب نخواهد شد. من به سرعت متوجه شدم که انجام بارها و بارها تلنگرهای ساده برای برنده شدن در هر یک از این رویدادها کافی است. در بیشتر این رویدادها، از آنجایی که قبلاً برنده شده بودم، آخرین لحظه را در یوتیوب یا سایت دیگری صرف می کنم. برای نوع دو چرخ، شما به سادگی باید روی چرخ های جلوی خود فرود آمده و کامیون را برای تقریباً یک ثانیه متعادل کنید. انجام این کار بسیار ساده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. در واقع آنقدر آسان است که چرخاندن یک کامیون هیولا در رویداد چهارم یا پنجم خسته کننده شد، و حتی در آن صورت ممکن است این رقم کمی سخاوتمندانه باشد.

مجموعه نسبتاً چشمگیری از 30 کامیون هیولا مجاز برای استفاده وجود دارد. هر کامیون برای دسته بندی های خود توضیحی مانند حداکثر سرعت، شتاب و کشش به ارتقاهای جداگانه خود نیاز دارد. من هیچ تفاوت عمده ای بین هیچ دو کامیون کاملاً ارتقا یافته متوجه نشدم. به نظر می رسد همه آنها به حداکثر سرعت یکسانی می رسند و احساس مشابهی دارند، بنابراین در انتخاب هر کدام که به نظر می رسد راحت باشید. انتقال از یک کامیون به کامیون دیگر بعداً در کمپین بازی دشوار است. از آنجایی که ارتقاها قابل انتقال نیستند، این بدان معناست که باید یک کامیون جدید را به اندازه کافی از ابتدا ارتقا دهید تا همچنان رقابتی باشد. از آن لذت ببرید.

Steel Titans می توانست سرگرمی های خنده دار را به عنوان نوعی بازی مهمانی برای بازی آنلاین با دوستان فراهم کند. من قطعاً می توانم پتانسیل برخورد با یکدیگر را در کامیون های هیولایی بزرگ 5 تنی ببینم. متأسفانه، شما نمی توانید این کار را انجام دهید. هیچ کس نیست. Monster Jam: Steel Titans از قابلیت پشتیبانی چند نفره آنلاین صفر برخوردار است، اگرچه تعاونی محلی حداکثر تا دو بازیکن را پشتیبانی می کند. یک بازی مسابقه ای مدرن که امکان تقسیم صفحه را فراهم می کند، اما نه مسابقه آنلاین، صراحتاً عجیب است. اگر تجربه تک نفره به طور قابل توجهی بهتر بود، من این را نادیده می گرفتم. با این حال، این RPG حماسی مانند Morrowind یا Breath of the Wild نیست. به سختی کاری برای انجام دادن وجود ندارد و می توانید تک نفره را در 5 یا حداکثر 6 ساعت تمام کنید.

برخلاف اکثر منتقدان، من Steel Titans را یک بازی با ظاهر خوب دیدم. اگرچه طبق استانداردهای 2019 انقلابی نیست، اما در Epic، 1080p، کامیون‌ها عالی به نظر می‌رسند و محیط‌ها قابل عبور هستند. به نظر می رسد که بیشتر نور توسط موتور Unreal Engine اداره می شود و بنابراین عملکرد خوبی دارد. شعله ور شدن لنز برای سلیقه من کمی بیش از حد است، اما در صورت استفاده درست، حال و هوای خنک و سینمایی ایجاد می کند.

در نتیجه، فقدان خلاقیت و تلاش در Steel Titans فوق العاده است. شاید این محدودیت زمانی بود یا شاید آنها اهمیتی نمی دادند. در هر صورت، Rainbow Studios موفق شده است یکی از خسته کننده ترین بازی های مسابقه ای را که تا به حال بازی کرده ام تولید کند. اگرچه از نظر فنی کاربردی و به هیچ وجه باگ نیست، اما لحظات کافی وجود نداشت که از بازی با Steel Titans پشیمان نباشم. رویدادهای تکراری، عدم وجود گزینه‌های چندنفره و مسابقه بدون روح، سه متخلف بزرگ هستند که چرا این بازی خوب نیست. معدود ویژگی‌های رستگاری آن در میان باتلاقی از حد وسط است که برای یافتن آن‌ها باید در آن شنا کنید. اگر در آینده کار قابل توجهی برای بهبود Steel Titans انجام نشود، توصیه می کنم به هر قیمتی از این کار اجتناب کنید.