نقد و بررسی: Metro Exodus یک بازی بزرگتر است که هیچ چیز جالبی برای پر کردن آن وجود ندارد
5 دقیقه خواندن
منتشر شده در
صفحه افشای ما را بخوانید تا بدانید چگونه می توانید به MSPoweruser کمک کنید تا تیم تحریریه را حفظ کند ادامه مطلب
در Xbox One X بررسی شده است
4A Games' دو بازی اول سری مترو در میان قله های تیراندازی اول شخص نسل گذشته استراحت کنید. تونلهای تاریک و فرسوده سیستم متروی پسا آخرالزمانی مسکو، مجموعهای فراموشنشدنی و به یاد ماندنی از متروها و گذرگاههایی بودند که با طراحی محکم طراحی شده بودند که همیشه حس محدودکنندهای از کلاستروفوبیا را القا میکردند.
Metro Exodus با دور شدن از سیستم متروی اصلی، در عوض عرصه های هاب وسیع تری را در سطح روسیه انتخاب می کند. این یک تغییر شدید برای سریالی است که با راهروهای منقبض و ظالمانه اش تقویت شد. ناامید کننده است، کار نمی کند - به جای گسترش و بهبود، آنها به بهای حذف آنچه مترو را عالی کرده است، گسترش یافته اند. از آنجایی که دو بازی اول خاطره انگیز و قابل توجه هستند، Exodus یک ادامه بی نظیر و یک سفر کاملاً به یاد ماندنی است.
یک سال پس از Last Light، شخصیت اصلی سری وظایف Exodus، Artyom، با یافتن یک پناهگاه امن روی سطح اتفاق میافتد. در ابتدا، ما کاملاً مطمئن نیستیم که او درست می گوید یا نه. از این گذشته، دو روز است که به ما گفته شده است که مترو جایی است که اکنون کل جمعیت روسیه در آن زندگی می کنند. آرتیوم به عنوان مردی با رویای احمقانه و غیر واقعی به تصویر کشیده شده است... برای حدود ده دقیقه. بعد از ده دقیقه، حق با شما ثابت شد و مترو را رها کنید.
رها کردن مترو فقط یک قلاب روایی برای گسترش افق طراحی سری نیست، استعاره ای برای کنار گذاشتن سبک و طراحی بازی های اصلی است. برخلاف بازی های قبلی، شما به طور مداوم منابع خود را در یک کار ظالمانه بقا مدیریت نمی کنید. گلولهها دیگر یک هدف دوگانه را به عنوان ارز نمیبینند، در عوض مواد ساختوساز جایگزین همه چیز میشوند و هر گوشه از دنیای بازی را آشغال میکنند. Exodus به جای مقاومت در برابر چالشهای سختتر در حالی که ناامیدانه برای سلامتی و ارتقاء به مهمات میچسبد، همیشه مواد کافی برای پیشرفت، ارتقا و ذخیره گلوله در اختیار شما قرار میدهد.
Exodus ناامیدی را از مترو خارج می کند. این یک تیراندازی عمومی است، البته در محیطهای وسیعتری اتفاق میافتد که نسبت به محیطهای قبلی خود طراحی محکمتری دارند. با گذشت زمان، تکرار همه چیز را فرا می گیرد. شما همیشه در هر ماموریت یک مرد اصلی خواهید بود و همه آنها از یک الگو پیروی می کنند - دزدکی، تیراندازی، فرار، تکرار.
تعداد زیادی از فعالیت های جانبی برای یافتن در دنیای هاب بازی وجود دارد، اما آنها احساس عجله و بی اهمیتی می کنند. در حالی که میتوان پایگاههای کوچکی را برای یافتن منابع پیدا کرد، اما معمولاً در مسیرهایی به سمت مأموریتهای اصلی قرار میگیرند، به این معنی که احتمالاً به هر حال به آنجا خواهید رفت. هنگامی که یک ماشین در مرکز دوم دریافت می کنید، حتی به طور تصادفی متوجه خواهید شد که هر یک از اعضای یک پایگاه را زیر پا می گذارید. هرازگاهی موارد جالبی وجود دارد - مانند گروهی از مسیحیان رادیکال که دعا میکنند یک ناهنجاری الکتریکی را برطرف کنند - اما آنها بسیار کم و بیثمر هستند.
در واقع، بسیاری از مترو احساس بیثمری میکنند. همانطور که از ماموریتی به ماموریت دیگر میروید، دائماً سلاحها، دلبستگیها و ابزارهایی برای ساخت آنها به دست میآورید، اما آنها به قدری بالا هستند که هرگز احساس نمیکنند به سختی به دست آوردهاند. این کمکی نمی کند که بسیاری از ماموریت هایی که با آن ها مبارزه می کنید سطوح تیراندازی با شماره در محیط های باز هستند. برای بسیاری از ماموریت های بیرونی، می توانید خود را در گوشه ای بکارید و بیش از نیمی از دشمنان خود را از دور بیرون کنید. اگر آسیب دیدید، به سادگی در گوشه ای خم شوید و یک وسیله شفابخش بسازید - بدون هیچ چیز بزرگ.
خوشبختانه، در همه چیز، Metro توانسته است حس کیفیت را حفظ کند، به خصوص در انیمیشن خود. مدلهای تفنگ جزئیات طاقتآوری را همراه با تعداد زیادی پیوستهای کاملاً متحرک ارائه میکنند—مدلهای کاراکتر نیز دارای مدلها، انیمیشنها و بافتهای چشمگیر هستند. این یک بازی شگفتانگیز به نظر میرسد، اگرچه برخی از مناطق حتی در Xbox One X بسیار خشن به نظر میرسند. این که همه چیز در Exodus از اشکالات وحشتناک، هوش مصنوعی ضعیف و طراحی ماموریت به طور فزاینده خستهکنندهای رنج میبرد، کمکی نمیکند.
Metro Exodus لحظاتی دارد که بازی را از ادامهی وحشتناک ناامیدکنندهی عظمت Last Light نجات میدهد. یکی از ماموریت ها شما را موظف می کند که یک پناهگاه نظامی زیرزمینی را که در آن حشرات جهش یافته رشد می کنند، کاوش کنید. بر خلاف دیگر دشمنان، نور نقطه ضعف آنهاست. شما باید هنگام حرکت در راهروهای تاریک، شارژ چراغ جلو خود را به دقت مدیریت کنید تا با خیال راحت از آن عبور کنید. این یک ماموریت واقعاً پرتنش و به خوبی طراحی شده است - یکی از سه ماموریت در کل بازی.
متأسفانه Metro Exodus با یک بازی عالی فاصله زیادی دارد. این یک بازی است که همه چیزهایی را که سری به آنها میشناسند به نفع یک دامنه بزرگتر دور میاندازد. خیلی ضرر می کند و چیزی به دست نمی آورد - Metro Exodus ممکن است بزرگتر از بازی های قبلی مترو باشد، اما یک پوسته بزرگتر است که التماس می کند با چیزی جلا، جالب و منحصر به فرد پر شود.