نقد و بررسی: سفر به سیاره وحشی یک گام کوچک برای انسان، یک جهش سرگرم کننده برای بشریت است.

روی پلی استیشن 4 پخش شد.

Journey To The Savage Planet با فرود تصادفی شما در سیاره‌ای به نام AR-Y 26 آغاز می‌شود. این مکان جذاب، پر از زمین‌های مختلف مانند یخ‌های یخ‌زده، گدازه‌های داغ، و علفزارهای نسبتا معتدل است. همچنین تعداد زیادی جانوران بومی وجود دارد، از جمله پرنده های شایان ستایش، که همگی به لطف قدرت تکامل توانسته اند با محیط های فردی خود سازگار شوند. این یک مکان زیبا و پر جنب و جوش است و جدای از برخورد گاه و بی گاه با حیوانی که چیزی جز جشن گرفتن از درون شما نمی خواهد، نمی دانم چرا کسی بخواهد آنجا را ترک کند.

هدف اصلی بازی این است که سیاره را کشف کنید و ببینید که آیا امکان زندگی انسان در آن وجود دارد یا خیر. به عنوان یک کارمند بسیار ارزشمند Kindred Aerospace - که اتفاقاً به عنوان "چهارمین شرکت برتر اکتشاف بین ستاره‌ای" انتخاب شد - شما تمام تلاش خود را برای یافتن خانه‌هایی برای بشریت با جابجایی اجباری ساکنان بومی سیارات دیگر دارید. با این حال، کشتی شما واقعاً «تصادف» را در «سقوط فرود» قرار می‌دهد و ماموریت شما اکنون تعمیر کشتی، کاوش سیاره و اسکن هر چیزی است که حرکت می‌کند.

من می‌دانم که گاهی اوقات مقایسه بازی‌ها با بازی‌های دیگر به‌طور مبهمی بدبین می‌شود – و به شما قول می‌دهم که Journey To The Savage Planet را ارواح تاریک اکتشاف سیاره‌ای بنامم، زیرا واقعاً اینطور نیست – اما در بازی احساس می‌کنید که کسی می‌گوید. گرافیک و زاویه کاوش No Man's Sky و طنز و اسلحه از Borderlands در یک مخلوط کن و همه آن را با هم مخلوط کرده اند. به این ترتیب، در حالی که بازی از نظر مثبتی جذاب است، طنز موجود در بازی در برخی مواقع کاملاً ضربه خورده یا از دست می‌رود و برای کسانی که رگه‌های جدی‌تری دارند، به راحتی شما را آزار می‌دهد.

به عنوان مثال، دستیار هوش مصنوعی بسیار مفید و تیز زبان خود، EKO را در نظر بگیرید که در طول بازی دائماً در گوش شما صحبت می کند. کسانی که طرفدار تفسیر طنز یا شوخ طبعی نیستند، به احتمال زیاد از EKO متنفر خواهند شد، که به نظر می رسد بیش از حد آگاه است که شرکتی که شما هر دو در آن کار می کنید یک کابوس سرمایه داری است. در حالی که بیشتر صحبت های EKO مفید به نظر می رسد، به مرور زمان به طور مبهم تکرار می شود، اما همیشه می توانید میزان صحبت های EKO را در منوی گزینه ها تغییر دهید.

صحبت از مناظر جهنمی سرمایه داری، مرگ در سفر به سیاره وحشی نسبتاً ارزان است. چهارمین شرکت برتر اکتشافات بین ستاره‌ای ممکن است چهارمین شرکت برتر در کاوش باشد، اما ظاهراً وقتی صحبت از ایجاد یک کلون کامل از شما با خاطرات قدیمی‌تان به میان می‌آید، زمانی که متأسفانه راه خود را از این سیم پیچ فانی جدا می‌کنید، شماره یک است. پس از مرگ، به طور معجزه آسایی از لوله کلون خود در سفینه فضایی خود بیرون خواهید آمد و اگر بدن بی جان قدیمی شما در هنگام مرگ غارت ارزشمندی بر روی خود داشت، همیشه می توانید به محل استراحت خود برگردید و چیزهایی را که از دست داده اید بازیابی کنید. . تا زمانی که در حوضچه ای از گدازه در اعماق غاری پر از دشمن نمردی. شاید بهتر باشد آن را منتقل کنید.

اگر از مرگ می ترسید یا به طور کلی از داشتن یک استخر بزرگ سلامت و استقامت لذت می برید، همیشه می توانید با یافتن ذخایر بزرگ گوه نارنجی که در اطراف AR-Y 26 پراکنده شده اند، میله های خود را ارتقا دهید. با مالیدن آنها بر روی کلاه خود در حالی که صداهای عجیب و غریب ایجاد می کنید) به هر دو آمار کمک خواهید کرد، که امکان کاوش بیشتر سیاره را قبل از مرگ نابهنگام خود فراهم می کند. ردیابی رسوبات نسبتاً آسان است و خوردن غاز به عنوان یک دستاورد به حساب می آید، بنابراین دور شوید.

ارتقاء تجهیزات شما نیز تقریباً به آسانی مالیدن رنگ نارنجی رنگ بر روی کلاه خود است، زیرا چاپگر سه بعدی شما تقریباً به همه چیزهایی مجهز است که برای عکسبرداری سریعتر، پرش بالاتر و به طور کلی فقط انجام کارهای سردتر نیاز دارید. تنها چیزهایی که باید به مهمانی تجهیزات ارتقا بیاورید، مواد و شماتیک است که دومی با تکمیل کوئست ها به دست می آید و اولی را می توان با انجام کارهایی مانند کشتن حیات وحش محلی و ضربه زدن به سنگ ها پیدا کرد. همچنین تعداد زیادی اقلام پراکنده در سرتاسر سیاره پیدا خواهید کرد که می‌توان از آنها برای ایجاد سکوهای پرانرژی یا گودال‌های چسبنده گوه استفاده کرد، که همه آنها در جایی پایین‌تر مفید خواهند بود.

مبارزه در این بازی به دو صورت تیراندازی و سیلی زدن انجام می شود. شما همچنین می توانید به چیزهایی لگد بزنید، و منظور من Pufferbirds از چیزهایی است، اما این فقط ظالمانه است و حتی اگر به آن فکر کنید باید احساس بدی داشته باشید. به برخی از دشمنان فقط می توان شلیک کرد، برخی را فقط می توان سیلی زد. شما همچنین می توانید به اشیاء اطراف خود سیلی بزنید و شلیک کنید. به آن رسوب کربن بزن. به آن درخت شلیک کن شما فقط یک بار زندگی می کنید - یا چندین بار به لطف افراد مهربان و فناوری در Kindred Aerospace!

حتی اگر سیلی زدن و شلیک به همه چیز در دسترس بازو یا تفنگ در تئوری سرگرم کننده به نظر می رسد، در عمل آنقدرها هم آسان نیست. به لطف هیت‌باکس‌های عجیب و غریب، مبارزه می‌تواند در زمان ناامیدکننده باشد و در حالی که برخی از دشمنان از یک شلیک به یک دست و پا منفجر می‌شوند، برخی سیلی‌های متعددی را به یک ضربه‌باکس بسیار کوچک که در منطقه‌ای بسیار خطرناک قرار دارد می‌زنند تا حتی مرگ را به عنوان یک گزینه در نظر بگیرند. با این حال، گاهی اوقات تنها راه برای تکمیل یک تلاش، کشتن چیزی است، بنابراین من سیلی می زنم.

این سیاره همچنین شامل پازل های محیطی مختلفی است که از استفاده از گیاهان ویژه برای دست و پنجه نرم کردن روی تاقچه ها گرفته تا لگد زدن پرندگان فقیر به داخل ماو گیاهان گوشتخوار برای باز کردن مسیرها متفاوت است. مشابه اینکه مبارزه می‌تواند کاملاً خسته‌کننده شود، پازل‌ها همچنین می‌توانند حتی عاقل‌ترین انسان‌ها (یا سگ‌های فضایی هوشیار را گیج کنند، چون به نظر می‌رسد که من به عنوان یکی از آنها بازی می‌کنم) و هیچ رحمتی ارائه نمی‌کنند. اگر می‌خواهید با یک مکان جدید دست و پنجه نرم کنید و لغزیدید، همین است. بازی تمام شد. در کشتی خود مجدداً شروع کنید و دوباره شروع کنید، زیرا باید این تلاش برای سربازی را کامل کنید.

یکی دیگر از مشکلات من با این بازی رابط کاربری بسیار کوچک است. البته، این ممکن است بسته به اینکه روی چه پلتفرمی بازی می‌کنید، چقدر به صفحه نمایش نزدیک هستید و بینایی شما خوب است، متفاوت باشد، اما من متوجه شدم که به طور کلی، متن خیلی کوچک است. در حالی که مزیت اصلی داشتن یک رابط کاربری برای مورچه ها این است که می توانید از بازی بیشتر لذت ببرید بدون اینکه آیکون ها روی صفحه نمایش را به هم ریخته باشند، خوب است که بتوانیم بدون استفاده از تلسکوپ ببینیم که قرار است چه کاری انجام دهم.

سفر به سیاره وحشی را می توان در حدود 8 ساعت کامل کرد اگر فقط به دنبال قدرت هستید. در واقع یک دستاورد برای تکمیل آن در کمتر از 4 ساعت وجود دارد، اما، به عنوان کسی که مدام به درختان توهم زا می دود و از صخره ها سقوط می کند، به این زودی ها اتفاق نمی افتد. این بازی همچنین از هر دو حالت تک نفره و کوآپ پشتیبانی می‌کند، به این معنی که می‌توانید خودتان به کاوش بپردازید یا با یک همسر به جست‌وجو بروید. سپس می توانید بازی را با هم انجام دهید.

خلاصه داستان طولانی، بر خلاف سفر من در سراسر سیاره نه چندان وحشی: اگر به دنبال سرگرمی با کمک صمیمانه یک چالش هستید، در جای مناسبی هستید. اگر به دنبال یک بازی جدی با داستان عمیق هستید، در جای اشتباهی هستید. Journey To The Savage Planet یک جست و خیز کوتاه اما شیرین و سرگرم کننده در میان یک حوض کم عمق است، نه اینکه خیلی جدی گرفته شود، بلکه باید بدون فکر کردن زیاد در مورد آن لذت برد. من دوست دارم در آینده دنباله‌ای عمیق‌تر ببینم، اما در حال حاضر، به سیلی زدن به سنگ‌ها و دوست داشتن Pufferbirds خود راضی می‌مانم.

Journey To The Savage Planet هم اکنون منتشر شده و از طریق فروشگاه Epic Games برای ایکس باکس وان، پلی استیشن 4 و رایانه شخصی در دسترس است.