نقد و بررسی: Jon Shafer's At the Gates مظهر بازی های استراتژیک متوسط ​​است

نماد زمان خواندن 4 دقیقه خواندن


خوانندگان به پشتیبانی از MSpoweruser کمک می کنند. در صورت خرید از طریق پیوندهای ما ممکن است کمیسیون دریافت کنیم. نماد راهنمای ابزار

صفحه افشای ما را بخوانید تا بدانید چگونه می توانید به MSPoweruser کمک کنید تا تیم تحریریه را حفظ کند ادامه مطلب

چیزهای کمی آزاردهنده تر از یک بازی کاملاً ناتمام است که بدون قرار گرفتن تحت عنوان بتا برای عموم منتشر شود. ناتمام می تواند معنی زیادی داشته باشد. این می تواند هر چیزی باشد، از یک آشفتگی کاملاً شکسته تا به سادگی نداشتن محتوای کافی. Jon Shafer At the Gates قطعاً مورد دومی است، اگرچه از اولی نیز مصون نیست.

At the Gates که توسط طراح سابق Civilization Jon Shafer در سال 2013 شروع شد، یک بازی استراتژیک سنتی 4X است. چیزی که زمانی شبیه یک فاجعه بالقوه Kickstarter به نظر می رسید، در نهایت شاهد انتشار رسمی آن بود، البته پنج سال پس از تاریخ انتشار اولیه. شاید فکر کنید که با سال‌ها توسعه، At the Gates ممکن است نوع خاصی از بازی استراتژیک باشد. با پشت سر گذاشتن پنج سال تمام، می‌توانیم یک نامه عاشقانه خوب و صیقلی به این ژانر را تجربه کنیم. بدبختانه، این آن مورد نیست.

در عوض، ما با یکی از متوسط‌ترین عناوینی که در خاطرات اخیر بازی کرده‌ام، باقی مانده‌ایم – بسیار کوبنده. در درجه اول بر مدیریت منابع متمرکز شده‌اید، بیشتر وقت خود را با At the Gates در یافتن راه‌های بهینه برای برداشت زمین با تمام خوبی‌های طبیعی آن صرف خواهید کرد. برخی از مکانیک های جالب وجود دارد که از این تمرکز اصلی منصرف می شود. فصل ها در طول سال ها تغییر می کنند که بر منابع موجود تأثیر می گذارد. با این حال، همه اینها به دلیل یک نظارت بزرگ و فلج کننده، بیهوده به نظر می رسد.

At the Gates هیچ چالشی را ارائه نمی دهد. در حالی که هوش مصنوعی رقیب شما ممکن است مصنوعی باشد، هوش مهارتی است که آنها فاقد آن هستند. این به اندازه کافی بد است که عملاً هرگز با شما درگیر نمی شوند، اما بدتر از آن ناتوانی آنها در دفاع از خود است. خیلی کمی مانع از ورود شما به یک تبلیغ سرمایه ای دشمن برای گرفتن آن می شود. در واقع، این بدان معناست که در یک بازی استراتژی فرضی برای برنده شدن نیازی به استراتژی نیست. فقط حمله کن تا همه بمیرند. رم ممکن است در یک روز ساخته نشده باشد، اما سختی کم At the Gates به این معنی است که می توانید تنها در چند دقیقه آن را خرد کنید.

با توجه به نبود گزینه های چند نفره، دشمنان بی فایده بازی تبدیل به یک مشکل سریالی می شوند. اگر می خواهید حتی اندکی از این تجربه لذت ببرید، برای توجیه خرید باید واقعاً از مکانیک های ساخت امپراتوری شایسته لذت ببرید. با این حال، دیر یا زود، محتوای شما برای گسترش امپراطوری خود تمام خواهد شد. اینجا بازی پایانی وجود ندارد.

به‌عنوان یک سازنده امپراتوری نسبت به جایگزین‌های ارزان‌تر، مانند Europa Universalis IV، و کمبود چالش، قابلیت پخش مجدد و تعادل وحشتناک، واقعاً چیزی برای لذت بردن وجود ندارد. جریان اولیه و اواسط بازی به اندازه کافی خوب اجرا می شود، اما یک پایان بازی فوق العاده ضعیف وجود دارد. شما هرگز احساس نمی کنید که برای چیزی معنادار کار می کنید - شما فقط به خاطر ساختن می سازید. این کمکی نمی کند که At the Gates نیز از برخی باگ های بسیار وحشتناک رنج می برد.

برای اعتبار بخشیدن به جایی که اعتبار وجود دارد، هنوز نکات مثبتی وجود دارد که نباید به طور کامل از آنها غافل شد. در حالی که در ابتدا کاملاً فروخته نشدم، سبک هنر آبرنگ در طول زمان واقعاً در شما رشد می کند. این بسیار تمیز است و هرگز شما را از تمرکز بر امپراطوری خود منحرف نمی کند. نقاطی وجود دارد که در آن هنر نسبتاً مقرون به صرفه به نظر می رسد، اما هرگز بد به نظر نمی رسد.

تماشای فصول پویا در حال تکامل قطعا نکته برجسته بازی است. این حس واقعی زمانی را که در آن سرمایه گذاری کرده اید را القا می کند و شاهد آمدن و رفتن سال ها هستید. در ترکیب با گیم پلی فصلی، که می تواند برنامه های شما را کاملاً از بین ببرد و باعث شود شما را با محیط های مختلف وفق دهید، این واقعا یک برداشت منحصر به فرد از این سبک است. حتی برخی از لمس‌های بسیار جالب مانند رودخانه‌هایی که روی آن یخ می‌زنند و تبدیل به مسیرهایی قابل عبور برای واحدهای شما می‌شوند، وجود دارد. چیزهای کوچک آن مانند این که دقت زیادی را نشان می دهد و در تمام آن سال های توسعه زمان صرف شده است. این است که سقوط آشکار At the Gates را به عنوان یک بازیکن بسیار خسته کننده می کند. آنها بسیاری از چیزهای کوچک را به درستی انجام دادند اما در جنبه های بازی بسیار مهم تر به طرز بدی شکست خوردند.

At the Gates می‌تواند یک 4X بسیار خوب داشته باشد، اما همانطور که همه چیز پیش می‌رود، نظارت‌های اساسی بسیار زیادی وجود دارد که نمی‌توان آن را توصیه کرد. نسخه 1.0 یک بازی استراتژیک کم رنگ است، اما با توجه به اینکه هسته بازی چقدر می تواند قوی باشد، قطعاً پتانسیل های شادابی در اعماق وجود دارد. به‌راحتی ممکن است بیش از دو سال به‌روزرسانی‌های منظم طول بکشد تا اینکه At the Gates واقعاً به پتانسیل خود برسد و برچسب قیمت را توجیه کند، اما در حال حاضر بدون یک فروش یا کاهش قیمت غیرمحتمل از من اجتناب می‌کنم.

بیشتر در مورد موضوعات: در گیتس, تمدن, جان شفر, بازی های RTS

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *