انتقال ویندوز فون 7 به HTC HD2 "10 برابر پیچیده تر از آنچه در ابتدا تصور می شد".

هیچ کس فکر نمی کرد که ویندوز فون 7 را به آن پست کند HTC HD2 آسان خواهد بود، اما در این پست Da_G، که روی آن کار کرده است، آهن لحیم کاری و دستگاه JTAG را در دست دارد، تأیید می کند که در واقع به یک چالش بزرگ تبدیل شده است.

خواندن پست فنی زیبایش بعد از استراحت:

بله، RustyGrom تقریباً آن را پوشش داده است. اولاً، آن را برای نسخه فشرده "CE" می نامند، و این به هیچ وجه اشتباه نیست. این سیستم به گونه ای طراحی شده است که تا حد امکان فشرده باشد (برای همه چیز سوئیچ های زمان ساخت وجود دارد، بنابراین می توانید تقریباً تمام اجزا را خاموش کنید تا تصویری بسیار "سبک" داشته باشید) بدیهی است که شامل درایورهای قطعاتی که وجود ندارند هدر می رود. از فضا، زیرا آنها هرگز استفاده نمی کنند. بنابراین هیچ کدام را شامل نمی شود. در بخش رایانه شخصی، BIOS با استفاده از یک رابط استاندارد، سطح پایه ای از عملکرد را فراهم می کند، بنابراین درایورهای عمومی ایجاد می شوند تا پلتفرم را به آن سطح برسانند، و از آنجا می توان درایورهای خاص فروشنده را بارگیری کرد.

اگر می خواهید یک دستگاه تعبیه شده را از نظر رایانه رومیزی قرار دهید و ویندوز 7 را روی آن بارگذاری کنید، با یک رایانه کاملاً مونتاژ شده (کارت ویدیو، مادربرد، پردازنده مرکزی، رم و غیره) شروع کنید - آن را روشن کنید. بایوس را بارگذاری می کند که سخت افزار اولیه را راه اندازی می کند و شروع به بارگذاری بقیه از هارد دیسک می کند. دستگاه تعبیه شده NAND XLDR را بارگیری می کند که فقط از خواندن/نوشتن فلش پشتیبانی می کند. سپس XLDR «EBOOT» یا «IPL» را در دستگاه‌های معمولی در رم بارگذاری می‌کند. HTC از مدل EBOOT/IPL به این صورت استفاده نمی کند (در اینجا ما از "استاندارد" حتی بیشتر فاصله می گیریم) و در عوض آن را به mARM AMSS (یک RtOS طراحی شده سفارشی که CPU مودم ARM را بارگیری و اجرا می کند) تقسیم کرده است. ) و SPL. هنگامی که AMSS SPL را در رم بارگذاری می کند و آن را اجرا می کند، SPL aARM (برنامه های ARM CPU) را مقداردهی اولیه می کند، بررسی های مختلفی انجام می دهد (آیا ما در حالت به روز رسانی هستیم؟ آیا برای به روز رسانی بقیه سیستم عامل باید یک رابط فلش ​​را در معرض دید قرار دهیم؟ ما فقط سیستم عامل را بوت می کنیم و کنار می رویم؟)

سپس در نهایت کد بسیار خاص دستگاه را پشت سر می گذارید و به کرنل/درایورهای (کمی) عمومی تر CE می روید که توسط SPL در رم کپی شده و اجرا می شوند (پارتیشن Native Kernel/XIP)

بنابراین، CE7/WP7 چقدر با آن مدل متفاوت است؟ (که مدلی است که ما اکنون در CE5.x/WM6.x داریم) - mARM AMSS یک رابط و روش اولیه متفاوت را ارائه می دهد. این بدان معناست که هر یک از درایورهای WP7 از دستگاه اهدایی که ممکن است از آن پورت کنیم، با AMSS فعلی ما کار نمی‌کند. که به نوبه خود به معنای راه‌اندازی بدون بازنویسی درایورها/هسته یا AMSS است.

بنابراین برای مقایسه آن با یک کامپیوتر رومیزی یک بار دیگر، باید یک بایوس، یک لایه انتزاعی سخت افزاری و مجموعه ای از درایورها برای هر جزء روی سیستم بنویسیم (احتمالاً پس از انجام بقیه موارد، تعداد زیادی از درایورها قابل استفاده خواهند بود. )

آیا هنوز صدایم خسته است؟ بله، بله، من هستم.

در اینجا خروجی پین JTAG است که باید متصل شوند، btw. در دو طرف مادربرد پین هایی وجود دارد که واقعاً برای من دردناک است، زیرا من در ابتدا قصد داشتم یک پورت خارجی را روی HD2 نصب کنم تا بتوانم به راحتی اتصال JTAG را با آن حفظ کنم، اما شما اساساً باید این کار را انجام دهید. کل مادربرد را حذف کنید تا یک اتصال قابل اعتماد حفظ شود، که واقعاً مانع از اجرای آن بر روی یک دستگاه زنده می شود.

البته Da_G همچنان به کار هک HTC HD2 خود ادامه می دهد (تصاویری از قسمت های داخلی دستگاه متصل به JTAG در بالا)، اما با پیشرفت اندروید در HTC HD2 تعجب می کنید (و ممکن است این توهین آمیز باشد). هنوز به ویندوز فون 7 نیاز دارید تا دستگاه های مرتبط را در 12 ماه آینده حفظ کنید؟

نظر خود را در زیر با ما در میان بگذارید.