ماموریت سیاره ای پرسفون برای یک سفر 3 ساله به پلوتو به 27 میلیارد دلار نیاز دارد.

یک مطالعه مفهومی ماموریت برای گردش به دور پلوتون و اکتشاف کمربند کویپر از طریق مأموریت سیاره‌ای Persephone آغاز شده بود که حدود 30 سال به طول می‌انجامید و به 3 میلیارد دلار نیاز داشت. دانشگاهیان ملی که بررسی دهه‌های علوم سیاره‌ای و اختربیولوژی خود را منتشر خواهند کرد (که مأموریت‌هایی را که ناسا باید برای آنها برنامه‌ریزی کند فهرست می‌کند) در حال بررسی این مقاله هستند.  

در جدول زمانی هدف خود، این مأموریت سیاره‌ای قصد دارد تا سال 2031 با موشک SLS ناسا پرتاب کند، تا سال 2032 از کنار مشتری عبور کند، تا سال 2050 از کنار اجسام کمربند کویپر (KBO) عبور کند و تا سال 2058 به پلوتو برسد. سپس، سیستم پلوتو تور تا سال 2061 آغاز خواهد شد. پس از آن، می تواند برای دیدار KBO در سال 2069 در یک ماموریت طولانی سفر کند. 

هدف این ماموریت بررسی ساختارهای داخلی پلوتون و شارون و شواهدی دال بر وجود اقیانوس زیرسطحی بر روی پلوتو است. همچنین قصد دارد به تکامل سطوح و جو در منظومه پلوتون و جمعیت KBO نگاه کند. این مدارگرد دارای 11 ابزار علمی خواهد بود.

چرا نیاز به بازگشت است

نه چندان بزرگتر از قاره آمریکا و 40 برابر دورتر از خورشید در مقایسه با زمین، بسیار آسان است که فرض کنیم پلوتو مکانی بی جان و سرد است. با این حال، محقق اصلی این مفهوم ماموریت، دکتر کارلی هاوت، به فوربس گفت که شواهدی از فعالیت در پلوتو پیدا شده است. و برای جالب‌تر کردن چیزها، مأموریت افق جدید دریافت که پلوتو از نظر زمین‌شناسی فعال است.    

داده‌های فضاپیما از افق جدید ناسا، که در سال 2015 با منظومه پلوتون مواجه شد و در سال 2019 از کنار یک KBO کلاسیک سرد عبور کرد، منجر به اکتشافات هیجان‌انگیز و در نهایت پرسش‌های بیشتری شد. تصاویر ثبت شده از طریق افق های جدید، زمین شناسی سطحی قوی و ورقه های یخی همرفتی را نشان می دهد که Sputnik Planitia (SP)، یک حوضه باستانی را پر کرده است. 

از آنجایی که یکی از توضیحات احتمالی برای تشکیل این SP نیاز به یک اقیانوس زیرسطحی دارد، این سوال مطرح شد که آیا اقیانوس زیرسطحی در پلوتو با وجود فاصله آن از خورشید وجود خواهد داشت یا خیر. تعیین چنین وجودی محرک اصلی مأموریت پرسفون است، زیرا وجود اقیانوس زیرسطحی پیامدهای اخترزیست شناسی ارزشمندی در منظومه شمسی دارد.      

بیش از 30 سال ماموریت 

افق نو در 9.5 سال به پلوتون رسید، اما پرسفون ممکن است بیش از 27 سال طول بکشد. دکتر هاوت به فوربس گفت که رسیدن به پلوتون به اندازه کافی آهسته برای مداری نیاز به یک سفر دریایی طولانی دارد. با این حال، اگر سریعتر بروید، بیشتر باید بشکنید. مورد دوم به سوخت بیشتری نیاز دارد که به معنای هزینه بیشتر است.     

حالا چرا باید به دور سیستم بچرخد؟ همانطور که تاکید شد، یکی از علامت سوال های بزرگی که این ماموریت را هدایت می کند، وجود احتمالی آب مایع روی پلوتو با وجود فاصله آن از خورشید است. به گفته دکتر هاوت، این سوال با یک پرواز به اندازه کافی قابل پاسخگویی نیست. این نیاز به یک مدار دارد. نیاز به درک امضای گرانش وجود دارد، که تنها با چرخش به دور سیستم و مشاهده نحوه حرکت آن به فضاپیما امکان پذیر است.