پروژه Natick مایکروسافت به دلیل استفاده از اقیانوس به عنوان هیت سینک مورد انتقاد قرار گرفت

چند ماه پیش مایکروسافت مرکز داده زیر آب Project Natick خود را در دریاهای اسکاتلند نصب کردند و شروع به استفاده از آن به عنوان یک مرکز داده زنده کرد و امکان سنجی پروژه را در شرایط واقعی به مدت 12 ماه مطالعه کرد.

استقرار دیتاسنترها در امتداد ساحل مزیت قابل توجهی دارد، سرعت داده. از آنجایی که بیشتر جمعیت جهان در حدود 120 مایلی ساحل زندگی می کنند، داده ها برای دسترسی به مردم ساحلی باید مسافت کمتری را طی کنند.

همچنین از سرمایش رایگان و انرژی تجدیدپذیر ارائه شده توسط محل زیر آب بهره می برد.

در کنفرانس رمزگشایی آینده، ساتیا نادلا، مدیر عامل مایکروسافت، اخیراً Project Natick را آینده مراکز داده نامیده است، به خود می بالید: "ساخت آن بسیار سریع بود، کل زنجیره تامین آن، از ابتدا تا انتها، 90 روز بود."

با این حال همه از رویکرد مایکروسافت برای خنک کننده ارزان راضی نیستند.

جورج آدام، مدیر انرژی و مهندسی SPIE بریتانیا، مزایا را تأیید کرد، اما خاطرنشان کرد: «با این حال، با توجه به نگرانی های بین المللی در مورد افزایش دمای اقیانوس ها و پیامدهای گسترده تر برای محیط زیست، استفاده از اقیانوس به عنوان تبادل گرما برای کاهش انرژی مصرفی برای خنک کردن مراکز داده را می توان به عنوان مغایر با اهداف زیست محیطی تلقی کرد.

مسئله اصلی آدم با گرم شدن اقیانوس نیست، بلکه در واقع هدر دادن گرما در اقیانوس است.

به طور بحرانی، Project Natick و ابتکارات متعدد دیگر با هدف کاهش مصرف انرژی مرتبط با مراکز داده، معمولاً گرمای تولید شده را به عنوان اتلاف در نظر می گیرند. آدامز می‌گوید: ما باید این رویکرد را تغییر دهیم، به‌ویژه زیرا مصرف انرژی جهانی مراکز داده تا سال 3 از 14 درصد فعلی به حدود 2050 درصد افزایش می‌یابد.

SPIE که در ساخت و ساز کارآمد تخصص داردs، خاطرنشان می کند: «راه حل مقابله با محصول جانبی گرما در مراکز داده محلی نهفته است، اما مراکزی که دسترسی به استفاده از گرما امکان پذیر است. با این حال، دور ریختن این سطح فزاینده گرمای اتلاف در رابطه با کاهش تغییرات آب و هوایی قابل قبول نیست.

در حالی که اعتراض SPIE احتمالاً منفعت طلبانه است، با توجه به اینکه گرمایش زمستانی مشکلی است که انرژی های تجدیدپذیر بیشترین مشکل را برای رسیدگی به آن دارد، تخلیه گرمایش سرور در اقیانوس و سپس سوزاندن سوخت فسیلی برای گرم کردن خانه ها و سایر ساختمان ها بیهوده به نظر می رسد، به ویژه زمانی که مایکروسافت انتظار دارد که ابر در چند سال آینده به طور تصاعدی رشد کند.

ایده گرم کردن خانه ها با گرمای هدر رفته سرور فقط تئوری نیست. سیستم Odense فیس بوک 6,900 خانه را گرم می کند و هزاران خانه دیگر توسط سرورهای مرکز داده در استکهلم و دیگر شهرهای اروپایی که از گرمایش منطقه ای استفاده می کنند گرم می شوند. Nerdalize سرورهای مکان در خانه های فردی فقط برای این منظور.

آیا Project Natick رویکرد اشتباهی برای پایداری دارد؟ در زیر به ما اطلاع دهید.

از طريق دیتاسنترنیوز.آسیا