نقد و بررسی: Halo Reach Remastered در انتقال خود به مجموعه Halo تنها اندکی از بین رفته است

من در مورد آخرین انتشار مجدد آهنگ قوی Halo Reach از Bungie خیلی داغ نیستم. در واقع، من 100٪ مطمئن هستم که به طور کامل با ریمستر تفسیری آن در Xbox One و PC موافق نیستم. Halo Reach Remastered به نظر بریده بریده می شود. این جدیدترین بسته الحاقی Halo: The Master Chief Collection از شکل اصلی خود حذف شده است. مجموعه مشکل‌ساز Master Chief اکنون ممکن است پوست Reach را بپوشد، اما در رگ Ed Gein است. ممکن است صورتش را بپوشد اما روحش را به ارث نبرد.

تا حدی، نیاز 343 Industries برای یکپارچه نگه داشتن هر بازی Halo تحت یک کتابخانه جمعی از شخصیت Reach گرفته شده است. این فقط گیم پلی یک بازی ویدیویی نیست که می تواند احساسی را در شما ایجاد کند: همه چیز از بارگیری صفحه نمایش گرفته تا عناصر رابط کاربری گرفته تا آرایش بصری متمایز یک عنوان ترکیب می شود تا یک بازی را منحصر به فرد جلوه دهد. یکنواختی Halo: مجموعه Master Chief Reach را به گونه‌ای خراب می‌کند که دیگر عناوین Halo را در مجموعه خراب نمی‌کند.

با باز کردن Halo: The Master Chief Collection تازه اصلاح شده - که با سیستم منوی صاف تر و خسته کننده تر به روز شده است که نسبت به قبل Halo بسیار کمتری به نظر می رسد - واقعاً به شما احساس می کند که این Reach نیست. رنگ‌های غم‌انگیز منوهای ریچ با قالب استاندارد مجموعه‌ای با تزئینات طلایی جایگزین شده‌اند.

اما در حالی که شخصیت منوهای بازی حذف و حذف می‌شوند، معامله‌ای برای یک ریمستر قوی نیست، تغییرات به خاطر یکنواختی در جاهای دیگر احساس می‌شود. سفارشی‌سازی شگفت‌انگیز زره‌های Reach در اصل آزاد بود: با استفاده از اعتباراتی که از گیم‌پلی به دست می‌آورید، می‌توانید هر زرهی را که می‌خواهید خریداری کنید و اسپارتان خود را بسازید. اکنون پشت یک پاس نبرد مبتنی بر سطح قفل شده است.

در حالی که در میان ظهور Fortnite مدرن‌تر است، سیستم پاس نبرد به اندازه باز کردن قفل‌های اعتباری اصلی Reach جذاب نیست. در نسخه اصلی، هر بازی که بازی می‌کردید، هدفتان را به دنبال چیزی بود که می‌خواهید باز کنید. بگو که می‌خواستم قفل Mjolnir Mark V را باز کنم، می‌دانستم به چند اعتبار نیاز دارم. اکنون، من در 60 سطح باز کردن قفل هستم.

خوشبختانه، Halo Reach Remastered هیچ کاری انجام نداده است که تجربه کمپین فوق العاده خود را مخدوش کند. داستان تیم نوبل همچنان یک داستان شگفت انگیز از تاریک ترین دوره Halo است و ارائه آن بهتر از همیشه است. دیگر با تصاویری تار با ارواح فراوان و دو برابر شدن عملکرد دوست داشتنی خدشه دار نمی شود، این بهترین راه برای اجرای کمپین Halo Reach است.

چند نفره از طرف دیگر کمی متفاوت است. در حالی که از تف و جلا دادن زیادی در قسمت بصری بهره می برد، از مشکلات ذاتی که هنوز از مجموعه Halo: The Master Chief به وجود می آید رنج می برد. در حالی که هیچ جا به اندازه گذشته بد نیست، جستجو برای بازی ها همچنان می تواند دردناک باشد. بارها از بازی‌هایی که در شرف شروع هستند اخراج شده‌ایم تا مجبور شویم دوباره بازی دیگری پیدا کنیم.

چرخش نقشه هنوز خراب است، که عمدتاً منجر به انواع مختلف SWAT در همان چند نقشه ad naseum می شود، اما این یک معامله شکن نیست. وقتی در یک بازی هستید، این یک تجربه عمدتاً روان است، اما هرگز انتظار نداشته باشید که واقعاً بدون مشکل باشد.

Halo: مجموعه Master Chief مجموعه همه چیزهایی را که Halo انجام می دهد تا حدودی از جذابیت Reach می کاهد. در حالی که گیم پلی بازی عمدتاً خارج از رقیق سازی سفارشی سازی زره ​​آن بهبود یافته است، هنوز از برخی از مشکلات مجموعه رنج می برد. با این حال، اگر می خواهید Reach را دوباره تجربه کنید یا فقط آن را برای اولین بار در رایانه شخصی بازی کنید، این هنوز یک بازی Halo فوق العاده است که ارزش وقت شما را دارد.