بررسی Doom Eternal: گیج کننده، جهنمی و به طرز وحشتناکی لذت بخش

بررسی Doom Eternal ما پس از اتمام کامل بازی بر روی درجه سختی Ultra Violence بازی نوشته شد. بررسی Doom Eternal ما بر روی Xbox One X انجام شد.

اگر در سال 2013 به شما می‌گفتند که این نسل شاهد بازگشت تیراندازهای اول شخص به تجربه‌های یکپارچهسازی با سیستمعامل دیوانه‌کننده خواهد بود، زیرا رنگارنگ آن‌ها رنگارنگ بود، به شما می‌گفتم که از ساختن چرند دست بردارید. رستاخیز 2016 شروع تحقق این رویا بود: بازگشت به شکل نمادین "تیراندازان بابای اول شخص" id Software همچنین بازگشت یک روش غالباً حاشیه ای برای ارائه FPS بود.

اگر فکر می کردید که بازگشت سال 2016 به UAC آلوده به شیطان، بازگشت واقعی به Doom است، چیزی شبیه Doom Eternal بازی نکرده اید. در حالی که چهار سال پیش با کمی از آنچه که این سری می‌توانست باشد دوباره مواجه شدیم – با مبارزات وحشتناک و پمپاژ فلزات سنگین – آمپر Eternal نه فقط به یازده، بلکه از آن گذشته است.

در حالی که آخرین سفر Doom Slayer قتل عام شیطان با بازگرداندن نیروی دریایی خشمگین به جهنم به پایان رسید، Eternal در عوض با مرد خشمگین مورد علاقه همه شروع می شود که با ظهور گروه شیاطین روی زمین مقابله می کند. بلافاصله شروع می شود: پس از تیراندازی پیوسته از طریق چند مسیر خطی، میدان های مبارزه باز شروع به نشان دادن چهره های مورمور خود می کنند.

اولین میدان جنگی Eternal مطمئناً کوچک‌ترین است، اما تأثیر اولیه‌ای را ایجاد می‌کند. در مقایسه با برادر بزرگ‌ترش، این بخش ابتدایی مانند لانه‌ی گور در اواسط بازی از Doom 2016 به نظر می‌رسد. امپ‌ها، سربازان زامبی و حتی یک Anachnotron برای مقابله با آن‌ها وجود دارد. برای شروع یک بازی، Eternal هیچ مشتی در اختیار ندارد و با ادامه بازی، عرصه‌های آن بزرگ‌تر، پرجمعیت‌تر و سخت‌تر می‌شوند.

این بدان معنا نیست که Doom Eternal همیشه خیلی سخت می شود. ما کل کمپین را در Ultra Violence، نسخه حالت سخت این سری بازی کردیم. همانطور که انبوهی از دشمنان شیاطین گسترش می یابد و شامل Pinkies، Mancubi، Cacodemons، Tyrants، Archvilles و غیره می شود، زرادخانه سلاح های شما در کنار آنها گسترش می یابد.

وقتی به سرعت از سطح تمرین خارج می‌شوید، نبرد Doom به نمایشی شیوا از بازی‌های خشونت‌آمیز فوق‌العاده در میان محیط‌های همگن وحشتناکی تبدیل می‌شود که طراحی پایه خود را تحت تأثیر آلودگی غیرقابل توقف جهنم قرار می‌دهند. هسته قوی سال 2016 شالوده جنگی تزلزل ناپذیری را ایجاد می کند که Eternal با شادی بر آن بنا می کند تا بهترین تیراندازی را که این نسل دیده است بسازد.

هر میدان جنگی دیگر شبیه یک رقص طراحی شده زیبا نیست. هر مبارزه بیشتر شبیه به نمایش باشکوه پارکور رزمی شکل آزاد است، زیرا شما عجله دارید تا مسیر و رویکرد خود را در کسری از ثانیه تغییر دهید. حرکات اصلی شما شامل پرش‌های دوبل، جابجایی، جابجایی تقویتی، بالا رفتن از دیوار و چرخاندن میمون‌ها به‌طور مداوم در حال اسکیت زدن در اطراف مناطق جنگی وسیع شیطانی و انفجار در برابر خطر همیشه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هر تفنگ، از تفنگ ساچمه ای گرفته تا تفنگ پلاسما تا پرتاب کننده موشک، گوشت دشمنان شما را خرد می کند. هر گلوله‌ای که به گوشت سخت شیاطین منفجر شود، تکه‌ای از هدف خود را می‌برد. در نهایت، همانطور که اهداف بزرگتر با سلامت بیشتر در کانون توجه قرار می گیرند، بدن آنها به لاشه های هولناک راه رفتن تبدیل می شود. این یک افزودنی وحشتناک و وحشیانه است که هرگز نیازی به اضافه شدن نداشت، اما مبارزه را بسیار پررنگ تر می کند.

شما مجموعه ای از ابزارهای جدید را در خارج از سلاح اصلی خود در دسترس دارید تا مطمئن شوید که مبارزه همیشه چیزی را پس می دهد. کشتن‌های شکوهمند سریع بازگشته‌اند تا در اواسط نبرد به شما پاداش سلامتی بدهند، اره برقی به عنوان راهی ضروری برای بیرون کشیدن انبوه مهمات از دشمنان شما بازگشته است. Doom Slayer همچنین مجهز به یک توپ نصب شده روی شانه است که هم نارنجک، هم آتش و هم بمب های یخی را شلیک می کند. دو مورد آخر به ترتیب زره و سلامتی به شما می دهند.

چیزهای زیادی وجود دارد که همیشه باید در ذهن خود نگه دارید و در اوایل ممکن است کمی تسلط داشته باشید، اما هنگامی که به استفاده از هر سلاح در برابر هر نوع دشمن عادت کنید، واقعاً احساس می کنید که نیرویی از طبیعت هستید که ارتش شیطان باید آن را داشته باشد. فقط از آن بترسید، آنها باید وحشت داشته باشند.

همه چیز به یک سطح نهایی ختم می شود که دقیقاً مانند یک بازی Doom است. این جهنم رها شده است: صدای مخوفی از تیراندازی، فلز، آتش و فریاد به رگبار غیرقابل توقف خشم شما دامن می زند. شما احساس قدرت می‌کنید: پس از ساعت‌ها ریپ کردن و پاره کردن بازی، می‌دانید که تا این مرحله استاد نبرد شده‌اید.

علیرغم اینکه Doom Eternal چقدر حول محور منفجر کردن هر دشمن به جمجمه های باشکوه می چرخد، این عنوانی نیست که فقط در مورد مبارزه باشد. هر سطح دارای مجموعه کوچکی از اسرار برای یافتن از زندگی اضافی گرفته تا اسباب بازی های کلکسیونی و حتی کدهای تقلب است. اگر مبارزه به اندازه کافی برای شما مفید نبود - که همینطور هم هست - کاوش مطمئناً باعث می شود که از هر منطقه ای بسیار بیشتر از آنهایی که به تازگی راه خود را با موفقیت پشت سر گذاشته اند، قدردانی کنید.

از طریق اکتشاف، می‌توانید برای بازپرداخت‌های فوری جان بیشتری کسب کنید، باتری‌های سنتینل را برای باز کردن قفل لباس‌ها، مدهای اسلحه برای باز کردن حالت‌های آتش آلت قدرتمند برای سلاح‌های خود پیدا کنید. اگر می‌خواهید Doom Slayer خود را به نیرویی غیرقابل توقف از طبیعت تبدیل کنید، می‌توانید رون‌ها، Preator Points و Sentinel Crystals را برای افزایش قابلیت‌های مبارزه خود پیدا کنید. اگر یک مورد منفی وجود داشت، Doom Eternal دارای تعداد زیادی امتیاز کلکسیونی Preator است. تعداد زیادی وجود دارد که پس از تکمیل درخت ارتقا بدون برداشتن همه آنها، مطمئناً مقداری از آنها باقی خواهد ماند.

برای کسانی که خواهان تجربه چالش برانگیزتری هستند، کاوشگران مشتاق با آتش‌بازی‌های زمان‌بندی‌شده اختیاری و دروازه‌های قاتل شدید که سطحی تقریباً آسیب‌زا از شدت ارائه می‌دهند، پاداش خواهند گرفت. همیشه چیزهای بیشتری برای بازیکنان وجود خواهد داشت که آنها را امتحان کنند. در میان همه چیز، Doom Eternal برای گیمرهایی ساخته شده است که دوست دارند پاداش دریافت کنند.

Doom Eternal بازگشت واقعی سری نمادین تیراندازی اول شخص id Software است. اگر فکر می کردید که Doom 2016 بازگشت نهایی گیم پلی کلاسیک FPS است، دوباره نگاه کنید. در مقایسه با Eternal، مبارزه هاردکور سال 2016 فقط گام های کوچک بود. این بازگشت Doom: Long Live Doom Eternal است!

اگر از بررسی Doom Eternal ما خوشتان آمد، در زیر نظر دهید. اگر بررسی Doom Eternal ما باعث شده است که بخواهید بازی را در Xbox One یا از طریق آمازون انتخاب کنید، از پیوندهای وابسته استفاده کنید. اینجا کلیک نمایید و اینجا کلیک نمایید.