بعد از یک آخر هفته استفاده از iOS، این چیزی است که من قبلاً از Windows Phone دلتنگ شده ام

همین هفته گذشته من مقاله ای در مورد ترک ویندوز در گوشی ها نوشتم زیرا - برای من شخصاً - دیگر با نیازهای من سازگار نیست. من متعجبم که در نهایت این مقاله چقدر حمایت و نفرت کمی دریافت کرد، اما اکنون اینطور نیست.

من واقعاً آیفون 6s پلاس جدیدم را دوست دارم اما هنوز کامل نیست. در واقع، من واقعاً دوست دارم برخی از ویژگی‌های معمولی ویندوز در iOS نیز در دسترس باشند. از طرف دیگر، چیزهای جدیدی وجود دارد که دیگر نمی خواهم از دست بدهم. با این حال، من مقاله ای در مورد آن نمی نویسم زیرا ممکن است برای یک وب سایت متمرکز مایکروسافت بیش از حد تحریک کننده باشد.

به هر حال، اجازه دهید با چیزهای خنثی که خود سوئیچ است شروع کنم. دریافت همه چیز از لومیا 1520 تا تلفن جدیدم بسیار آسان بود. از آنجایی که من همه چیز را در حساب مایکروسافت خود ذخیره کرده ام، به سادگی آن را در آیفون تنظیم کردم و خوب کار کردم. پس از دانلود برنامه های آفیس و OneDrive، من همچنین توانستم تمام اسناد آفیس خود را به صورت رایگان مشاهده و ویرایش کنم (هر چند باید اعتراف کنم که از نظر رابط کاربری و قابلیت استفاده، برنامه های آفیس موبایل ویندوز 10 را ترجیح می دهم) و OneDrive تمام فایل های من را آپلود می کند. بطور خودکار. تمام ایمیل های من به عنوان پیام فشار به تلفن ارسال می شود. متأسفانه، یادآوری‌ها بین iOS و Windows کار نمی‌کنند زیرا واضح است که در تقویم ذخیره نمی‌شوند. من می‌توانم از آیفون بخواهم یادآوری را در حساب مایکروسافت خود ذخیره کند، اما در رایانه قابل مشاهده نخواهد بود و در آن صورت یادآور مکان نیز نخواهد بود (یا برعکس).

اکنون، پس از یک تعطیلات آخر هفته با آیفون، من واقعاً چیزهایی را که فکر می کردم ضروری هستند، از دست می دهم. اجازه دهید با واضح‌ترین مورد شروع کنم: کاشی‌های زنده.

ممکن است کسی استدلال کند که کاشی‌های زنده واقعاً ضروری نیستند زیرا به هر حال برنامه را باز می‌کنید. این فقط تا حدی درست است. البته اگر چیز جالبی را در Live Tile ببینید، برنامه را باز می‌کنید، اما دقیقاً همین است: if... اگر من، برای مثال، عنوانی را در Live Tile اخبار MSN دیده باشم که به من علاقه مند باشد، برنامه را باز کردم. اگر یکی را دیده ام که به آن علاقه ای نداشتم، به همین سادگی آن را باز نکردم. اکنون در آیفون، من متوجه می‌شوم که برنامه‌های خبری را بسیار کمتر از ویندوزفون قدیمی‌ام باز می‌کنم، زیرا نمی‌توانم ببینم الف) آیا چیز جدیدی وجود دارد (مثلاً شمارنده‌ای از مقالات خوانده نشده) و ب) موارد جدید. البته ممکن است برخی از برنامه ها یک شمارنده روی نماد برنامه و یک ویجت برای مرکز اعلان ارائه دهند، اما من در اینجا در مورد برنامه های رسمی صحبت می کنم. در حالی که کاشی‌های زنده یکی از ویژگی‌های ضروری برنامه‌های Windows Phone هستند، در iOS رقم روی پیشخوان برنامه برای خوانده نشده استفاده می‌شود. اطلاعیه ها فقط. مقالات خوانده نشده به آن دسته تعلق ندارند و توسعه دهندگان شخص اول مطمئناً از درب پشتی استتار مقالات خبری خوانده نشده به عنوان اعلان استفاده نمی کنند تا نماد برنامه بتواند شمارنده داشته باشد. ممکن است بدیهی باشد که هنگام جابجایی به یک سیستم‌عامل دیگر، کاشی‌های زنده را از دست می‌دهید، اما این یکی از مواردی است که «فقط می‌دانید که چیزی را زمانی دوست دارید که از بین رفته باشد». می دانستم که باید چه انتظاری داشته باشم، اما نمی دانستم که کاشی های زنده چقدر عالی هستند.

دوم، دوربین. دوربین آیفون عالی است و در اولین آزمایش متوجه شدم دوربین آیفون کمی بهتر از دوربین 1520 من است. در حالی که تصاویر کیفیت بسیار مشابهی داشتند و آیفون نویز کمتری در تصاویر نور کم داشت، آیفون بهتر بود. تمرکز کار نه تنها سریع تر است، بلکه در نور کم نیز دقیق تر است. این حداقل برای عکس هایی است که با تنظیمات خودکار گوشی گرفته شده است. چون پس از آن PureView می آید و جهنم را از آیفون می زند. من واقعا گزینه انتخاب دستی پارامترهای تصویر خود را از دست دادم. من می توانم با استفاده از تنظیمات خودکار تصاویر خوبی با آیفون خود بگیرم – اما با استفاده از تنظیمات دستی می توانم با 1520 خود نتایج شگفت انگیزی دریافت کنم. مخصوصاً در نور کم، تنظیم زمان نوردهی و ISO برای گرفتن عکس‌هایی که به نظر می‌رسد با استفاده از یک دوربین گران‌قیمت و نه «فقط» یک تلفن ساخته شده‌اند، عالی بود. بیشتر از این، امکان تنظیم شدت افکت HDR یا فلاش از ویژگی های مرگبار است. در حالی که آیفون ممکن است برای برخی افراد فلاش بهتری داشته باشد (من فلاش 1520 را کمی بهتر دوست دارم، هرچند که دو رنگ نیست)، گزینه تنظیم آن پس از گرفتن عکس منجر به تصاویری با نور بسیار خوب می شود. از طرف دیگر فلاش آیفون می تواند در بعضی مواقع برای سلیقه من کمی روشن باشد که البته شما نمی توانید آن را تغییر دهید.

سوم، نمی‌دانم چرا برنامه ایمیل از اعلان‌های فشاری پشتیبانی نمی‌کند. برنامه ایمیل ها را با فشار همگام می کند، حتی می توانم وقتی ایمیلی می رسد و یک شمارنده روی نماد برنامه وجود دارد، زنگ بزند. اما چرا به نام جهنم نمی توانم در مرکز اطلاع رسانی یا در صفحه قفل اعلان داشته باشم. به طور جدی. چرا؟ این فقط احمقانه است! بیشتر از این، در حالی که به نظر من برنامه ایمیل بومی به طور کلی کاملا مناسب است، عدم امکان پیوند یا حذف حساب های ایمیل می تواند ناامید کننده باشد. *نفس عمیق می کشد*

آخرین اما نه کم اهمیت، من دوست ندارم که رویدادهای تقویم آینده را در صفحه قفل نمی بینم. من می‌توانم ویجت را به مرکز اعلان اضافه کنم و می‌توانم ببینم چه چیزی در آینده پیش می‌آید همراه با یک مرور کلی از روز که آن را پایین می‌آورم، اما نمی‌توانم فقط به صفحه قفل نگاه کنم و ببینم که قرار ملاقات مهمی در پیش دارم. اساساً همین امر در مورد کورتانا/سیری نیز صدق می کند. به نظر می رسد دستیارهای صوتی در آلمان بسیار شبیه به هم هستند، اما نمای کلی اخبار کورتانا، به عنوان مثال اینکه تیم مورد علاقه شما در مسابقه گذشته چقدر خوب عمل کرده است، در iOS وجود ندارد. خوشبختانه شما می توانید آن را از طریق برنامه ها جبران کنید.

اینها چیزهایی هستند که دلم برایشان تنگ شده است. بدیهی است که این همه ترجیحات شخصی است و برخی افراد دیگر چیزهای دیگری را پیدا می کنند که دوست ندارند. با این حال، من واقعا متعجب هستم که چگونه، از یک جهت، iOS و ویندوز فون هستند.

به طور جدی فکر نمی‌کنم که پستی در مورد آنچه در iOS در مقایسه با Windows Phone/Windows Mobile بیشتر دوست دارم، ایده خوبی باشد، اما اگر کسی از شما سؤالی دارید، می‌توانید بپرسید. بخش نظرات متعلق به شماست!