Ανασκόπηση: Το Luigi's Mansion 3 είναι γεμάτο καρδιά, χαρακτήρα και μη περιπετειώδες gameplay

Τα κινούμενα σχέδια αιχμής και το ικανοποιητικό γραμμικό παιχνίδι κάνουν το Luigi's Mansion 3 μια απόλυτη απόλαυση για Nintendo Switch ιδιοκτήτες παρά τις γκάφες του παιχνιδιού.

Είναι άδικο να κολλάμε τον Λουίτζι ως τον μωρό της οικογένειας του Mario. Ενώ είναι ξεκάθαρο ότι ο εύσωμος πράσινος υδραυλικός δεν είναι τόσο θαρραλέος όσο ο αδερφός του που φοράει κόκκινα μπουντρούμια, ο Λουίτζι πιέζει συνεχώς πάνω και πέρα ​​για να σώσει τους φίλους του.

Ταξιδεύοντας σε ένα ξενοδοχείο στην ύπαιθρο για μικρές διακοπές, ο Luigi και ο έμπιστος σκύλος φάντασμά του Polterpup περίμεναν πιθανώς ένα σχετικά ξέγνοιαστο διάλειμμα. Δυστυχώς για τη συμμορία, που αποτελείται από τον Mario, τον Peach και τρεις Φρύνους, αυτό δεν ισχύει. Ο King Boo επέστρεψε, οι φίλοι του Luigi έχουν αιχμαλωτιστεί και ο υδραυλικός πρέπει να τους σώσει.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Λουίτζι είναι τρομοκρατημένος. Μόλις τα πράγματα γίνονται σωστά τρομακτικά, ο αδερφός Mario συνεχώς χοροπηδά, ουρλιάζει, τρέμει και τρέμει. Ανοίγοντας μια γκαρνταρόμπα και σας πηδήξει ένα jack-in-the-box θα οδηγήσει σε ένα υπέροχο κινούμενο σχέδιο κινουμένων σχεδίων άλμα στον αέρα, όλα τα άκρα τεντωμένα σε ένα αστέρι.

Η φοβισμένη περσόνα του Luigi είναι σταθερή σε όλο το Luigi's Mansion 3. Αν και δεν είναι πολλές από τις φρικιαστικές συναντήσεις του παιχνιδιού που είναι πραγματικά τρομακτικές – εκτός από την τάση να σας κάνουν να πηδάτε από καιρό σε καιρό – ο Luigi απέχει πολύ από το να είναι λάτρης των νυχτερινών δραστηριοτήτων. Για εμάς, τον παίκτη, αυτά τα γεγονότα είναι πραγματικά αστεία, για τον Λουίτζι, λοιπόν, είναι φοβισμένος μέχρι θανάτου.

Όμως, παρά το γεγονός ότι αυτή είναι η τρίτη καταχώριση στη σειρά του Luigi, σχεδόν κάθε κατάσταση εδώ είναι απολαυστική και όσες χάνουν το σημάδι καταλήγουν να είναι τουλάχιστον αστείες. Ενώ ένα συγκεκριμένο επίπεδο με αποχέτευση είναι μακράν το χειρότερο τμήμα του παιχνιδιού, βοηθά τουλάχιστον το ξεκαρδιστικό θέαμα του Luigi να κυλάει μέσα από τις βρώμικες σήραγγες σε ένα λαμπερό κίτρινο λαστιχένιο δαχτυλίδι.

Αντί για την ελκυστικότητα της Metroidvania της αρχικής εκδρομής του Luigi στο GameCube, αυτή η τρίτη καταχώριση είναι πολύ πιο βελτιωμένη. Η μετακίνηση στους διαφορετικούς ορόφους του στοιχειωμένου ξενοδοχείου ωθεί τον παίκτη σε έναν απλοϊκό αλλά ικανοποιητικό κύκλο παιχνιδιού σχεδόν σταθερής ικανοποίησης. Θα μπείτε σε έναν όροφο, θα φτάσετε στο boss event συμπληρώνοντας παζλ και φαντάσματα που ρουφούν και χτυπούν στην πορεία, θα πολεμήσετε το αφεντικό και θα πάρετε το επόμενο κουμπί για έναν νέο όροφο.

Το Luigi's Mansion 3 μόλις και μετά βίας κινείται εκτός αυτής της δομής παιχνιδιού. Υπάρχει ο περιστασιακός mini-boss που ανακατεύει τα πράγματα, αλλά ποτέ κάτι πραγματικά εφευρετικό. Είναι δομικά υγιές και χωρίς περιπέτεια: αν θέλατε κάτι μοναδικό και εφευρετικό με μηχανική ή δομική έννοια, τότε η πιο πρόσφατη έξοδος του Luigi θα φαίνεται τόσο γραφική όσο οι περισσότερες άλλες καθαρές εμπειρίες βιντεοπαιχνιδιών.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι οι βρόχοι του παρέχουν ελάχιστη εξέλιξη κατά τη διάρκεια του χρόνου λειτουργίας του – είτε θα ρουφήξετε κάτι, είτε θα φωτίσετε τον φακό σας, θα χρησιμοποιήσετε ένα έμβολο ή το ζελέ-κλώνο Gooigi για να λύσετε κάθε γρίφο – όλα έχουν σχεδιαστεί γύρω από αυτό.

Για παράδειγμα: κάθε όροφος στο στοιχειωμένο ξενοδοχείο στην αρχή φαίνεται βασικός στο αρχιτεκτονικό του μακιγιάζ, αλλά τα χρόνια έκαναν το ξενοδοχείο να ερειπωθεί μόλις κοιτάξετε τριγύρω τις πολλές υπέροχες προσθήκες του. Τα μυστικά είναι παντού: τρύπες στους τοίχους μπορεί να οδηγήσουν σε μυστικά γεμάτα χρυσό, κρυμμένους πολύτιμους λίθους και πολλά άλλα. Στην πραγματικότητα δεν προσθέτουν τίποτα – ο χρυσός εντός του παιχνιδιού είναι ελάχιστα χρήσιμος εκτός από την αγορά ιχνηλατών για να πιάσετε πιο ισχυρά φαντάσματα Boo – αλλά η εύρεση τους σε κάθε γωνιά είναι πολύ ικανοποιητική.

Μέχρι το τέλος της περιπέτειάς σας, ο Λουίτζι μπορεί να μην είχε ξεπεράσει τη δειλή προσωπικότητά του, αλλά δεν πειράζει. Πότε το καστ του Mario απέκτησε ποτέ αληθινή ανάπτυξη χαρακτήρων? Αλλά είναι αδύνατο να μην έχεις απολαύσει τον χρόνο σου με τον Λουίτζι. Κάθε αφεντικό είναι απολαυστικό: από τη σκηνοθεσία μιας ταινίας Kaiju με έναν σκηνοθέτη φάντασμα μέχρι την καταπολέμηση ενός κακού κηπουρού, είναι ένα διαρκές θέαμα. Θα γλιτώσεις τη μέρα και θα διασκεδάσεις κάνοντας το. Το Luigi's Mansion 3 είναι μια απόλυτη απόλαυση, ακόμα κι αν είναι αρκετά βασικό.