İnceleme: Vampyr - Ürpertici sonuçlar

Okuma zamanı simgesi 5 dk. okuman

Takvim simgesi Yayınlandı Haziran 8, 2018

yayınlandı Haziran 8, 2018

Okuyucular MSpoweruser'ı desteklemeye yardımcı olur. Bağlantılarımız aracılığıyla satın alırsanız komisyon alabiliriz.

Geliştiriciler sıklıkla, karakterlerin eşit derecede derin olduğu, tamamen gerçekleştirilmiş ve ete kemiğe bürünmüş dünyalar sunarlar, ancak nihai ürünler genellikle sığ kalır, bu perdeye tam olarak uymaz. Vampyr farklıdır, Life is Strange'i yaratan stüdyonun bu olduğu düşünülürse sürpriz olmamalı. Bu oyun duyurulduğundan beri gözüm üzerindeydi ve yaptığım için mutluyum. Performans sorunları bir yana, yarattığı pis, gotik atmosfer benzersizdir ve karakterleri, kullanılıp atılan diyalog satırlarına sahip rastgele NPC'lerden daha fazlasıdır.

İspanyol gribi Londra'nın nüfusunu azaltırken, şehir tamamen başka bir tehditle uğraşıyor, bu bilim ve doğaüstü arasındaki boşluğu dolduruyor. Vampyr, Dr. Jonathan Reid'in kanla kaplı bir sokakta uyanmasıyla başlar, ancak onun artık bir zamanlar olduğu insan değil, yaşayan bir kabusta olduğunu keşfeder. Yeni keşfettiği kan susuzluğuyla boğuşarak, kendisini vampire dönüştüren canavarı bulmak için yolculuğa çıkar. Bu yolculuk onu tüm Londra'ya götürür ve eylemleriniz şehrin ne kadar kaosa sürüklendiğini belirleyecektir.

Vampyr ile ilgili en büyük şikayetim, açıkçası tatmin edici olmayan ve korkmaya başladığım bir aktivite olan dövüşü. Kuşkusuz ilk başta yanlış değerlendirdim ve ilk korkum birkaç saat sonra hoşgörüye dönüştü. Vampyr'e başladığımda düşündüğüm kadar kötü değil ama yine de eğlenceli değil.

Silahlarınızı yükseltmek için bir sistem var, ancak bu sistem ona yalnızca derinlik görüntüsü veriyor. Vampyr'de savaş, sizi öldürmeye çalışan bir grup düşmana palanızı (veya hangi silahı kuşanmış olursanız olun) sallamaktan ibarettir. Bunun kulağa indirgeyici geldiğinin ve neredeyse her oyunda yakın dövüşe uygulanabileceğinin farkındayım, ancak hepsi bu kadar. Evet, Jonathan'ın güçlerini biraz çeşitlilik katmak için yükseltebilirsiniz, bu bir düşman yakın muharebe saldırılarına karşı dirençli olduğunda faydalıdır, ancak masum vatandaşlara zarar vermemek için ahlakınıza bağlı kalırsanız, kendinizi son derece güçsüz bulacaksınız, özellikle de daha yüksek seviyeli yaratıklara karşı. Ve atış mekaniği sadece berbat, düzgün nişan almanın hiçbir yolu yok.

Savaşı en azından biraz daha az hayal kırıklığı yaratan şey, daha iyi bir gizli sistemin uygulanması olurdu. Olduğu gibi, gerçekten bir tane yok. Shadow Veil adlı bir gücün kilidini açabilir ve Jonathan'ın kısa bir süre için gölgelerde kaybolmasını ve düşmanları beklenmedik bir şekilde geçmesini sağlayabilirsiniz, ancak kendi doğal yeteneğinizi kullanarak insanları gizlice geçmenize izin veren hiçbir şey yoktur. Çömelemez, düşmanların dikkatini dağıtacak eşyaları fırlatamaz, köşelere yaslanamaz veya nesnelerin üzerine tırmanamazsınız. Bunlar iyi bir oyun için gereksinimler değil, ancak Vampyr onlarsız eksik hissediyordu.

Dövüşmediğinizde çevrenizi araştıracak ve diğer karakterleri sorgulayacaksınız. Bu dedektif yönü, Dontnod'un daha fazla yararlanmasını dilediğim bir şey. Her bölgede, diğer karakterler arasındaki kendi karşılıklı ilişkileriyle konuşabileceğiniz bir dizi adlandırılmış NPC vardır. Oyunculara yapacak bir şeyler vermekten başka bir amacı olmayan koleksiyonları olan bazı oyunların aksine, Vampyr sizi çevrenizi aramaya teşvik ediyor çünkü bulduklarınız size belirli karakterlerle diyalog seçeneklerini açan, yan görevleri ilerleten ve bir bölgenin genel sağlığını etkileyen ipuçları verebilir. . Tüm bunların gerçekleşme şekli ve eylemlerinizin şehirde nasıl bir dalgalanma etkisi olduğu, hiçbir şey ifade etmeyen NPC'lerle dolu başka bir boş kabuk değil, daha canlı hissettiriyor. Kararlarınızın sonuçları vardır ve bazen bir can almak aslında en iyisi olabilir.

Uzman tavsiyesi: Ertesi geceye kadar bir yatakta dinlenecekseniz, bunu yapmaya kesinlikle hazır olduğunuzdan emin olun çünkü bölgenin yarısının yorgun ve sağlıksız hissederek uyanabilirsiniz. Tecrübe konuşuyor. Bu hastalık tedavilerini elinizin altında bulundurun!

Vampyr'i Xbox One X'te oynadım ve birkaç teknik sorunla karşılaştım. Kare hızı bazen düşüyor ve takılıyor, ancak bunu sık sık yaşamadım ve genellikle kamerayı hızlı hareket ettirirken oluyordu. Karşılaştığım kare hızı düşüşlerinin hiçbiri hiçbir şekilde korkunç değildi. Vampyr'in uzun yükleme ekranları, özellikle belirli bölümlerde tekrar tekrar ölürseniz can sıkıcı hale geldi. Bu teknik bir vitrin değil, aynı zamanda tamamen böceklerden de ibaret değil.

Oyunun çalıştığından çok nasıl göründüğüyle ilgileniyorsanız, bu da grafiksel bir vitrin değildir. Karakter modelleri, güzel detaylı yüzlerden çok az doku detayına sahip olanlara kadar değişebilir, bu da onlardan ışık tam olarak parladığında neredeyse plastik gibi görünmelerini sağlar. Çevreye gelince, Londra salgın sırasında tüm köhne görkemiyle titizlikle yeniden yaratılıyor. İstediğim kadar keşfedilecek çok fazla iç mekan yok, ama zevkli olan var. Görünüşe göre cansız bir evin veya kapalı bir morgun odalarını keşfetmeyi dört gözle bekliyordum.

Vampyr, bazıları tarafından “anlık bir kült klasiği” olarak selamlandı ve ben de aynı fikirdeyim. Sorunlarına rağmen, yardım edemediğiniz ama aşık olabileceğiniz karanlık bir çekiciliği var. Nüfusa terör salma veya onu toplumsal çöküşün eşiğinden kurtarma özgürlüğüne sahipsiniz. Bu özgürlük ve Vampyr'in RPG unsurlarına nasıl eğildiği, parladığı yer. Savaş, biraz angarya olsa bile başarılı, bu yüzden bunu aşabilirseniz, unutulmaz bir deneyim için anlatısını ve oynanışını güzelce bir araya getiren bir oyunu oynarken bulacaksınız.