İnceleme: Sunless Skies tüm yıl boyunca oynayacağınız en iyi yazılı oyundur

PC'de İncelendi

Yakıt, malzeme ve mürettebat açısından tehlikeli derecede düşük olmama rağmen, Albion'daki yolculuğum konusunda hala iyimser hissediyorum. Şu anda, birçok seyahatim boyunca aldığım bazı kargoları ve bir yolcuyu teslim ediyorum. Çoğunun aksine, sadece deneyim için bu Viktorya dönemi uzay vizyonunun uçsuz bucaksız manzaralarını keşfediyorum. Zengin olmaya çalışmıyorum, uzaylı Londra'nın büyük-kötü kasabı olmaya çalışmıyorum: Hikayeler için seyahat ediyorum.

Çığlık atan ve büyük çatırdayan enerji topları fırlatan canavarlarla çarpıştım; Mürettebat üyelerimi oyun haritasının sınırları dışında var olan tanrılara kurban ettim; Çok adam yedim. The Reach'in yozlaşmış uzay bahçelerine ilk yolculuğumda, elimdeki her şeyi keşfetmek istedim. Şimdi, tekrar girmeye cesaret edemediğim alanlar var. Hikayeler için seyahat ederken, bazılarının anlatılmaması daha iyi.

Tüm hayatımı coşkulu bir gezgin olarak ilan etmek ne yazık ki beni Viktorya dönemi kapitalizminin klasik krizinden kurtarmıyor. Küçük buharlı trenimde büyük bir ekip barındırıldığında, basit bir şairin bile zaman zaman nakit paraya ihtiyacı olur. Daha öncesinden yola çıkarak, tek yapmam gereken onu değerli bir güvenli bölgeye, büyük bir limana geri döndürmek. O zaman trenime yanaşabileceğim, seyahatlerime dair hikayeler yazabileceğim ve umarım aç kalmamak için birkaç malzeme toplayabileceğim. Sonuçta, eğer acıkırsam, ekibim güveç tenceresine girer.

Hayattaki her şeyde olduğu gibi, planlarım pek de istediğim gibi gitmiyor. Oldukça yakınlaşıyorum, ama aptallığım sağduyudan önce geliyor. Bir köşeyi dönerken, yüksek oktanlı bir çatışma görüyorum. İkiye karşı bir? Bu adil değil! Pekala, şimdi bire karşı üç! Gemimin inanılmaz derecede düşük canlılığına rağmen, ben de katıldım.

Yaklaşmakta olan silah seslerinin etrafında yavaşça dönerek, bana doğru fırlatıldıkları kadar hızlı bir şekilde atışlara karşılık verdim. Bir atış bana yaklaştığında, sağa kaçmaya gidiyorum ama trenimin sıcaklığı çok yüksek. Sadece motora çok fazla yük bindirdiğim için hasar almakla kalmıyorum, aynı zamanda ikinci bir atış kafama çarpıyor. Gövdem mahvoldu ve uzayın soğuk girintileri cesedimi evinden dışarı çekiyor.

Bu küçük yolculuk boyunca, çok daha olumlu bir sonuçla sonuçlanacak birçok başka yol izleyebilirdim. Belki, kavgaya katılmaya karar vermeseydim, kenar mahallelerde dönüp bundan tamamen kaçınabilirdim. Muazzam bir şekilde, gemimi onarmak için erzak, yakıt ve hatta belki hurdaları yağmalama olasılığı, geri çevrilemeyecek kadar cezbediciydi. Benden daha akıllı bir adam olurdu.

Bu sadece Sunless Skies'ın doğasıdır. Bu, kendin için yaptığın bir yolculuk. Tüm yolculuğunuzu, yolcuları ihtiyaç duydukları her yere götüren bir uzay taksi şoförü olarak büyüleyici eterik manzaraları içinde geçirebilirsiniz. Kaynakları mayınlayabilir, canınızın istediği kadar öldürebilir, bir gazeteci olabilirsiniz - bunu neden yapmak isteyebileceğinizi bile bile. Sınırsız olasılık yok, her şey önceden yazılmış, ancak seçebileceğiniz o kadar çok seçenek var ki, kendinizi asla içerik açlığı çekmeyeceksiniz.

Failbetter Games geliştiricisinin bu kadar ayrıntılı ve sürükleyici bir deneyim yaratması küçük bir başarı değil. Zamanınızın çoğu, Fallen London'ın güzel ama tehlikeli yerlerini dolaşarak bile harcanmayabilir, bunun yerine iyi yazılmış lezzet metinlerinin konuşmalarında gezinebilirsiniz. Oyunlarda en iyi yazılmış deneyimlerden biridir ve okumayı yeniden eğlenceli hale getirir. The Elder Scrolls III: Morrowind'in NPC'lerinin bitmek bilmeyen saçmalıklarını okumaktan zevk alsam da yorucu bir deneyim olabilir. Sunless size tam olarak ne söyleyeceğini ve tam olarak ne zaman söyleyeceğini bilir. Oyunun muhteşem anlarının çoğu, önsezi ve rahatsız edici ile tamamen komik arasında değişebilir. Treninizin etrafında bir köpeği kovalayabilirsiniz - bu da ölümünüze neden olabilir - ya da zamanınızı gerçek Şeytan'la sohbet ederek geçirebilirsiniz. Sunless Skies'da bir şey varsa, o da çeşitliliktir.

Keşfetmek için yüzlerce saat harcayabileceğiniz bir oyun olarak, Skies şaşırtıcı bir şekilde zamanınızı kabul ediyor. Öldüğünde kaybetmezsin her şey – daha zor, roguelike Legacy modunda bile. Daha önce sahip olduğunuzdan daha azıyla başlayacaksınız, hikayelerin yeniden tamamlanması gerekecek, ancak hemen sıfıra ayarlanmıyorsunuz. Merhametli Sefer, ölümün sonuçları konusunda daha da az katıdır ve çok fazla ilerleme kaybetmeden hain alanların tadını çıkarmanıza izin verir.

Her şeyin ötesinde, Sunless Skies eşsiz bir deneyim. Selefi Sunless Seas'e benzer olabilir, ancak tamamen kendi başına bir oyundur. Kontrol etmek son derece pürüzsüz hissettiriyor ve daha yetişkin bir Pratchett romanı gibi okunuyor, ancak edebi gücün sığır keki seviyelerine kadar uzanıyor. Henüz oyunla umduğum kadar çok zaman geçirmeme rağmen, tuhaf, harika ve endişe dolu dünyasının her köşesinden kalite fışkırıyor.