İnceleme: Marvel vs. Capcom: Sonsuz — Capcom yine yapıyor!

Marvel vs. Capcom: Sonsuz geçmişte birkaç kez karşılaşmış iki sevgili evren arasında bir geçiş olma şansına sahiptir. Ancak bu sefer, Infinity Stones, Infinite'i serideki diğer girişlerden farklı olarak yapıyor. Uygulanan değişikliklerden bazıları önceki oyunlardan bir adım geriye gidiyor, ancak diğer mekanikler yalnızca çekiciliğini artırıyor.

Hikaye modu gerçek bir öğretici olmadan başladı (oyunun yetersiz bulduğum kendi eğitim modu olmasına rağmen), bu nedenle oyuncular bir kombo umuduyla X'i ezmeye bırakılabilir. Erken kazanmanın ne kadar kolay olduğu düşünüldüğünde, bu oyuna yeni başlayanlar için erişilebilir. Çok fazla zorluk getirmeyen, ancak sonunda daha zorlu düşmanlara, hatta belirli noktalarda müttefiklere karşı savaşan Ultron Drone homurdanma dalgalarıyla savaşarak başlarsınız. Sonsuzluk Taşlarının savaşa dahil edilmesi büyük bir katkı olsa da, aslında onları hikayenin çok ilerisine kadar kullanamazsınız. Dövüşün kendisi, her karakterin kendi stilini ve yeteneklerini masaya getirmesiyle sağlamdır. En büyük şikayetim, arama parametrelerini genişlettikten sonra bile çevrimiçi bir eşleşme bulmanın zor olmasıdır.

Bu, sinematik bir hikaye moduna sahip ilk Marvel vs. Capcom oyunudur ve ciddiye alınmaması gerekse de, birden fazla franchise'daki olası müttefikler arasında eğlenceli olasılık senaryoları sergilemeyi başarır. Mega Man X'in Captain America'nın kalkanını attığını veya Rocket Raccoon'un Dante'nin tabancalarını kullandığını sık sık görme fırsatınız olmuyor. Sigma ve Ultron, Sonsuzluk Taşlarını toplamak ve organik varlıkları sentetik hayata dönüştürmek için bir ittifak kurarken, iki gerçekliğini bir araya getirirken, kahramanlarımız kalan Sonsuzluk Taşlarını toplayarak onları durdurma görevine başlar. Ne yazık ki, yol boyunca birkaç darbeye çarptılar, büyük bir rakibe güvenmeye zorlandılar ve Ultron Sigma'nın esaretinde bir üyeyi kaybettiler. Dediğim gibi, kısmen farklı evrenlerden bu kadar çok karakterle dolu absürtlüğünden dolayı ustaca, zorlayıcı bir anlatı değil, ama olduğu gibi zevk almak güzel; fanservice, bazen hedefi kaçırsa bile.

Marvel vs. Capcom: Infinite, Gamora ve Captain Marvel gibi birkaç yeni kahramanın ilk kez ortaya çıkışına işaret ederken, diğerlerinden de belirgin şekilde yoksundur. X-Men karakterlerinin hiçbiri Infinite'de değil, serinin tarihi göz önüne alındığında şaşırtıcı bir karar. X-Men vs. Street Fighter franchise'ı başlattı, bu yüzden onların yokluğu bir küçümseme gibi geliyor. Yine de, kadro birkaç farklı diziden karakterlerden oluşuyor ve oyuncuların mutlu olması gereken çok çeşitli var.

Oyuncular, Marvel ve Capcom: Infinite'in serinin geri kalanından ne kadar farklı göründüğünü fark edecekler ve bu tam olarak iyi bir şey değil. Geliştiricinin niyetine rağmen, gerçekçi ve çizgi filmvari, abartılı özellikleri karışık başarı ile harmanlamaya çalışan karakter modelleriyle grafikler zayıf görünüyor. Capcom'un Infinite'i yeni bir yöne itmeye çalıştığı için saygı duyuyorum, işe yaramadı.

Sağlam bir 60FPS hedefleyen Marvel vs. Capcom: Infinite bunu çoğu zaman Xbox One'da başarır. Maçların veya ara sahnelerin ortasında kare hızı düşüşleriyle ilgili bir sorunla karşılaşmadım, ancak oyun, elemeler sırasında fark edilir şekilde biraz dalgalanıyor. Bu, bir dereceye kadar yavaş hareket efektini simüle eder, ancak her zaman pürüzsüz değildir.

Marvel vs. Capcom: Infinite'in aldığı bazı yanlış adımlara rağmen, seride hala güçlü bir giriş. Grafikleriyle hayal kırıklığına uğratıyor, ancak renkli karakter kadrosu ve güçlü dövüşü ne olursa olsun parlıyor. Bir dövüş oyunu arıyorsanız, kesinlikle daha iyileri var, ancak Marvel vs. Capcom hayranları bu deneyimden memnun olmalı.

7.5/10

Xbox One