İnceleme: Call of Duty: Modern Warfare, politik güçlendirmeleri ve buggy modlarının dışında harika bir oyun.

Yırtıcı iş uygulamalarını ve asi kahraman nişancı benzeri yetenekleri neredeyse tamamen terk eden Infinity Ward, Call of Duty: Modern Warfare'de nihayet oyunlarına geri döndü. Bir CoD oyunu bu kadar iyi olmayalı uzun zaman oldu.

 

Infinity Ward'ın yıllık Call of Duty serisindeki son iki girişiyle, hayaletler ve sonsuz Savaş, franchise'ın her zamanki kalite çıtasının çok gerisinde kalan stüdyoyu en yeni çabalarıyla tüm hızıyla geri görmek heyecan verici. Orijinal 2006 Modern Warfare'in hem kendi serisini hem de türünü nasıl canlandırdığı gibi, bu 2019 alt serisi yeniden başlatması da benzer şekilde etkiliyor.

Geçen yılki iyi ama eksik Black Ops 4'ün aksine, bu yılki teklif eski Call of Duty gibi geliyor. Hemen tanıdık geliyor: modern ortam, Spec Ops'un yeniden tanıtımı, yedi saatlik bir kampanya. Franchise'ın eskiden olduğu her şey geri döndü! Battle Royale atıldı; Call of Duty: Mobile'ın geçen yılki Blackout'u dahil etmesi bu kaybı telafi edecek.

Burada sahip olduğumuz şey, kenarları sızdırmaz hale getiren ve menteşeleri yumuşatan yeterli akım-gen tükürme ve cila ile olsa da, basit bir Call of Duty oyunudur. 2006'dan 2011'e kadar bir CoD oyunu oynadıysanız, burada tam olarak ne bekleyeceğinizi bileceksiniz. Yaz tatilinden sonra eve gitmek gibi geliyor, sadece gizemli bir gremlin evinize girdi ve mobilyalarınızı hafifçe yeniden düzenledi. Oh, ve o iğrenç boya işini düzelttiler!

Neyse ki, efendiyi övün, Modern Warfare'in mod üçlüsü, oyuncuların içine batması için ton olarak samimiyetsiz seçenekler genişliğine rağmen keyifli bir seçenek sunuyor. Kampanya ile başlayacağız.

Modern Harp Seferi:

 

Yeniden gerçek kalpli bir Call of Duty oyunu görmek ilginç. Bilimkurgu aletlerine ve nanobot katliamı dalgalarına ihtiyaç duymadan modern dünyaya geri dönen Infinity Ward, yalnızca patlamalardan ibaret olmayan bir anlatıyı dikkatle hazırladı, ahbap”kesinlikle platonik” ilişkiler ve korkunç derecede kötü karikatür kötüleri. Yine de bunların hiçbirinden kesinlikle çekinmiyor.

İlk olarak Kaptan Price ile birlikte 3. Dünya Savaşı'nı önlemede etkileyici görünen (ve harika bir duygu!) dördüncü bir hamle olarak başlayan gerçek anlatısının kapsamı çok daha küçük ve aynı zamanda çok daha içten. Modern Warfare'in kampanyası, nükleer bombaları veya benzerlerini durdurmak için dünyayı dolaşan bir macera yerine, çoğunlukla kurgusal Urkistan ülkesinin ve direniş liderleri Farah ve Hadir'in kurtuluşuna odaklanıyor.

Başka karakterler de var: kampanyanın çoğu, oynanabilir kahramanlar Kyle Garrick ve CIA operatörü Alex arasında geçiş yapmanızı sağlayacak. Tanıdık Kaptan Fiyatının dışındaki her karakter, kısa öykülerinde gerçek bir büyüme yaşar. Canlandırıcı: Modern Warfare, savaşı ve etkilerini korkunç bir gerçeklik olarak tasvir etmek arasındaki çizgiyi tam olarak nerede çizeceğini ve serinin badassery hayranlığını ne zaman ifade edebileceğini bilmiyor.

Bu, kafa karıştırıcı bir mesaja yol açar: Bir an, köylerine yabancı bir saldırıya tanık olan bir çocuk olarak oynuyorsunuz, sonra, tarihi kendi anlatı amaçları için bilerek yeniden şekillendirilmiş, gerçek hayattaki bir yerde düşmanları keskin nişancı haline getiriyorsunuz.. Savaş trajedilerini önemsemeli miyiz yoksa onları kendi liyakatimize göre mi güçlendirmeliyiz? Infinity Ward pek emin değil.

Kafa karıştırıcı ve aşağılayıcı siyasi dolambaçlılığının dışında, Infinity Ward çok iyi bir atış deneyimi yarattı. Burada çeşitlilik var: duygusal gizli bölümler, uzun biçimli taktik gece yayınları ve geleneksel set-parça aksiyon seviyelerinin tümü, asla sıkıcı hissettirmeyen bir kampanya için bir araya geliyor. Özelliği eksiksiz ve oldukça iyi tempolu. Black Ops'tan bu yana ilk kez bir CoD anlatısı ve karakterlerini önemsedim.

Çok katmanlı:

2007'deki Call of Duty 4'ten bu yana seri, oyunculara müşterilere en az bir yıl boyunca yirmi dakikalık dopamin hücumu sunabilecek eğlenceli bir çok oyunculu mod sağlamaya giderek daha fazla odaklandı.

Bu yılki teklif güçlü, ancak mükemmel değil. Çeşitli modlara ayrılan Modern Warfare, teknik olarak oyuncuların etrafta koşuşturması için 18 harita içerir. Bu haritaların çoğu, kendi mekanik tasarımları için daha iyi oluşturulmuş modlara bölünürken, yalnızca TDM'ye bağlı kalan veya herkes için ücretsiz olan oyuncular, oyun içinde mevcut olan her haritayı görmezsiniz.

Bu, tüm bu haritaların kusursuz bir şekilde tasarlandığını söylemek değildir. Yeni tasarlanan haritaların çoğu, yetersiz üç şeritli tasarımdan minnetle kaçınsa da, CoD'nin geleneksel savaş alanlarını tasarlama biçimine bağlı olanlar ne yazık ki cilasız. Özellikle Fırat Köprüsü, basit üç şeritli yapısını özenle cilalanmış bir savaş alanına dahil etmekte başarısız oluyor. Bir köprü üzerinde ortalanmış iki üç şeritli tarafla, her oyunda bir takımın dönüm noktasını aldığını ve düşman ekibi ortaya çıkar çıkmaz keskin nişancı attığını görür.

Bununla başlık nihayet çapraz oyun işlevselliğinin harikalarına teslim oldu, daha çok takım tabanlı taktik modlardan hoşlananlar umarız boş lobilerle geride kalmazlar. Bu, doğru yapılan çapraz oyunun sağlam bir örneğidir: Activision'ın hizmeti aracılığıyla oyunları yönlendiren özel sunucularla, çapraz oyun işlevselliğinden yararlanan oyuncular, hızlı bağlanan ve çok nadiren başarısız olan kusursuz oyunları bekleyebilirler.

Bu yılki Call of Duty'nin açık ara en iyi özelliği, oyuncuların satın aldıkları oyundan keyif almalarını sağlamasıdır. Silah kilidini açma, eklentiler, silah görünümleri ve oyuncu görünümleri, yırtıcı yağma kutularının veya ek mikro dönüşümlerin arkasına gizlenmez. Lansman sonrası bir savaş geçişi duyurulsa da, CoD'nin uygun bir video oyununa dönüşü yenileniyor. Yeni kilit açmaları denemek için oyun ortasında teçhizatlarını hızla yeniden tasarlayabilen oyuncularla, Modern Warfare sonunda silah kilidini doğru bir şekilde aldı. Onları zaten yaptıktan sonra on yıl aldı.

Özel Harekat:

Kampanyadan sonra yer alan Modern Warfare'in Spec Ops modu, hayal kırıklığı yaratacak şekilde en bitmemiş halidir. Dört uzun biçimli PvE dört oyunculu kooperatif görevi sunan Spec Ops, ilk başta oyuna harika bir katkı gibi görünüyor.

Bununla birlikte, ek bileşenin tamamen dağılması ve böceklerden oluşan bir karmaşaya dönüşmesi uzun sürmez. Pek çok kullanıcı şu anda sürekli çökmelerden muzdarip olduğu için, ilk etapta moda bile girebilirsiniz.

Tecrübelerimize göre, Spec Ops, yalnızca teknik eksiklikleri nedeniyle sağlam bir deneyim sağlayamıyor. Modun ilk seviyesindeki ilk denememizde sadece bir maçta, silahımızı ateşleyemeden, silah değiştiremeden, eşyalarla etkileşime geçemeden ve modun sunduğu çeşitli gadget'ları kullanamadan ortaya çıktık.

Yazık: Bu moddaki görevlerin çoğu, CoD'nin sunduğu en iyi şeylerden uzak olsa da, oynanamaz bir karmaşaya zorlanmadıklarında eğlencelidir. Bu oyunun kusursuz atış mekaniği ve gerçekten zor görevlerle birleşen yoğun çatışmalarla, Spec Ops harika bir eklenti olmalı. Bunun yerine, harika bir plan.

Sonuç:

Call of Duty: Modern Warfare, karışık sonuçlara rağmen bir CoD hayranının isteyebileceği her şeyi sağlamaya çalışır. Gerçek olayların siyasi olarak karışması özellikle aşağılayıcı olsa da, kampanyası serinin şimdiye kadar ürettiği en iyi yedi saatlik deneyimdir. Çoğunlukla cilalı bir dizi haritaya ve iğrenç yağma kutuları veya mikro dönüşümlerden arınmış bir silah kilit açma sistemine sahip sağlam bir çok oyunculu mod ile birleştiğinde harika bir başlık olmalıdır. Ne yazık ki, Spec Ops bozuldu ve oyunu yarıda bıraktı.