İnceleme: Aces of the Luftwaffe, düşman kalıplarına karşı pek bir şey yapmıyor

Xbox One'da incelendi

Aces of the Luftwaffe – Squadron'u oynamak için oturduğumda tanıdık ifadeyi fark ettim, “Aşağıdaki kişiler ve olaylar hayal ürünüdür. Yaşayan veya ölü, gerçek olaylara veya gerçek kişilere herhangi bir benzerlik tamamen tesadüfidir”. Dünya Savaşı'nın onları vurması kulağa ilgi çekici geliyordu, ancak bir UFO ve uçan bir trenle it dalaşı yaparken birinin bu oyunu tarihsel olarak doğru bir deneyimle karıştıracağına inanmak zor. Ancak, oyuna tamamen bir nişancı olarak bakıldığında, HandyGames' Aces basit ve eğlenceli bir eski tarz kaydırmalı nişancı oyunudur.

Mekanik olarak, olmasını beklediğiniz her şeydir: yok etmeniz için sıraya giren, sağlığınızı korumak için çok sayıda düşman mermisinden kaçan düşman gemisi orduları ve ateş gücünüzü normal mermilerden birkaç ateş etmeye kadar artırmak için düzenli güçlendirmeler. yolunuza çıkan her şeyi yok eden dönen lazerler. Görevden göreve hızlanırken, düşmanlarınızı vurup bombalarken canlandırıcı bir zaman olabilir, ancak her zaman burada olan garip bir tutarsızlık var: her şey çok yavaş.

Oyundaki her düşman, herhangi bir modern nişancı oyununda kaçması en kolay hareket ve mermi desenleriyle uzun savaş alanında hareket eder. Oyun yeterince yavaşlatılmamışsa, takımın her üyesi – Mark Taylor, John King, Melissa Monroe ve Steve Davis – her görev sırasında yavaşlamanızı ve uçuş düzeninizi değiştirmenizi gerektiren tuhaf rahatsızlıklardan muzdariptir. Taylor, mümkün olduğunca yavaş hareket etmenizi gerektiren bir zehir etkisinden muzdarip. King, Almanları görünce öfke nöbetine girer ve sizden ondan ve düşman ateşinden kaçınmanızı ister. Monroe irtifa değiştirirken (bir pilotun yükseklikten korkabileceğini kim bilebilirdi ki) yükseklik korkusu yaşar ve kısa bir süreliğine ortadan kaybolmasını gerektirir. Sonunda, Davis'in rahatsızlığı, direksiyonda uyuyakaldığını ve uyanana kadar onu korumanızı talep ettiğini görüyor. Bu handikaplar her seviyede hoş bir çeşitlilik katabilir, ancak nihayetinde bu oyun tarzından beklediğiniz hızlı tempolu atışların önüne geçerler.

Her bölüm beş seviyeye ayrılmıştır ve beşinci seviye, eksantrik bir Alman pilot ve onların savaş makineleriyle eğlenceli ve biraz daha zorlu bir patron dövüşünde sona ermektedir. Birincil amaç her şeyi görünürde çekmek olsa da, oyun size geri dönüştürülmüş ve tekrarlayan yan görevler vererek oyunu biraz sıkıcı hale getiriyor. Bu yan görevler arasında denizde mahsur kalan hayatta kalanları kurtarmak, kara kuvvetlerine ikmal sandıkları bırakmak veya güçlendirilmiş balonları yok etmek yer alıyor. Bu yan görevler tamamen göz ardı edilebilir, ancak yükseltmeler için beceri puanları elde etmede ödüllerinizi en üst düzeye çıkararak tamamlamanız için sizi ödüllendirirler.

Beceri ağacı, kilidini açtığınız yeteneklere dayalı olarak oyuna önemli bir stratejik stil sağlar. Seviye atlayarak beceri puanları kazanırsınız ve bu puanlar daha sonra her bir pilotun hareket hızını, atış hızını ve verilen hasarı iyileştirmek için kullanılabilir. Ek olarak, bu puanlar, gerekli duruma bağlı olarak özel yeteneklerin kilidini açmak için kullanılabilir. Daha savunmacı olmanız gerekiyorsa, Monroe'nun mekanik yeteneği uçağın sağlığının bir kısmını onarır. Öte yandan, ekrandaki her şeyi yok etmek istiyorsanız, bomba kullanarak tüm düşman uçaklarına hasar veren aktif bir yeteneğin kilidini açabilirsiniz. Sistemin basit, stratejik doğasına rağmen, oyun bu becerilerin kilidini açmayı garanti edecek pek bir zorluk sunmuyor.

Her bir seviye ayrıca keşfedilmeyi bekleyen ekstra bir beceri noktasına sahiptir. Ancak, bu noktaların nasıl keşfedileceğine dair net bir göstergesi veya ipucu yoktur. Bu puanları elde etmede (veya patron dövüşlerinden rastgele ödüller olarak aldığınız yeni uçakları bulmada) hala şansım olmadan seviyeleri birkaç kez tekrar oynadığımda hayal kırıklığım artacaktı. Ek olarak, oyun yüksek puanınızı takip ederek ödüllerinizi en üst düzeye çıkarmak ve önceki yüksek puanınızı geçmek için görevleri tekrar oynamanıza izin verir.

Bu bir konsol portu olabilir, ancak Aces of the Luftwaffe – Squadron açıkça özünde bir akıllı telefon oyunudur. Arka planı minimalist, kontroller basit ve karakter ve gemi tasarımları basit. Ancak seslendirme oyundaki en büyük hayal kırıklığı. Oyuncu kadrosu tamamen seslendirilmiş olsa da, aynı zamanda bir oyunda duyduğum en kötü oyunculuk vakalarından biri. Açıkça Alman aksanı, sevimsiz diyalogları ve korkunç bir teslimatla acı verecek kadar komik olmayan şakaları olan Amerikalı pilotlar.

Luftwaffe'nin asları eğlenceli ve basit bir yandan kaydırmalı hava nişancı oyunudur. Tanıdık mekanikler oyunun en güçlü özelliğidir, ancak şüpheli tasarım seçenekleri, seslendirme ve meydan okuma eksikliği, türde umut verici ama kusurlu bir oyun yapıyor.