Microsoft proponuje ukryć podwodne kryjówki Azure jako żywe rafy koralowe

Pewnego dnia, po tym, jak AI oczyściły powierzchnię za pomocą masowego uderzenia nuklearnego, będą potrzebować bezpiecznego miejsca, do którego mogą się wycofać, dopóki pożary nie wygasną.

Tym miejscem mogą być zanurzone centra danych Microsoft, zasilane ogniwami paliwowymi i ruchem oceanu, połączone podwodnymi kablami światłowodowymi w sieci przybrzeżnej, co pozwala na ich masową produkcję i umieszczanie w pobliżu skupisk ludności na wybrzeżu.

Znaliśmy Projekt Natick od lutego zeszłego roku, a teraz niektóre nowe zgłoszenia patentowe ujawniły więcej o urządzeniach szalonych naukowców podobnych do Nemo.

W patentach naukowiec Microsoft proponuje ukrywanie centra danych jako sztuczne rafy, pisząc:

Przykłady ujawnienia dotyczą centrum danych sztucznej rafy. Centrum danych skonfigurowane do działania podczas zanurzenia w wodzie zostało zaprojektowane tak, aby zawierało elementy strukturalne i inne funkcje, które aktywnie promują życie morskie i przyciągają wzrost mieszkańców rafy. W znaczeniu tutaj użytym aktywna promocja życia może obejmować, bez ograniczeń, aktywne zachowania centrum danych, takie jak na przykład dostarczanie ciepła lub rozpraszanie składników odżywczych w otaczającym środowisku. Ponadto aktywna promocja życia może obejmować, bez ograniczeń, projektowanie centrum danych i decyzje strukturalne, które prowadzą na przykład do zachęcającej struktury lub elementów do kolonizacji życia morskiego. Ponieważ centrum danych sztucznej rafy emituje niewielką lub żadną różnicę ciepła w otaczającym środowisku, zapewniony jest naturalny wzrost zróżnicowanego życia raf. Ponadto, dzięki stabilności strukturalnej i warunkom środowiskowym zapewnianym przez centrum danych, aktywnie promowany jest zróżnicowany i szybki wzrost mieszkańców rafy.

Oczywiście nawet eskortowanie komputerów w pąklich może nie zapewnić pełnej ochrony przed żyjącymi ludźmi, a Microsoft proponuje w osobnym patencie, że centra danych zanurzone w głębokiej wodzie powinny zatem zawierać system wykrywania włamań.

Ponieważ centra danych mogą zawierać duże ilości cennych danych, są narażone na włamania. Zanurzone lub podmorskie centra danych mogą być przedmiotem wtargnięć ze strony niepożądanych zjawisk naturalnych lub spowodowanych przez człowieka, w szczególności nurków, łodzi podwodnych, pojazdów typu ROV, wyszkolonych ssaków morskich, urządzeń przechwytujących lub innych ukrytych prób uzyskania dostępu do centrum danych.

Pokrótce, przykłady ujawnienia przedstawiają centrum danych skonfigurowane do działania podczas zanurzenia w wodzie. Centrum danych zawiera co najmniej jeden fizycznie odseparowany moduł. Centrum danych obejmuje również system wykrywania włamań, który ma jeden lub więcej modułów wykrywania włamań.

Inny aspekt ujawnienia dotyczy sposobu wykrywania wtargnięcia do centrum danych zanurzonego w wodzie. Sposób obejmuje odbieranie danych z wielu czujników. Sposób obejmuje również przetwarzanie danych otrzymanych z wielu czujników w celu zidentyfikowania anomalii sugerującej zmianę środowiska. Ponadto sposób obejmuje inicjowanie wyszukiwania jednostki odpowiedzialnej za anomalię i identyfikowanie jednostki przy użyciu wielu czujników i zewnętrznej bazy danych.

Jeszcze inny aspekt ujawnienia dotyczy sposobu wykonywania działań ochronnych po wykryciu wtargnięcia do centrum danych zanurzonego w wodzie. Metoda obejmuje ostrzeganie o operacjach sieciowych, rozgłaszanie ostrzeżeń do otaczającego środowiska i wstrzymywanie ruchu sieciowego. Ponadto centrum danych przejdzie w tryb failover do kopii z replikacją geograficzną centrum danych. Metoda obejmuje również uniedostępnianie wszystkich danych w centrum danych i uniemożliwienie dostępu do wszystkich danych lokalnych.

Oczywiście nie ma wzmianki o aktywnej obronie, takiej jak lasery czy zabójcze roboty.

Microsoft mogły oczywiście zostać już przejęte przez SI, co wyjaśniałoby nikczemne plany. Reszta z nas ma nadzieję, że John Connor potrafi dobrze pływać.

Dowiedz się więcej o Projekt Natick poniżej: