Review: Devil May Cry 5 is een terugkeer naar hardcore hack-and-slash-fans waar ze naar hebben gehunkerd

Beoordeeld op Xbox One X

Ik denk dat het meer dan veilig is om te zeggen dat Capcom zijn plaats als een van 's werelds grootste game-ontwikkelaars terug opeist. Terwijl het eens zo grote bedrijf een onmiskenbare stilte zag tijdens de tweede helft van de vorige generatie, heeft Capcom hard teruggeduwd om hun plaats terug te krijgen. Met de recente releases van Monster Hunter World, Resident Evil 2 en nu Devil May Cry 5, kan Capcom opnieuw worden gebrandmerkt als de koning van videogames.

Net als de eerder genoemde Monster Hunter en Resident Evil, is Devil May Cry 5 een echte voortzetting van wat zijn franchise geweldig maakte. Het is een evolutie van de kernconcepten van de serie - in dit geval kun je een hardcore, op vaardigheden gebaseerde hack-and-slash-gameplay verwachten met een intrigerend verhaal. Voor degenen die hebben gespeeld Ninja Theory's DMC: Devil May Cry, dit is niet zo, maar het is veel beter. Dit is geen DMC, het is Devil May Cry - dit is een echte hack-and-slash. In dit spel is Dante strak, stijlvol, sexy en zachtaardig. Hij is geen zeurderige, "edgy" tiener.

Voor hardcore fans van de serie die zich zorgen maakten over de invloed van DMC: Devil May Cry, hoeven ze zich geen zorgen te maken. Dit is Devil May Cry zoals het hoort en het is bijna niet te geloven dat we het in onze handen hebben. Met de terugkeer van de personages Nero en Dante, naast nieuwkomer V, is er een duizelingwekkend aantal speelstijlen om te leren en aan te passen. Naarmate je nieuwe bewegingen ontgrendelt met behulp van rode bollen, krijg je toegang tot een veel grotere reeks intense en stijlvolle manieren om je vijanden aan te vallen. Leren hoe je die bewegingen met anderen kunt combineren, is echter het echte vlees en de aardappelen van de ervaring.

DMC 4 speelt zich af na de gebeurtenissen van Devil May Cry 5 en geeft het trio van grunge-boy-bandleden de opdracht om een ​​krachtige demon genaamd Urizen neer te halen. Vanaf het begin heeft hij zich al bewezen als de dodelijkste vijand die de cast van de serie ooit heeft ontmoet. Een afschuwelijke vereniging van botten, ingewanden en tentakels, Urizen weigert zelfs maar voor de machtige demonenjagers te staan. Hij zit bovenop een troon, hand op zijn gezicht, terwijl hij van ver aanvalt. Tijdens terugkerende gevechten zul je getuige zijn van zijn ware kracht.

Verrassend genoeg begint Devil May Cry, ondanks het verenigen van een krachtige cast, met een verschrikkelijke nederlaag. Nero en V worden gedwongen zich terug te trekken terwijl de oude personages Dante, Lady en Trish binnen vast komen te zitten met de wrede Urizen. Het is een koude opening, maar een die leidt tot een van de beste hack-and-slash-games die je ooit zult spelen.

Onmiddellijk in de rol van Nero geduwd, duurt het maar een paar minuten voordat je de actie van DMC 5 ervaart. Nero's moveset blijft trouw aan zijn oorspronkelijke DMC 4-uiterlijk en is bekend, maar ook versterkt. Zijn core-moveset draait om het gebruik van drie mechanica: EXCEED, Snatch en Devil Breakers.

EXCEED is iets ingewikkelder dan de andere twee. Nero's zwaard, Red Queen, kan worden opgevoerd als een motorgaspedaal om meer schade aan te richten. Je kunt opladen buiten het vechten om je aanvallen zo krachtig mogelijk te maken of je kunt opladen terwijl je vecht. Als je op de EXCEED-knop drukt terwijl je een vijand aanvalt, krijg je één tik op je EXCEED-meter. Snatch is eenvoudig en duidelijk: door tegelijkertijd op RB en B te drukken, worden kleinere vijanden naar je toe gebracht of jou naar grotere. Het is een belangrijk onderdeel van het verlengen van je combo's om die zoete SSS-stijlrangschikking te krijgen.

Devil Breakers zijn nieuw voor Devil May Cry. Na het verliezen van zijn Devil Bringer-arm, heeft Nero's vriend Nico een serie mechanische handen ontworpen om "demonen te schoppen". Van de tijdverslindende Ragtime tot de draaiende messen van Helter Skelter, er is een groot aantal verschillende duivelsbrekers die je tijdens je reis kunt bevestigen (en laten exploderen).

Natuurlijk, met de terugkeer van pure Devil May Cry komt de echte terugkeer van serie-hoofdpersoon Dante. Hij is een niet te stoppen monster in deze aflevering. Door zijn basisbewegingen te combineren met de nieuwe twee-mode Balrog, de motor Cavaliere, de tri-mode Cerberus en enkele geheime wapens, heeft Dante meer opties dan ooit tevoren. Zijn nu standaard stijlwisseling keert ook terug om nog meer opties te bieden om te vechten. Hij is een geweldig personage om te spelen, een personage dat je altijd een krachtig gevoel geeft.

Derde op de lijst van speelbare personages is de nieuwkomer: V. Als een veel zwakker personage, valt V niet met dezelfde gratie en complexiteit aan als Dante en Nero. In plaats daarvan valt V van ver aan en roept hij demonen op om zijn vuile werk voor hem te doen. Hij is het minst interessante personage van de drie, hoewel hij het meest uniek is. Sterker nog, als je eenmaal in de groef van zijn aanvalsstijl komt, worden gevechten vrij eenvoudig in vergelijking met andere. In tegenstelling tot Dante en Nero mist V echter dat viscerale gevoel dat de gevechten van de serie altijd hebben bereikt.

Gelukkig is V een van de interessantere personages in DMC 5. Het is misschien nogal transparant om te weten wat zijn relatie is met de slechterik en zijn motivaties, maar zijn karakterisering is nog steeds fantastisch. Fans van eerdere DMC-games zullen precies kunnen vertellen waar het verhaal heen gaat, maar het is nog steeds een van de leukere verhalen in de serie.

DMC 5 is van begin tot eind een opmerkelijk fris aanvoelend vervolg. Personages voelen zich meer gegrond in de realiteit met natuurlijk klinkende gesprekken. Niet meer: ​​"Ik had degene moeten zijn om je donkere ziel mee te vullen" liiiiiiiight!”. De meeste gesprekken hier zijn goed geschreven. Ze zijn gespannen als dat nodig is, ze kunnen echt hilarisch zijn. Het is nog steeds cheesy, zoals het zou moeten zijn, maar het is een duidelijke stap vooruit ten opzichte van enkele van de meer ongemakkelijke interacties in eerdere inzendingen.

Het leveldesign is niet zo sterk als sommige andere titels in de serie. Er is genoeg te ontdekken om meer lichtbollen, permanente power-ups en geheime wapens te vinden, maar het voelt niet zo interessant als sommige van de platformtaken die we eerder hebben gezien. Naast een beetje visuele herhaling later, is er veel te wensen over. Met uitsluiting van de serie Bloody Palace-modus bij de lancering, zul je minachting moeten hebben om deze 20 levels steeds opnieuw te spelen gedurende minstens een maand.

Zonder al te veel te verklappen, deze DMC is wat DMC-fans willen. Hoewel het niet zo groot is als eerdere games, voelt het opmerkelijk hoger in zijn productiewaarden. Bazen en vijanden zijn allemaal geanimeerd met minuscule details om emotie en, nog belangrijker, aanvalspatronen te tonen. Vooral sommige bazen zijn zo'n ontzagwekkend schouwspel dat ze zeker jarenlang niet zullen worden vergeten.

Devil May Cry 5 is de echte opvolger van de naam van de serie. Het is een goede voortzetting in verhaal, gameplay en stijl. Voor wie op zoek is naar een hardcore hack-and-slash met inventieve nieuwe wapens, geweldige eindbazen en fantastische personages, is dit de game die je nodig hebt. Hoewel het teleurstellend is dat het zo lang duurde om hier terug te komen, is DMC V het wachten meer dan waard.