Review: Code Vein blinkt uit in maatwerk, maar struikelt overal elders

Code Vein kan niet helemaal tippen aan de gestroomlijnde gevechten en lijdende verhalen van Souls, maar stijlvolle actie en prachtige anime-visuals geven het een voorsprong.

Hoewel Souls-achtige makers From Software misschien niet meer in de Ashened-wereld van Dark Souls ploeteren, heeft dat andere titels er niet van weerhouden om de ruimte te vullen. Van de Surge naar Nioh en nu naar Bandai Namco's code Vein, zal er altijd iets zijn om het Souls-vormige gat in de harten van fans te vullen.

Deze nieuwste poging staat zeker in schril contrast met de Europese stijlen van de middeleeuwse make-up van Souls. Bandai's vampierthema schreeuwt niet echt uniekheid als je de overweldigende anime-omgevingen doorkruist, maar het voelt wel fris aan. Het kan nog steeds proberen om het overweldigende gevoel van verval na te bootsen dat From Software zo moeiteloos perfectioneert, maar de wereld van Vein is meer vol generiek en raspende herhaling dan zelfs de slechtste officiële Souls-game.

Dat betekent niet dat er gedurende het hele lange en enigszins boeiende verhaal van de game geen gevoel van verbetering is. Voor degenen die gewoon een verhaal willen doorlopen, is Code Vein gelukkig minder cryptisch dan de trendsetter waarop het is gebaseerd. Personages duiken regelmatig op en je zult er behoorlijk wat over te weten komen. Hoewel veel van de vrouwelijke personages zeker niet goed gekleed zijn voor gevechten of de algemene woestenij, is bewezen dat ze meer zijn dan alleen maar eye-candy door middel van dialoog.

Het meest ongelukkige is dat de wereld van Code Vein verre van interessant is. Hoewel de achtergrondkennis genoeg intriges bevat om je bezig te houden, is het alleen door de geringe karaktersterkte dat het clichéverhaal niet uit middelmatigheid valt. Met dialogen die repetitieve modewoorden voortbrengen, zoals een Roald Dahl-heks die wratten ontkiemt, zullen handen meer langs gezichten glijden dan ogen aan het scherm worden geplakt.

Op zijn minst biedt fantastische personageaanpassing een ervaring waarmee elke speler echt een unieke avatar kan creëren. Een fantastische rijkdom aan verschillende opties gecombineerd met een uniek lagensysteem zorgt ervoor dat coole, gekke, Eldritch en gekke ontwerpen kunnen bestaan ​​in de serieuzere wereld van het spel. De mogelijkheid om het ontwerp van je personage op elk moment te verwisselen voor een volledig nieuw ontwerp, helpt om je ontwerp fris te houden. Het is duidelijk dat de ontwikkelaars trots zijn op het maatwerk en dat zouden ze ook moeten zijn.

Gevechten, hoewel diep gebrekkig, zorgen ook voor een hoge mate van vrijheid. Klassen bestaan ​​niet, maar klasse-achtige attributen worden toegekend door het gebruik van bloedcodes die vervolgens de vaardigheden beïnvloeden die je naast verschillende statistieken kunt gebruiken. Hoewel de klasse-beperkte statistieken je in eerste instantie zullen beletten om bepaalde wapens met bepaalde klassen te gebruiken, stellen late-game levels je in staat om effectiever te mixen en matchen.

Het tweaken en maken van je personage is boeiend en bevredigend: van alles wat deze vampiertitel goed doet, is er niets dat meer krijgt dan de vrijheid van de speler. Het is verfrissend: hoewel gevechten saai en slopend zijn en het ontwerp van het level grotendeels oninteressant is buiten de esthetiek, is de wetenschap dat ik altijd nieuwe dingen kan proberen een ervaring die veel games niet kunnen bereiken.

Buiten de avond verdient Code Vein het om door te gaan. Terwijl deze originele inzending zich een weg baant door zijn meanderende grotten met een edgy stap, vereisen de scherpe hoeken wel verfijning. Als Vein het goed genoeg doet om een ​​vervolg toe te kennen, zou dat zeer op prijs worden gesteld: een grotere visie en meer bedreven gevechten zouden een boeiendere ervaring opleveren.

Zoals het er nu uitziet, is de in de volksmond bekende Anime Souls van Bandai Namco niet precies de titel die we hadden verwacht. Het is losser in focus en gevoel; het weet wat het is, maar het kan zich niet binden. Aanpassing van het hoogste niveau en intrigerende personages helpen de raspende herhaling te compenseren, maar het kan geen schijn van kans houden voor de serie die het nastreeft.