Opvouwbare telefoons zijn best cool, het zijn nog steeds converteerbare telefoons

De eerste telefoons waren klein. Dan groot en breed. Dan dun en lang. Daarna werden ze gekerfd. Vanaf volgend jaar zullen ze in allerlei vormen en maten buigen en buigen. Flexibele displays zijn een nieuwe technologie die een nieuwe vormfactor voor opvouwbare telefoons mogelijk maakt. FlexPai introduceerde het eerste werkende prototype, het gerucht gaat dat Microsoft eraan werkt flexibele Andromeda al jarenEn nu Samsung en Google zijn op de trend gesprongen. Google werkt eraan om Android flexibeler te maken, zodat het zich kan aanpassen aan telefoons die tussen modi schakelen. Het bedrijf heeft al veel van het werk gedaan met ChromeOS- en Android-apps die nu worden gebruikt voor weergave in willekeurige vensterformaten en plaatsingen. Samsung van zijn kant werkt aan hardware, momenteel bekend als de Samsung Galaxy Flex. Het zal waarschijnlijk de eerste mainstream opvouwbare telefoon zijn, en het zal de eerste test zijn van de technologie 'in het echte leven'.

Opvouwbare telefoons als concept zijn een opwindende conceptuele technologie. In theorie kunnen mensen hun smartphones gebruiken als tablets, of hun tablets gebruiken als smartphones, of hun grote smartphones opvouwen tot compactere telefoons, zodat ze gemakkelijker in een tas kunnen worden opgeborgen. Als concept zijn ze onmiskenbaar cool. Maar technologie moet meer zijn dan heel cool. Het moet ook nuttig en praktisch zijn.

In de kern zijn opvouwbare telefoons gewoon een multimodaal apparaat. Met andere woorden, het zijn convertibles. Aan de ene kant hebben we converteerbare pc's zoals de Surface Pro, aan de andere kant hebben we een stroom van converteerbare telefoons gehad zoals de Lumia 950 XL en Samsung Galaxy-telefoons met Dex ingeschakeld.

Laten we het hebben over converteerbare pc's. Convertibles komen het dichtst in de buurt van Foldables die we nu hebben. Ze bestaan ​​de helft van de tijd als laptops of tablets. De andere helft kan worden omgedraaid of losgemaakt om tabletten te worden. Microsoft, Apple en Google bieden allemaal convertibles in een of andere vorm aan. De Surface Pro 3 kan worden gecrediteerd met het legitimeren van de categorie, net als Apple's iPad Pro in veel mindere mate. Converteerbare apparaten blijven het enige groeiende segment van pc's, maar zijn nog steeds relatief niche. Ze bestaan ​​al heel lang, maar ze hebben de markt niet echt in vuur en vlam gezet. "De oprit van cabrio's en afneembare onderdelen is meer kruipen dan rennen", gaf Li . toenn Huang, onderzoeksdirecteur Devices & Displays bij IDC, eerder dit jaar.

Voor multimodale telefoons, hoewel niet hetzelfde als opvouwbare of converteerbare telefoons, is het conceptuele idee hetzelfde. Je hebt een telefoon - een apparaat dat je altijd bij je hebt - en je gaat het gebruiken om een ​​ander groter scherm te vervangen. Microsoft had dit met Continuüm op Windows 10 Mobile, Samsung had dit met Dex. Deze zijn niet zo populair geworden als telefoonfabrikanten hadden gewild. Er zijn geen cijfers, maar ik zie niemand smeken om dex- of continuum-ondersteuning, behalve dat een enkele journalist het eens uitprobeert. Misschien is de reden hiervoor iets dat ik zou beschouwen als doelcompatibiliteit. Of je nu een tablet en een laptop gebruikt, een gebruiker heeft vaak hetzelfde doel. Ze willen draagbare apparaten met een groot scherm die productiviteits- en entertainmenttaken aankunnen. Voor de telefoon willen ze een klein afgeschermd draagbaar apparaat dat een krachtpatser is voor berichten, entertainment en camera's, met potentieel voor productiviteit (denk aan het typen van lange documenten of het maken van powerpoints) in een mum van tijd. Afgezien daarvan is voor veel mensen een telefoon hun primaire computerapparaat, terwijl een tablet of zelfs een laptop strikt optioneel is.

Hoe je het ook bekijkt, een tablet die ook dienst doet als telefoon, is een begeleidend apparaat dat zich in de huid van een primair apparaat verbergt.

“Als het open is, is het een tablet die een ervaring op een groot scherm biedt. In gesloten toestand is het een telefoon die netjes in je broekzak past,” zei Justin Denison, Samsung's SVP bij Wired magazine (die dieper ingaat op hoeveel van een technische prestatie opvouwbare telefoons zijn).

Het is best cool dat je je telefoon kunt uitrekken tot een tablet, maar willen gebruikers noodzakelijkerwijs het vormfactorcompromis dat convertibles inherent hebben? Natuurkunde vereist een grotere dikte en gewicht als starter. De levensduur van de batterij zal waarschijnlijk ook een probleem zijn - althans voor de eerste generatie.

Dat gezegd hebbende, is het mogelijk dat we dit volledig vanuit de verkeerde hoek benaderen. Opvouwbare apparaten hoeven telefoons of tablets niet in één opzicht te vervangen. Misschien kunnen ze een andere klasse apparaten zijn die onze conventionele ideeën over wat draagbare computers in zakformaat zijn, omzeilt. Misschien is het zelfs verkeerd om zelfs maar in die hokjes te denken. Misschien onthullen zich met de lancering van opvouwbare apparaten nieuwe gebruiksscenario's. Misschien is dat veel te veel misschien en misschien als het gaat om apparaten die je meer dan een mille opleveren.

Het punt hiervan is niet om over het idee van opvouwbare telefoons te rotzooien. Vaak, alleen omdat een technologie nieuw en cool is, is het de moeite waard om te overwegen dat opvouwbare apparaten misschien nooit echt van de grond komen op mobiel. Net als andere nichetechnologieën, zoals zwevende of 3D-aanraking, 3D-tv's, Google Glass enz., kan de technologie erachter nieuwe soorten gadgets aandrijven. Tot die tijd blijft het concept van een opvouwbaar best wel gaaf. Eens kijken of het een botsing met de werkelijkheid overleeft.