نقد و بررسی Resident Evil 3: اولین اشتباه کپکام در چند سال اخیر

نیش عفونی رزیدنت اویل این بار بسیار کمتر کشنده است. فقط یک سال بعد بازسازی خارق العاده بازی Resident Evil 2 ما را به راهروهای با طراحی پیچیده ایستگاه پلیس RPD برد و کپکام دسری خوشمزه را به غذای اصلی سال 2019 تحویل داد. در واقع، دسر فقط یک بسته بیسکویت گوارشی است و در مقایسه با شام کاملاً پخته شده سال گذشته، کمی کهنه هستند.

اگر بخواهم بازسازی 2020 Resident Evil 3 را به یک عبارت ساده سنجاق کنم، آن را «بازسازی هالیوودی» PSOne اصلی آن می نامم. اگرچه به بدی یک شوت به ضرب گاس ون سنت نیست، اما از یک عزیز برایان دی پالما فاصله زیادی دارد. در واقع، بیشتر شبیه فیلم هایی مانند کینگ کونگ پیتر جکسون است: زرق و برق دار، پر اکشن، کارگردانی خوب، اما بسیار خسته کننده تر.

این بدان معنا نیست که کپکام به طور انبوه منابع منبع را به یک دایره طویل بسیار طولانی از آنچه طرفداران نسخه اصلی را به خاطر می‌آورند، گسترش داده است، اگرچه گاهی اوقات آن را دوست دارد. در عوض، Resident Evil 3 مورد بررسی قرار گرفته، خرد شده و با اندام هایی که فکر می کنند باید وجود داشته باشند، پر شده است، اما نباید باشند.

[shunno-quote]ناامیدکننده ترین مقدار محتوای برش است که رزیدنت اویل 3 ظاهراً آن را فراموش کرده است.[/shunno-quote]

به اندازه کافی خوب شروع می شود. بازی در نقش شخصیت جیل ولنتاین که در خیابان‌های عریض یک شهر راکون عفونی لایروبی می‌کند، اولین برداشت را ایجاد می‌کند، اما متفاوت است. در حالی که Resi 2 نقشه و رویدادهایی را که قبلاً تحسین شده بود و طرفداران آن را می‌پسندند، انتخاب کرد و آنها را به خاطره‌ای نادرست از آنچه قبلاً بودند، هرچند بهتر، بازگرداند، Resi 3 در عوض طرح‌بندی‌های کاملاً جدیدی را نمایش می‌دهد که واقعی‌تر، اما همچنین ابتدایی‌تر و بی‌ثبات‌تر هستند.

با وجود جلوه های بصری واقعی، هیچ حس هیبتی خارج از مقیاس بزرگ بازی وجود ندارد. خیابان‌های دو لاین پراکنده ممکن است دارای خرابه‌های شعله‌ور خودرو باشند تا مسیرهای باریک‌تری برای زامبی‌ها ایجاد کنند، اما به راحتی می‌توان آنها را در اسباب‌بازی‌های مورد علاقه جدید بازی قرار داد: بشکه‌های انفجاری و تله‌های الکتریکی. همراه با یک جاخالی رول که به راحتی اجرا می شود و رزیدنت اویل 3 به سرعت خود را به عنوان خواهر پر اکشن 2 می شناسد، اما مکانیک اکشن آن به نظر می رسد که جالب نیست و به راحتی قابل بهره برداری است. آیا به سال 1997 برگشتیم؟

Resi 3 بیشتر از من عاشق Resi 2 حملات محیطی است.

این یک موازی جالب با نسخه اصلی است. با وجود داشتن تنها دو بازی Resident Evil از آغاز این نسل، بازسازی Resi 3 نسبتاً مشتق شده است و در عین حال از آنچه که بازی اصلی را به یاد ماندنی می‌کرد بسیار دور است. شما شروع به کاوش در Racoon City خواهید کرد تا جایی که سطح فاضلاب بدون الهام با دشمنان یک ضربه ای جایگزین آن شود. شما شروع به کاوش در ایستگاه پلیس آخرین بازی خواهید کرد، اما مانند اکثر نسخه‌های بازسازی شده، این بازی کوتاه است.

برای کسانی که به طور مبهم Resident Evil 3: Nemesis را به یاد می آورند، احتمالاً از خود می پرسند که چگونه بازی جدید آنتاگونیست سابق را در خود جای داده است. به عبارت ساده، آن را تحت تاثیر قرار. در حالی که بازی قبلی Mr X Tyrant شما را در تمام مکان اصلی بازی در لحظات کلیدی تحت تعقیب قرار می داد، Nemesis فقط برای لحظات بسیار کوتاه ظاهر می شود، عمدتاً در ضربات تنظیم ساده اجرا شده تا هدف. هر بار که Nemesis ظاهر می شود، برخورد کاملاً فیلمنامه می شود، که اغلب منجر به یک مبارزه نیمه کاره با رئیس می شود که همچنین ناامید کننده است.

ناامید کننده ترین حجم بالای محتوای برش است که Resident Evil 3 ظاهراً آن را فراموش کرده است. تمام مکان‌ها، باس‌ها، شخصیت‌ها و مکانیک‌ها در اینجا برای مخاطبان مدرن بازسازی نمی‌شوند. حتی سیستم چند گزینه‌ای که نسخه اصلی را قابل بازپرداخت می‌کرد، کاملاً منسوخ شده است. در حالی که بازی سال گذشته مانند یک نامه عاشقانه به منبع اصلی خود احساس می شد، Resident Evil 3 مانند یک پول نقد سریع است. حتی هیچ پازلی وجود ندارد!

در حالی که اجراها قوی هستند و داستان همچنان لذت بخش است، نقاط خوب Resident Evil 3 عمدتاً از نسل قبلی به مراتب بهترش به ارث رسیده است. یک سیستم رزمی لذت بخش نمی تواند به طور کامل یک بازی را که احساس می کند نجات دهد این عجله کرد، اما کمک می کند.

مهم نیست که چگونه به آن نگاه کنید، Resident Evil 3 برای کپکام یک سقوط محسوس است. با توجه به اینکه توسعه‌دهنده از زمان انتشار Resident Evil 7 به تمام سیلندرها شلیک کرده است، این اولین اشتباه این شرکت در سال‌های اخیر است.