XCOM: Chimera Squad Review: Λιγότερο εκφοβιστικές τακτικές που βασίζονται στη σειρά για νεοφερμένους

Έχοντας ήδη συνδέσει το στέμμα της turn-based τακτικής με δύο επανεκκινημένες εγγραφές XCOM και μια μεγάλη επέκταση, ίσως δεν είναι πολύ περίεργο να βλέπουμε την Firaxis Games να θέλει να πειραματιστεί με την καθιερωμένη φόρμουλα πριν κάνει το άλμα σε ένα αληθινό XCOM 3 Ως εκ τούτου, το Chimera Squad δεν φοβάται να αλλάξει τα πράγματα, αλλά ευτυχώς ποτέ σε βαθμό που το gameplay να γίνει εντελώς αγνώριστο. Αντίθετα, αυτό το αυτόνομο spin-off αντιπροσωπεύει ένα πιο μεγάλο, ομολογουμένως λιγότερο εμπλεκόμενο, αλλά ακόμα απολαυστικό spin-off που κάνει την εμπειρία λιγότερο τρομακτική για τους νεοφερμένους.

Τώρα, θα ήταν τόσο εύκολο για μένα να συζητήσω XCOM: Chimera Squad με αρνητικό πρίσμα όσον αφορά τα χαρακτηριστικά που δεν είναι πια εδώ. Ο μεγάλος παίκτης βετεράνων που μπορεί να αποθαρρυνθεί είναι η απουσία προσαρμοσμένων μονάδων. Ενώ προτού ονομάσετε τα στρατεύματά σας και τα εξατομικεύσετε πριν τα στείλετε στη μάχη, το XCOM: Chimera Squad σας προσφέρει ένα προκαθορισμένο σύνολο πρακτόρων. Ωστόσο, αυτό που θα μπορούσε εύκολα να θεωρηθεί ως μειονέκτημα γίνεται γρήγορα προνόμιο, καθώς σημαίνει ότι τώρα μπορείτε να χτυπήσετε αμέσως το έδαφος με μια ομάδα επίλεκτων στρατιωτών – όλοι τους διαθέτουν μοναδικές ικανότητες πράκτορα.

Πλέον σε ένα παιχνίδι XCOM δεν φαινόταν ότι έπρεπε να ξοδέψω τις πρώτες ώρες ξοδεύοντας πολύτιμο χρόνο, χρήματα και πόρους για να φτάσουν τις μονάδες μου σε ένα επίπεδο δύναμης που θα ήθελα, όπως είναι έτοιμοι χαρακτήρες όπως οι Godmother, Verge και Terminal. αμέσως εδώ και έτοιμος να κλωτσήσει τον κώλο. Αυτή η σχετικά μικρή (αν και ουσιαστική) επιλογή σχεδίασης σημαίνει ότι μπορείτε να εστιάσετε στις βαρυσήμαντες αποφάσεις στρατηγικής που πραγματικά έχουν σημασία και λιγότερο χρόνο να περιηγηθείτε στα μενού. Βοηθήθηκε περαιτέρω από το πώς κάθε μέλος του Chimera Squad διαθέτει μια ξεχωριστή οπτική αισθητική που ενημερώνεται από την κατηγορία/φυλή του και παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία.

Εδώ που τα λέμε, και το XCOM: Chimera Squad απλοποιεί ξανά τα πράγματα για να δημιουργήσει ένα παιχνίδι για προσβασιμότητα ορίζοντας γεγονότα πέντε χρόνια μετά τον Πόλεμο των εκλεκτών του XCOM 2. Η κακή απειλή του Ethereal ηττήθηκε και η ειρηνική κοινωνία της City 31 έχει ξεσηκωθεί από τότε, πράγμα που σημαίνει ότι άνθρωποι, εξωγήινοι και ακόμη και υβρίδια ζουν όλοι σε αρμονία. Αυτή η συμφωνία συνύπαρξης φαίνεται σαν να πηγαίνει καλά στην αρχή, έως ότου εμφανιστούν τρεις ξεχωριστές αυτονομιστικές ομάδες για να αποτελέσουν απειλή, αναγκάζοντάς σας να καταπολεμήσετε με εξουσία παρόμοια με την αστυνομία. Με τη συρρίκνωση του πεδίου εφαρμογής σε μια πόλη και όχι σε έναν ολόκληρο πλανήτη, το Chimera Squad αποφεύγει έξυπνα τα κλισέ του κόσμου και τις αποσκευές που συνοδεύουν.

Μέσα στις μάχες και πολλά από αυτά που έκαναν το XCOM 2 τόσο επιτυχημένο παραμένουν άθικτα. Ξεκινάτε κάθε αψιμαχία με το ρόστερ που προτιμάτε, ολοκληρώνοντας στόχους όπως να αποθηκεύσετε το VIP, να καταστρέψετε το αντικείμενο και να καθαρίσετε την περιοχή από τους εχθρούς όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Υπάρχει μια μικρή αλλαγή μέσω της νέας δυνατότητας παραβίασης, όπου δεν μπαίνετε απλώς σε σενάρια, αλλά παραβιάζετε το Call of Duty-style σε περιοχές για να πιάσετε ανυποψίαστους εχθρούς απρόσεκτους. Ωστόσο, αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί απλώς θέαμα προσθέτει στην πραγματικότητα ένα νέο επίπεδο στρατηγικής, επιτρέποντάς σας να επιλέξετε τη σειρά με την οποία θα μπουν οι μονάδες και να αποφασίσετε ποια διαδρομή παραβίασης θα ακολουθήσετε ανάλογα με τα προσωρινά μπόνους που θα σας χορηγήσουν.

Οι παραβιάσεις στην άκρη, ωστόσο, και αυτό είναι ακόμα πολύ XCOM. Κάθε αποστολή είναι γεμάτη με περιπτώσεις όπου η παραμικρή λάθος απόφαση που λαμβάνεται νωρίς μπορεί να σας δημιουργήσει προβλήματα αργότερα, διασφαλίζοντας ότι κάθε κίνηση που κάνετε μετράει. Είναι αρκετά κακό να χάσετε μια βολή που σας είπαν ότι είχε 81% πιθανότητα να πετύχετε, σίγουρα, αλλά τσιμπάει περισσότερο όταν τοποθετείτε μονάδες στο αντίθετο άκρο από το σημείο εκκένωσης. Περιπτώσεις όπως αυτή μπορούν να κάνουν τη διαφορά μεταξύ μιας «δίκαιης» και «εξαιρετικής» βαθμολογίας αποστολής, όπως και παράγοντες όπως πόσες από τις μονάδες σας τα καταφέρνουν ζωντανά.

Η λήψη μικρών, υπολογισμένων αποφάσεων κατά τη διάρκεια της μάχης εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο του XCOM: Chimera Squad, αλλά μεγάλο μέρος του κινδύνου αντισταθμίζεται ομολογουμένως από την κατάργηση του permadeath. Αντίθετα, τώρα όταν μια μονάδα πέφτει, απλώς μπαίνουν σε κατάσταση αιμορραγίας, υφίστανται ζημιά που θα εμποδίσει τα στατιστικά τους σε μελλοντικές μάχες, εκτός εάν κάποιος σύμμαχος τους σταθεροποιήσει (ή τους στείλετε στην εκπαίδευση αργότερα). Είναι ξεκάθαρα το αποτέλεσμα του Firaxis που θέλει να βελτιώσει την προσβασιμότητα και να παρουσιάσει μια πιο συγγραφική ιστορία όπου οι χαρακτήρες είναι επίμονοι, κάτι που θα κινδύνευε να κάνει τις μάχες λιγότερο τιμωρητικές εκεί που όχι για το πώς χειρίζονται τώρα οι στροφές.

Βλέπετε, δεν υπάρχουν πλέον στροφές απλώς σε φάσεις παίκτη και εχθρού. Αντίθετα, στο XCOM: Chimera Squad παρεμβάλλονται, πράγμα που σημαίνει ότι η σειρά στροφών είναι εντελώς μικτή. Ενεργείτε με το στρατό σας, τότε θα μπορούσε να είναι του εχθρού, εκτός και αν χρησιμοποιήσετε την ικανότητα ενός πράκτορα για να τον αναισθητοποιήσετε ή να τον ακυρώσετε, και ούτω καθεξής. Αρχικά παρέμεινα δύσπιστος εάν οι παρεμβαλλόμενες στροφές θα μπορούσαν ή όχι να επηρεάσουν δραστικά τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι αψιμαχίες, αλλά ο ρυθμός του XCOM αλλάζει σίγουρα ως αποτέλεσμα - σε σημείο που θα βρεθείτε σε μειονεκτική θέση αν δεν προσέξετε Η σειρά στροφής εμφανίζεται επάνω δεξιά.

Ενδιάμεσα στις μάχες, το XCOM: Chimera Squad καταργεί τον εκτεταμένο Geoscape, αλλά αντικαθίσταται με τον πολύ πιο διαχειρίσιμο και ανανεωμένο χάρτη City 31. Εδώ θα χρειαστεί να διαχειριστείτε το καθεστώς εννέα ξεχωριστών περιοχών, να θέσετε προφυλάξεις για τους πράκτορες πεδίου, να ερευνήσετε πόρους και να ολοκληρώσετε δευτερεύουσες αποστολές, ώστε τα επίπεδα αναρχίας να μην ξεφύγουν από τον έλεγχο. Η μικροδιαχείριση όπως αυτή δεν είναι ποτέ το αγαπημένο μου μέρος των τίτλων στρατηγικής, αλλά τουλάχιστον το Chimera Squad έχει την ευπρέπεια να το κάνει πιο βελτιωμένο. Όταν οι πόλεις αποκαλύπτονται στο χάος, είναι περισσότερο από πιθανό επειδή πρέπει να το κάνουν λόγω της ιστορίας.

Τέλος, ένα από τα τελευταία στοιχεία που πιστεύω ότι αξίζει να επισημανθεί σχετικά με το XCOM: Το Chimera Squad αναφέρεται στην παρουσίασή του. Ενώ οι προηγούμενοι τίτλοι έμοιαζαν να παγιδεύονται συνεχώς με τη δική τους σοβαρότητα του εαυτού τους (εμφανίζονται οπτικά βαρετά γκρι και αυστηρά μπλουζ), ήταν ωραίο να βλέπεις τον Firaxis να επιλέγει ένα πιο νέο-κεντρικό στυλ τέχνης για αυτό το spin-off. Η ιστορία αφηγείται κυρίως μέσα από αυτά τα ζωντανά animatics που ξεπροβάλλουν από την οθόνη, τα οποία σε συνδυασμό με την εξαιρετική φωνητική δουλειά με πούλησαν πραγματικά σε αυτήν την ειδυλλιακή μητρόπολη της πόλης 31. Είναι κρίμα, λοιπόν, που δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τους χάρτες, οι οποίοι ποικίλλουν ως προς τη διάταξη και τις φάσεις, αλλά εξακολουθούν να λείπουν ως προς το χρώμα. Δώσε μου λίγο ακόμα από αυτό το μωβ!

Είναι το XCOM: Chimera Squad τόσο καλό ή τόσο βαθύ όσο το XCOM 2; Ούτε κατά διάνοια. Αλλά εκτιμώ ότι ο Firaxis είναι πρόθυμος να δοκιμάσει νέα πράγματα ενόψει ό,τι ακολουθήσει. Εφευρετικές προσθήκες όπως το νέο σύστημα παραβίασης και οι παρεμβαλλόμενες στροφές με ανάγκασαν να σκέφτομαι στα πόδια μου με έξυπνους τρόπους, ακόμα κι αν δεν επανεφεύρουν εντελώς τον τροχό στρατηγικής στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων. Είναι ξεκάθαρο όταν παίζεις το Chimera Squad ότι ο Firaxis θα μπορούσε να είχε προχωρήσει παραπέρα με αυτές τις αλλαγές. Αλλά προς το παρόν, δεδομένου ότι πρόκειται απλώς για ένα πειραματικό spin-off, αυτές οι τροποποιήσεις κάνουν μια ωραία αλλαγή στη φόρμουλα XCOM.